رمان بی سرنوشتی نوشته ایمره کرتیس برنده جایزه نوبل ادبی
خواندنی › کتاب و رمان
- 98/02/15
نویسنده رمان بی سرنوشتی
ایمره کرتیس در 9 نوامبر 1929 ، در بوداپست در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. نوجوان بود که جنگ جهانی دوم درگرفت و بعد از جنگ مجارستان جزو بلوک شرق شد. ایمره توانست علی‌رغم محدودیت‌های موجود در زمینه نویسندگی رشد کند. وقتی که نوجوان بود در سال 1944 به اردوگاه مرگ آشویتس، در لهستان که در اشغال آلمان بود فرستاده شد. او از آنجا به اردوگاه کار اجباری بوخن‌والد فرستاده شد که یک سال بعد بدست متفقین آزاد شد. اما وقتی آقای کرتس به مجارستان بازگشت، فقط برای دوره کوتاهی آزادی داشت که به کار روزنامه‌نگاری و نویسندگی بپردازد. در 1951 که روزنامه او تبدیل به یکی از روزنامه‌های حزب کمونیست شد، از آنجا اخراج شد. اما به هر حال، توانست کتاب‌هایی منتشر کند که به زبان آلمانی ترجمه شد. اولین رمان او «بی‌سرنوشت» بود که در 1975 چاپ شد و براساس تجارب خودش در آشویتس، دربارهٔ مردی بود که به اردوی کار اجباری فرستاده می‌شود و در آنجا با سازش، زنده می‌ماند.کرتیس این رمان را در اواسط دهه 60 قرن گذشته میلادی نوشت؛ اما تا 10 سال اجازه انتشار آن را نیافت. پس از انتشار هم مورد بی‌مهری دولت وقت مجارستان قرار گرفت. اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تحلیل رفتن حکومت‌های استبدادی در اروپای شرقی در اواخر قرن گذشته میلادی، این کتاب در جهان شناخته شد و به 10 زبان ترجمه شد.
نویسنده این کتاب در سال 2002 میلادی، جایزه نوبل ادبیات را به دست آورد و گفته می‌شود علت اهدای این جایزه به او رمان «بی‌سرنوشت» بوده است.
مترجم و انتشارات رمان بی سرنوشتی
این رمان را الهام کریمی به فارسی ترجمه کرده و ترجمه او از سوی موسسه انتشاراتی «شهر خورشید» روانه بازار کتاب ایران شده است.
خلاصه و درونمایه رمان بی سرنوشتی
«بی‌سرنوشت» حالی شبیه به زندگی‌نامه خود‌نوشت دارد؛ اما نویسنده خود در اظهار نظری گفته است که این کتاب «تنها یک زندگی‌نامه» نیست.
کرتیس که چندین جایزه معتبر ادبی را در دنیا به خود اختصاص داده است، در «بی سرنوشت»، به دوران نوجوانی زندگی خود می پردازد که بخشی از آن، هنگام اشغال مجارستان در جنگ دوم جهانی، در اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی سپری شده است. او در آن زمان 15 سال سن داشت.
رد پای تجربیات و مشاهدات کرتيس در اردوگاه بوخن‌والد را می‌توان به خوبی در این رمان دید که معروف‌ترین اثر او نیز محسوب می‌شود. او مجموعاً 13 سال از عمر خود را صرف نوشتن این رمان کرد. «بی‌سرنوشتي» یکی از تأثیرگذارترین و دردناک‌ترین آثار ادبی در بارهٔ هولوکاست است.
او درباره تجربه‌اش از زندگی در نظام استالینیستی مجارستان و نظام نازی‌ها گفته است:
من در دنيايي معلق زندگي مي‌كردم كه در آن هر روز بدون اميد به بهبود اوضاع، از خواب بيدار مي‌شدم…. در نظام استالينيستي مي‌توانستي زندگي كني به شرط آنكه جنم داشته باشي. اما در رژيم نازيستي- كه نظامي بر پايه كار ماشيني بود- مفهوم بقا بي‌معنا بود. سيستم نازي همه‌چيز را بلعيده بود. نازيسم يك نظام كار ماشيني سختگيرانه بود.
