کتاب آزادی حیوانات اثر پیتر سینگر
خواندنی › کتاب و رمان
- 98/02/11
نویسنده کتاب آزادی حیوانات
آزادی حیوانات (Animal Liberation) اثر فیلسوف و اخلاقدان شهیر استرالیایی، پیتر سینگر، برای نخستین بار در سال 1975 منتشر، و از آن زمان تاکنون با ویراستهای مختلف و جدیدی به اَشکال متفاوت مورد تجدید چاپ قرار گرفته‌است. این کتاب تاکنون به بیست زبان دنیا ترجمه شده‌است، که ترجمهٔ فارسی اثر بیست و یکمین زبانی محسوب می‌شود که این اثر بدان برگردانده شده‌است. آثار او به بیش از 25 زبان ترجمه شده اند. این نویسنده استرالیایی برای تدریس در دانشگاه پرینستون به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده است. در سال 2005 جایگاه استادِ برجسته دانشکده مطالعات تاریخی و فلسفی دانشگاه ملبورن به وی اعطا شد و او همچنان با داشتن این سمت، در دانشگاه پرینستون نیز تدریس می کند. نشریهٔ تایم در سال 2011 کتاب آزادی حیوانات را در بین فهرستِ 100 اثر غیرادبیِ همهٔ دوران قرار داد
مترجم و انتشارات کتاب آزادی حیوانات
کتاب «آزادی حیوانات» با ترجمه بهنام خداپناه توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است.
درونمایه و خلاصه کتاب آزادی حیوانات
آزادیِ حیوانات در حالی که جایگزین‌هایی را پیشنهاد می‌کند که نه تنها برای حیوانات، بلکه برای انسان‌ها و محیط زیست نیز خوب هستند، اقدام به برملا ساختنِ واقعیت‌های وحشتناکِ «دامداری صنعتی» کرده است. این ویراست، که با درآمد جدیدی به قلمِ نویسنده به‌روزرسانی شده است، اثرِ جنبشِ آزادیِ حیوانات را در طی دهه‌های اخیر بررسی کرده و به برجسته ساختنِ شیوه‌هایی میپردازد که در آن‌ها حیوانات، بدون آن‌که توجهی نسبت به منافعشان صورت گیرد، همچنان به عنوان ابزار مورد استفاده‌انسان قرار میگیرند.
با خواندن آزادیِ حیوانات جدا از آن‌که از لحاظ اخلاقی مجاب به دگرگونیِ رفتار با حیوانات می‌شوید، با معرفی آن به حامیان این موضوع یا به کسانی که هنوز در رفتار خود تردید دارند، قدمی در جهت این جنبش بر می‌دارید.
پیتر سینگر پیشگفتار سال 1975 را اینگونه آغاز می‌کند:
«این کتاب دربارهٔ خودکامگیِ انسان نسبت به حیوانات است. این خودکامگی از دورانِ گذشته تاکنون همچنان باعث وسعتی از درد و رنجی می‌شود که تنها می‌توان آنرا با درد و رنجی مقایسه کرد که از قرنها خودکامگیِ سفیدپوستان بر سیاهپوستان ناشی شده‌است. نزاع علیه این خودکامگی نزاعی است به اهمیتِ هر مسئلهٔ اخلاقی و اجتماعی یی که در سالهای اخیر بر سر آن مبارزه صورت گرفته‌است.»
مطابق استدلال سینگر در مقام یک فیلسوف فایده باور در کتاب آزادی حیوانات، هر موجودی که «توانایی احساس درد و رنج» را داشته باشد یا به تعبیری «حساس» (sentient) باشد واجد «منافع» (interests) تلقی شده و برما انسانهاست که به حکم اخلاق، منافعِ آن موجود را درست به اندازهٔ منافع هر موجودِ ذی‌نفعِ دیگری، از جمله منافعِ گونه‌های انسانیِ خودمان، به‌شمار آورده و بدانها احترام بگذاریم. از نظر سینگر، «درد درد است، و از اهمیتِ پیشگیری از درد و رنجِ غیرضروری به این خاطر که موجودی که رنج می‌کشد عضوی از گونهٔ ما نیست کاسته نمی‌شود». از این رو، کمتر به‌شمار آوردن، یا اصلاً به‌شمار نیاوردنِ منافعِ گونه‌های دیگر شکل ناموجهی از تبعیض خواهد بود که وی به پیروی از ریچارد رایدر، آن را «گونه‌پرستی» می‌خواند و منطقِ نهفته در پَسِ آن را مشابه منطق «نژادپرستی» و «جنسیت پرستی» می‌داند: «نژادپرستها، زمانیکه میان منافع طبقهٔ خود و منافعِ افرادی از نژادهای دیگر تصادمی بوجود می‌آید، با در نظر گرفتن ارزش بیشتری برای منافعِ اعضای نژاد خود اصل برابری را نقض می‌کنند. جنسیت پرستان نیز اصل برابری را با طرفداری از منافعِ جنسیّتِ خود نقض می‌کنند. به همین ترتیب، گونه پرستان نیز اجازه می‌دهند که منافعِ گونه‌های مختص به خودشان بیشترِ منافعِ اعضای گونه‌های دیگر را پایمال کند. هر یک از این موارد الگوی مشابهی دارند.»
