نحوه درست برقراری ارتباط با همکاران
سبک زندگی › کار و تجارت
- 97/11/10
رابطه مثبت با همکاران باید بر مبنای احترام به حریم شخصی، مقام و شخصیت آنها باشد و مراقب کلیه رفتارهای خود، گپ های دوستانه، شوخی و خنده، و اختلافات باشید.در گفتگوهای خود با همکارانتان، چه گپ های دوستانه باشد و چه صحبت های جدی کاری، یکی از سریعترین راه ها برای از خود راندن دیگران، تجاوز به حریم شخصی آنهاست.به جای ازدحام کردن به دور کسانی که با آنها صحبت می کنید، کمی عقب تر بایستید ،نیم متر فاصله به نظر مناسب است.اگر یکی از همکارن صدایی آرام و ملایم داشت، ممکن است برای درک صحبت های او کمی خم شوید، اما وقتی نوبت به حرف زدن خودتان رسید باید به حالت معمول برگردید.هنگام گفتگو با طرف مقابل ارتباط چشمی پیدا کنید. داشتن سیمایی مشتاق و علاقه مند، که با ارتباط چشمی آغاز می شود، تاثیر بیشتری بر مخاطب خواهد گذاشت.حواستان به اختلاف های قدی باشد: اگر با یکی از همکاران اختلاف قدی زیادی داشتید، هنگام صحبت کردن با وی، به اندازه کافی از او دور بایستید تا او مجبور نباشد مدام بالا یا پایین را نگاه کند.
چهره شما آینه درون شماست. توجه کنید صورتتان اولین چیزی است که اطرافیان به آن نگاه می‌اندازند. لبخندی دوستانه، تکان‌های سر و برقراری ارتباط چشمی از جمله موارد مهمی است که در ایجاد رابطه دوستانه موثر است.سوال کنید. سؤالاتی بپرسید که فرد مقابل را تشویق به توضیح بیشتر کند. مثلاً بپرسید «درمورد فلان چیز چه فکر می‌کنی؟» یا «نظرت راجع به فلان چیز چیست؟» با این گونه سؤالات او را تشویق می‌کنید که بیشتر صحبت کند و از میان صحبت‌های فرد مقابل دوباره زمینه دیگری برای ادامه صحبت پیدا می‌کنید.
علاقه‌مندی خود را به صحبت‌های دیگران نشان دهید. در حین گوش کردن به صحبت‌های فرد مقابل با تکان دادن سر به نشانه تایید، لبخند زدن و گفتن کلماتی مانند بله و... نشان دهید که به حرف‌های او علاقه‌مند هستید و حرف‌هایش را درک می‌کنید. برای اینکه به فرد مقابلتان نشان دهید که خوب گوش می‌کنید، باید به او نشان دهید که معنای حرف او را می‌فهمید و کاملا منظور او را متوجه می‌شوید. برای این کار می‌توانید نکات مهم در صحبت‌های او را تکرار کنید. این کار نشان می‌دهد که شما فقط گوش نمی‌کنید، بلکه منظور او را هم درک می‌کنید.
مشکلات و سوءتفاهم‌ها را حل کنید. در صورت بروز هر گونه مشکل و سوءتفاهمی در محیط کار هر چه زود‌تر باید برای حل آن اقدام کنید. در غیر این صورت تاثیرات بدی بر شغل و حتی زندگی شخصی شما خواهد گذاشت.احتیاط کنید. از بیان رازهای شخصی زندگی خود بخصوص در ابتدای دوستی خودداری کنید. همچنین از پرسیدن سوال‌های خصوصی اجتناب کنید، زیرا فرد مقابل احساس می‌کند به حریم وی تجاوز کرده‌اید.
موانع و سدهای ارتباطی را شناسایی کنید. سرزنش کردن، قضاوت کردن، تهدید کردن، مسخره کردن و قطع کردن صحبت دیگران، این‌ها همه ازموانعی است که راه‌های ارتباط را می‌بندد و مانع از برقراری ارتباط موثر و سازنده می‌شود. نظر دیگران را درباره خود جویا شوید. هرچند وقت، نظر دوستان و افرادی را که آنان را قبول دارید در مورد نوع برخورد و رفتارتان جویا شوید. از آنان بخواهید صادقانه نظراتشان رابیان کنند. چنین ارزیابی باعث می‌شود که اطلاعات بیشتری درباره خود به دست آورید و سپس به تقویت نقاط مثبت و رفع نکات منفی رفتار خود بپردازید.
مهارت‌های شغلی خود را افزایش دهید. سعی کنید هر روز نکته جدیدی درباره کار خود بیاموزید و درباره آن با همکارانتان صحبت کنید. با این کار علاوه بر پیشرفت شغلی وحرفه‌ای، همکارانتان نیز از اطلاعات و مهارت‌های شما بهره می‌برند و همین امر موجب افزایش ارتباط دوستانه در محیط کاری می‌شود.
مسلماً هیچکس از افرادی که کار و مسئولیت هایشان را خودشان به موقع انجام نمیدهند و برای اتمام کار خود همکاران را وادار به کمک می کنند، خوشش نمی آید. همینطور آندسته از افراد که سیستم فایل بندی شرکت را هیچوقت یاد نمی گیرند و مدام برای آموزش به این و آن متوسل می شوند. در نتیجه، بعضی از کارمندان خوب هم به خاطر اینکه می ترسند با چنین افراد بی مسئولیتی اشتباه گرفته شوند، در درخواست کمک از همکاران خود تردید می کنند. اما در بیشتر شرکت ها و ادارات، کارمندان برای کمک به آندسته از همکاران که قبلاً به یاری آنها آمده اند، مشتاقند.
بهترین راه برای درخواست کمک، کمک کردن به دیگران است. مثلاً اگر وقتی می بینید یکی از همکاران در ساعت ناهار مشغول رسیدگی به پرونده های مشتریان است که روی هم تلمبار شده، به او کمک کنید، مطمئناً این سخاوت و خیرخواهی شما بیپاسخ نخواهد ماند. البته این کار داوطلبانه جزء اضافه کاری های شما ثبت نخواهد شد که با ازای آن مزد بگیرید، پاداش شما تشکر و قدردانی همکارتان خواهد بود. از این دید نگاه نکنید که هر کار نیکتان باید با مزد و اجرت جبران شود، و هیچوقت هم این کمک های دوستانه تان را به همکاران خاطرنشان نکنید تا ثابت کنید چه انسان فداکار و باگذشتی هستید.
و وقتی هم یکی از همکاران در کارها به کمک شما می آید، تشکر و قدردانی فراموشتان نشود، حتی اگر کمکی ناچیز و جزئی باشد. و وقتی هم که یکی از همکارات از ساعت ناهارش برای کمک به شما می گذرد، به نظر من یک هدیه کوچک یا یک دعوت به ناهار ضروری باشد.
