کتاب روانشناسی آیا مادر خوبی هستم نوشته عبدالحسین رفعتیان

خواندنیکتاب و رمان

- 98/04/05
کتاب روانشناسی آیا مادر خوبی هستم نوشته عبدالحسین رفعتیان

نویسنده کتاب آیا مادر خوبی هستم


کتاب آیا مادر خوبی هستم اثر عبدالحسین رفعتیان است که تحصیلات خود را در زمینه روانپزشکى – روانکاوى در پاریس گذرانده است و عضو کالج ملى روانپزشکى فرانسه نیز می‌باشد، به مدت پانزده سال در پاریس و پس از آن از سال ١٣٧١ در ایران به درمان، تالیف کتب روانشناسى و تدریس مشغول بوده است.

انتشارات کتاب آیا مادر خوبی هستم


این کتاب از سوی نشر قطره روانه بازار نشر شد.

خلاصه و درونمایه کتاب آیا مادر خوبی هستم


در این کتاب به معیارها و ابزارهایی اشاره می شود که یک مادر برای رسیدن به بلوغ عاطفی و پرورش دادن کودکی سالم نیاز دارد. معیارهایی که شاید با باورهای فعلی مادران متفاوت و دور از ذهن آنان باشد، اما اگر کمی به کاربردی و مؤثر بودن باورهای فعلی خود بیندیشند و باورهای نادرست خود را اصلاح کنند، در می یابند که با توجه به نکات مطرح شده در این کتاب و با استفاده از معیارها و پیشنهادهای آن می توانند فرزندان سالم تری پرورش دهند و عامل مؤثری باشند در ایجاد جامعه ای سالم تر، بهتر و پربارتر.
کتاب شامل مجموعه گفت و گوهایى است که ویراستار کتاب، على طاهرى، با دکتر عبدالحسین رفعتیان در بابِ مادرى کردن انجام داده است. ساختارِ گفتگو محور کتاب سبب شده است تا دنبال کردنِ مطالب و نکته بردارى از این مصاحبه براى خواننده‌اى که به قصد یادگیرى کتاب را مى‌خواند، آسان شود. از این رو هر بخش از مصاحبه زیر لواىِ تیترى ارائه شده است و این جزء‌بندى مى‌تواند به جستجوى راحت مطلب چه در کتاب و چه در ذهن کمک شایانى کند.

گزیده ای از کتاب آیا مادر خوبی هستم


رفعتیان در مقدمه کتاب «مادر خوب» را چنین معنا مى‌کند:
«مادر خوب» به اندازه‌ى کافى و بنا بر مقتضیات سنى، توانایى‌ها و نیازهاى فرزندش در کنار او خضور دارد و نیازهاى فرزندش را در زمان مناسب و پس از درخواست او، به شیوه‌اى مناسب رفع مى‌کند. «مادر خوب» کسى است که به بلوغ عاطفى رسیده و براى پرورش دادن یک کودک سالم آماده است و هویت فرزندش را به عنوان یک شخص مجزا و مستقل به رسمیت مى‌شناسد.
و یا در قسمتی دیگر داریم:
«مادر باید بتواند این تفاوت را بپذیرد و بداند این انسان جدید، خواسته‌ها و نیازهاى متفاوتى دارد که لزوما با خواسته‌هاى او یکسان نیست. هنر مادر آن است که بتواند فرد دیگرى را، که هویت و موجودیتى مستقل از او دارد، بپروراند و بزرگ کند. فردى که نه تنها انسانى دیگر است، بلکه حتى مى‌تواند با کودکِ رویاهاى او متفاوت باشد.»
advertising