نحوه کمک کردن والدین به کودکان در انجام تکالیف مدرسه
سبک زندگی › فرزندان
- 97/09/02
بسیاری از والدین حل تکالیف را مشکل خود می دانند. بنابراین با فرزندشان اتمام حجت می کنند، داد و فریاد می زنند، تهدید می کنند، رشوه و وعده می دهند، سرزنش می کنند و کودک را از هر گونه حق ویژه ای محروم می کنند. که هیچ کدام از این کارها نتیجه نمی دهد؟ کودکان از نشستن و درس خواندن لذت نمی برند. حداقل بعد از اینکه زمان طولانی در مدرسه صرف نشستن و درس خواندن کرده اند. بر روی انجام تکالیف اش تمرکز کنید. شما نمی توانید فرزند خود را وادار به یادگیری کنید. درس نخواندن کودک غیر طبیعی نیست و نمی توانید او را به انجام کاری خاص مجبور کنید. نمی توانید او را وادار به حرکت دادن مدادش و نوشتن کنید.مسئولیت والدین فراهم کردن فرصتی برای فرزندان شان است که تکالیف شان را انجام دهند. وظیفه ی والدین فراهم کردن ساختاری برای ایجاد نظم است. وظیفه ی کودک، استفاده از آن نظم است. پس کمک به انجام تکالیف به معنی انجام دادن آن ها نیست. درست است که نمی توانید به او اصرار کنید، اما در عوض می توانید به او کمک کنید. با دادن وعده هایی مثبت بر روی کمک به او تمرکز کنید.
علت نارضایتی کودک از انجام تکالیف مدرسه را ریشه یابی کنید
نارضایتی و گله مندی مداوم حین انجام تکالیف نشانه وجود یک مشکل بزرگ است. در برخی موارد، کودک نیازمند آن است که عادات مطالعاتی جدید را فرا بگیرد. پس مطمئن شوید که کودک تکالیفش را به درستی انجام می دهد. برای این کار می توانید یک دفترچه یادداشت برایش تهیه کنید تا نوبت انجام تکالیف روزانه اش را در آن یادداشت کند.اگر موضوعات خاصی وجود دارد که کودک را دچار مشکل کرده، یادداشتی برای معلم بنویسید و در آن به مشکل فرزندتان اشاره کنید تا مورد رسیدگی قرار بگیرد، اما در صورتی که کودک به طور مداوم در فهم مطالب درسی و انجام تکالیفش با مشکل مواجه شود، احتمالا از مشکلات دیگری مانند ضعف یادگیری، اختلال کم توجهی-بیش فعالی یا مشکل بینایی و شنوایی رنج می برد. شما می توانید با بررسی تکالیف کودک و صحبت کردن با معلم او از وجود مشکلات اینچنینی مطلع شده و سریعا برای رفع آنها اقدام کنید.
شیوه صحیح کمک به کودک در انجام تکالیف مدرسه
به کودک یاد دهید که تکالیف مدرسه در اولویت اند. برای این کار یک زمان و مکان مشخص برای انجام تکالیف تعیین کنید. به او گوشزد کنید که حین انجام تکالیف، هیچ برنامه تلویزیونی، تماس تلفنی و بازی ویدئویی در کار نخواهد بود.
به کودک بیاموزید که حجم تکالیف درسی اش را بررسی کند و بر اساس آن راهبردی تعیین کند که با حجم کار و خلق و خویش سازگار باشد. بعضی کودکان اول به تکالیف سخت تر رسیدگی می کنند تا از انرژی ذهنی بالاتری استفاده کنند. درحالی که بعضی ها ترجیح می دهند اول تکالیف ساده تر را انجام دهند. اگر به آنها کمک کنید در سنین پایین تر برای خود یک راهبرد درسی تعیین کنند، می توانند در سنین بالاتر به صورت مستقل درس بخوانند. در صورت لزوم، زمانی را برای استراحت تعیین کنید و بلافاصله آنها را به انجام دوباره تکالیف ترغیب کنید.
هیچ کسی با مهارت سازماندهی متولد نمی شود، بلکه آن را از طریق تمرین و ممارست در طول زمان به دست می آورد. وقتی کودک برای اولین بار با معلمان و همکلاسی های متعدد روبه رو می شود، مهارت سازماندهی به او کمک خواهد کرد که به موفقیت دست یابد. به کودک بیاموزید که از یک تقویم یا برنامه شخصی برای سازماندهی امور استفاده کند.
توصیه هایی برای انجام تکالیف کودکان
1. کلمه "حل تکالیف” را از دایره ی لغات خود حذف کنید. آن را با کلمه ی "مطالعه” عوض کنید. زمانی برای "مطالعه” به جای زمانی برای "حل تکالیف” داشته باشید. برنامه ریزی برای "مطالعه” به جای برنامه ریزی برای "حل تکالیف” داشته باشید. تغییر دادن این کلمه به تنهایی می تواند در حل مشکل فرزند شما که می گوید "هیچ تکلیفی ندارم” کمک کند. زمان مطالعه برای مطالعه کردن است، حتی اگر فرزند شما تکلیفی نداشته باشد. جالب است که صرف نظر از آن که او تکلیفی دارد یا نه، در زمان مطالعه وقت بیشتری را صرف حل تکالیف اش می کند.
2. مطالعه کردن را به کاری روزانه و روتین تبدیل کنید. این کار نیازمند زمانی مشخص و یکسان در هر روز است. اجازه دهید فرزند شما زمانی که وقت مطالعه اش است، بازدهی داشته باشد. یک بار که زمان تنظیم شود، طبق برنامه پیش خواهد رفت. کودکان با توجه به ساختاری که برایشان تنظیم شده است پیشرفت می کنند حتی اگر به آن اعتراض داشته باشند . مطالعه روتین را ساده و قابل پیش بینی تنظیم کنید. به احتمال زیاد پنج دقیقه به او هشدار داده می شود که زمان مطالعه اش نزدیک است، فعالیتی که کودک در حال انجام آن است تمام می شود، برنامه ی مطالعه اش تائید می شود، کوله پشتی اش از کتاب و وسایل خالی می شود و سپس شروع به مطالعه می کند.
3. اگر انتظار رفتاری خاص را از او دارید، باید آن را به او آموزش دهید. بی نظمی مشکل اکثر بچه مدرسه ای ها است. اگر می خواهید فرزندتان مرتب باشد، باید زمانی را برای یاد دادن نظم به فرزندتان اختصاص دهید. اگر فرزند شما برای مدیریت زمان به کمک نیاز دارد، به او مهارت هایی که برای مدیریت و نظم دهی زمان اش لازم است بداند یاد دهید. به فرزند خود کمک کنید که بیاموزد اولویت قرار دادن کارهایش بر حسب اهمیت و زمان تحویل شان چگونه است. به او یاد دهید هر زمان که می نشیند تا درس بخواند، برنامه ی کاری داشته باشد. به او کمک کنید تا تمرین کند کارهایی را زودتر انجام دهد که اهمیت بیشتری دارند.
4. در زمان مطالعه چند تایی از مسئولیت های خود را انجام دهید. ظرف بشویید، لباس بشویید یا یک یادداشت تشکر بنویسید. تلویزیون را خاموش کنید. اگر در طول آن زمان درگیر فعالیت های پر سر و صدا شوید، فرزندتان به طور نرمال حواسش پرت می شود. زمان مطالعه یک تعهد خانوادگی است. اگر شما به آن متعهد نیستید، انتظار نداشته باشید که فرزندتان به آن متعهد باشد.
کودکان را با روشهای تشویقی به انجام تکالیف ترغیب کنید.
5. تکالیف مدرسه حس مسئولیت را به کودک می آموزند و او را با احساس غرور ناشی از اتمام کار آشنا می کنند؛ تجربیاتی خارج از محیط مدرسه نیز کارآمد خواهند بود. والدین می توانند فرزندان خود را در انجام تکالیف درسی حمایت کنند و این با انجام تکالیف کودک متفاوت است. برای این کار، باید تکالیف درسی را به یک اولویت بدل کرده و عادات مطالعاتی مناسبی را در کودک به وجود آورند.
6. میز آشپزخانه یا اتاق غذاخوری معمولا فضای کاری مورد علاقه کودکان است. بسیاری از کودکان از اینکه نزدیک شما باشند، احساس راحتی می کنند. شما می توانید آنها را از نزدیک تشویق کنید و در صورت نیاز کمک رسان باشید. بچه های بزرگ تر معمولا ترجیح می دهند در اتاق خود باشند، اما هر از گاهی به آنها هم سر بزنید و در پایان به تکالیف شان رسیدگی کنید.
7. توجه به مکان مناسب برای انجام تکالیف درسی نیز بسیار مهم است. مکانی که کودک برای انجام تکالیفش انتخاب می کند باید نور کافی داشته باشد؛ راحت، مجهز به لوازم التحریر (قلم، مداد، کاغذ، ماشین حساب، خط کش و غیره) و مراجع (فرهنگ لغت، اصطلاح نامه) و آرام و بی سر و صدا باشد (به دور از تلویزیون، بازی های ویدئویی، تماس های تلفنی و…).
8. اگر کودک برای انجام تکالیف مدرسه اش به کامپیوتر نیاز دارد، دستگاه را نه در اتاق خواب بلکه در یک فضای عمومی قرار دهید تا زمانی را که کودک به بازی های ویدئویی، چت با دوستان و گشت و گذار در اینترنت اختصاص می دهد، کنترل کنید. همچنین می توانید از سرویس های محدود کننده اینترنت استفاده کنید تا کودک به محتوای نامناسب دسترسی نداشته باشد. وب سایت های پیشنهادی معلمان را بررسی کنید و آنها را برای دسترسی آسان تر نشانه گذاری کنید.
9. وقتی پای تکالیف کودک به میان می آید، کنارش باشید و تا حد امکان راهنمایی اش کنید، به سوالاتش پاسخ دهید و راهنمایی های معلم را به زبان ساده تر برایش توضیح دهید. مهارت های حل مسئله را به کودک بیاموزید تا تکالیفش را شخصا انجام دهد، این کار به او اعتماد به نفس می بخشد و سطح یادگیری اش را ارتقا می دهد.
زمانی که حجم تکالیف مدرسه زیاد می شود والدین باید چه کار کنند
لازم نیست دائم بالای سر فرزندتان باشید، کافی است هر از گاهی به او سر بزنید. اگر او از حل کردن مسئله های ریاضی خسته شده، اجازه دهید کمی استراحت کند تا با ذهنی باز برای انجام تکالیف برگردد. بعضا تمام آنچه کودک به آن نیاز دارد، کمی تنفس است.
در طول دوران مدرسه با معلم ها در تماس باشید تا از عملکرد تحصیلی فرزندتان مطلع شوید، مخصوصا اگر او در انجام تکالیف مشکل دارد. جلسات اولیا و مربیان را از دست ندهید. معلم ها از اتفاقات داخل کلاس به شما می گویند تا زمینه موفقیت کودک را در خانه فراهم کنید.
معلمان قبل یا بعد از مدرسه در دسترس اند تا در صورت نیاز به دانش آموزان خود کمک کنند. شما می توانید فرزندتان را به کمک گرفتن از دیگران تشویق کنید. اما به خاطر داشته باشید که در مدرسه کودکان را به ازای دانستن پاسخ صحیح مورد تشویق قرار می دهند اما در عین حال هیچ کسی دوست ندارد به خاطر ندانستن پاسخ صحیح از پاداش باز بماند، بنابراین کودک را به خاطر تلاش و سختکوشی اش تحسین کنید.
هرچه سریع تر به مشکلات کودک رسیدگی کنید، احتمال بیشتری دارد که او به مسیر درست برگردد، بنابراین خودتان این مشکلات را کشف کنید و منتظر گزارش معلمان نباشید.
برای فرزندان خود الگو باشید.
کسب موفقیت در کمک به کودکانی که در انجام تکالیف مشکل دارند، مستلزم آن است که بدانید چه زمانی مداخله کنید. به کودک اطمینان دهید که در مواقع ضروری در کنارش هستید. با این حال، به او بیاموزید که باید به طور مستقل از پس مشکلاتش برآید. تشویق را به نمرات کودک محدود نکنید، تلاش و ممارست او نیز باید تحسین شود. با نشان دادن عشق و علاقه شخصی تان به امر یادگیری برای کودک یک الگو باشید.
وقتی کودک تکالیف درسی اش را انجام می دهد، شما هم به کارهای شخصی تان بپردازید؛ کتاب بخوانید، مجله ای بردارید یا روزنامه ای ورق بزنید، نامه بنویسید، لیستی از مایحتاج خانه تهیه کنید یا از مهارت های ریاضی تان برای محاسبه هزینه ها بهره بگیرید. اگر بتوانید به کودک نشان دهید که یادگیری علاوه بر اهمیتی که دارد، یک سرگرمی است، توانسته اید به او یاد دهید که کسب علم و دانش چیزی است که در طول زندگی از آن لذت خواهند برد.
