اشتباهات تربیتی والدین که باعث لوس شدن کودکان می شود
سبک زندگی › فرزندان
- 97/08/25
توجه کردن به فرزندان خیلی خوب است. پدر و مادرهایی که درگیر مسائل فرزندان خود هستند واقعا تحسین برانگیزند. اما اینکه چقدر توجه نشان می‌دهیم و چه اندازه خود را درگیر می‌کنیم ممکن است مخرب باشد. اگر به آنها اجازه‌ی چانه‌زنی بدهیم، اشتباه کرده‌ایم، اگر آنها زیادی راحت و آسوده‌اند، ما قطعا در اشتباه هستیم. توجیه رفتار غلط آنها اشتباه است. تا زمانی که اتاق انها را تمیز می‌کنیم، از آنها دستور غذا می‌گیریم ، فرزندانی لوس و بهانه‌گیر خواهیم داشت.چانه زنی با کودک برای انجام خواسته های او
هر زمان کودک ما خواسته‌ای دارد، با او چانه می‌زنیم. جمله‌ی «اگر بچه خوبی باشی، برایت می‌خرم» در غرفه‌ها و فروشگاه‌ها فراوان شنیده می‌شود. وقتی هم که کودک ما رفتارش را تغییر نمی‌دهد، ما همچنان ادامه می‌دهیم، «خیلی خوب، یک شانس دیگر به تو می‌دهم!» و البته این فرصت به فرصت‌های دوم و سوم و… هم می‌رسد. چانه‌زنی ابزار مفیدی است به شرط اینکه مؤثر باشد. شما باید خط قرمزی تعریف کنید و مراقب آن باشید. اگر از خط قرمز عبور کردید، چانه‌زنی نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.
حمل کردن کیف و لوازم شخصی کودکان
حمل کیف و لوازم شخصی کودک توسط والدین کار اشتباهی است و باعث لوس شدن و بی مسئولیتی فرزند می شود. درست است که احتمال دارد کیف کودک سنگین باشد و برای حمل ان دچار مشکل شود،ولی دلیل بر این نیست که مدام توسط والدین حمل شود.والدین می توانند در حمل کیف و لوازم کودک به او کمک کنند نه اینکه حمل ان را وظیفه خود بدانند.
مرتب کردن اتاق کودک توسط والدین
از اینکه اتاق کودک شما همیشه بهم ریخته است احساس خوشایندی ندارید. کودک بدون توجه به نا مرتب بودن اتاقش به انجام کارهای مورد علاقه خود مانند بازی یا نگاه کردن به تلویزیون می پردازد.بنابراین شما مجبور به تمیز کردن اتاق کودک می شوید .فرزند شما به خاطر اینکه شما همیشه اتاق او را مرتب می کنید به این کار عادت می کند و در نتیجه یک بچه لوس به بار می اید.
برنامه های فرزند را در اولویت قرار دادن بر برنامه های خود
تغییر برنامه خود به خاطر در اوویت قرار دادن فرزند کار اشتباهی است. گاهی لازم است که برنامه های کودک در اولویت های بعدی قرار بگیرد یا اینکه برنامه ها را در راستای همدیگر انجام دهید که کودک احساس خود بزرگ بینی نکند و متوجه باشد که همیشه برنامه های او نیست که باید در اولویت قرار بگیرد گاهی لازم است کودک خود را با برنامه های والدین هماهنگ کند.
خوشحال بودن همیشگی کودک به هر قیمتی
قرار نیست بچه‌ها همیشه خوشحال باشند. اشکالی ندارد اگر آنها همیشه به آنچه می‌خواهند نرسند، یا نتوانند کاری را که دوست دارند بکنند یا به جایی که دل‌شان می‌خواهد بروند. آنها گاهی باید کارهای خانه را انجام بدهند، با خانواده وقت بگذرانند و با والدین به خرید بیایند، پس به چشم‌غره‌ها و نشانه‌ی عصبانیت توجه نکنید و کار خود را انجام دهید . هیچ اشکالی ندارد زیرا قرار نیست همیشه همه چیز مطابق میل کودک و برای شاد کردن کودک باشد.
ندادن مسئولیت در خانه به کودک
بچه‌ها باید در کارهای خانه مثل چیدن میز، جمع کردن آن، گذاشتن ظرف‌ها در ظرف‌شویی و مرتب کردن نقش داشته باشند. ولی متاسفانه والدین برای راحتی بیشتر بچه ها انها را از انجام اینگونه کارها باز می دارند . این در صورتی است که کودک احساس مسئولیت نمی کند و لوس به بار می اید.
توجیه کردن کارها و رفتار بد کودک توسط والدین
گاهی اوقات ما زیاد دچار این اشتباه می‌شویم. رفتار غلط، غلط است. «فرزندم خسته و عصبانی است» دلیل وحشتناکی است. «دیشب تا دیروقت مشغول تمرین بود و به همین خاطر نتوانست تکلیفش را (که از یک ماه پیش تعیین شده بود) انجام دهد» اصلا قابل قبول نیست. ما نباید رفتار بد و کم کاری فرزند خود را توجیه کنیم. بدون نظم و انضباط، فرزندان ما لوس و بهانه‌گیر بار می‌آیند.
بحث و جدل با مربی و معلم و دفاع از کودک خود
بی‌شک باید از فرزندمان پشتیبانی کنیم اما نه پیش از اینکه آنها از حق خودشان دفاع کرده باشند. وقتی معلم فرزندما تأکید می‌کند که او به اندازه‌ی کافی تلاش نمی‌کند، باید به حرفش اعتماد کنیم. بر خلاف باور رایج، بیشتر معلم‌ها مایلند به جوان‌ها و نوجوان‌ها کمک کنند. وقتی درباره‌ی تکلیف انجام نشده یا دیر رسیدن به کلاس با معلم بحث می‌کنیم، فرزندما نتیجه می‌گیرد که می‌تواند به این رفتارش ادامه دهد زیرا والدینش کار او را توجیه خواهند کرد. او نتیجه می‌گیرد که احترام گذاشتن به معلم و انجام گفته‌های او ضروری نیست.و لوس و بی ادب بار می اید .
