پاشیو رمضان مردم کردستان
گردشگری › فرهنگ و تمدن
- 98/02/19
سنت های کردستان در ماه رمضان
مردم متدین استان کردستان نیز به لحاظ فراوانی آداب و سنن، دارای فرهنگی بسیار غنی بوده و به‌دلیل داشتن پیشینه فرهنگی بسیار قدیمی، تقریباً برای هر مناسبتی، مراسمی خاص دارند که یکی از این مناسبت‌ها، ماه مبارک رمضان است.
پاشیو رمضان
در گذشته مردم سنندج روز آخر شعبان خود را بر پشت بام خانه ها می رساندند تا هلال ماه را ببینند. بعد از آن، نقاره چی ها که سه یا چهار نفر دهل زن مشهور بودند با سرنا زدن بر لب باشگاه افسران و ناحیه مقاومت بسیج فعلی که در وسط شهر و میدان اصلی واقع است، نوای مخصوص فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را می زدند و فرا رسیدن این ماه را به اطلاع عموم می رساندند.
بعد از آن نوبت توپ مخصوصی بود که در آن زمان بر تپه کانی کوزله سنندج قرار داشت. با شلیک گلوله از این توپ، مردم شهر می فهمیدند که ماه رمضان آمده است و آنهایی هم که صدای توپ را نشنیده بودند، با دهل و سرنا از رسیدن این ماه خوب با خبر می شدند.
اما بعد از جنگ جهانی دوم شلیک این توپ متوقف شد و بعد از مدتی شلیک آن به تپه بلند شهر سنندج به نام شیخ محمد صادق و نظام آباد فعلی منتقل شد. از این زمان به بعد، دیگر مردم عادی حق شلیک توپ را نداشتند و حتما باید یک نظامی و ارتشی توپ رمضان را شلیک می کردند.
بعد از شلیک توپ، آیین های پاشیو بود که هر روز موقع سحر در شهر برپا می شد. در آن روزها که هنوز وسایل ارتباط جمعی گسترش پیدا نکرده بود، کردها همدیگر را با مراسم «پاشیو» از فرا رسیدن زمان سحر آگاه می کردند. آنها به پشت بام می رفتند و با گفتن پاشیو، وقت سحری خوردن را خبر می دادند.
