مکتب ادبی سوررئالیسم یا فراواقع گرایی
خواندنی › شعر و ادبیات
- 97/08/16
فراواقع گرایی یا سوررئالیسم (Surrealism) یکی از جنبش های هنری قرن بیستم است. سوررئالیسم به معنی گرایش به ماورای واقعیت یا واقعیت برتر است. زمانی که دادائیسم در حال از بین رفتن بود، پیروان آن به دور آندره برتون که خود نیز زمانی از دادائیست ها بود گرد آمدند و طرح مکتب جدیدی را پی ریزی کردند. این شیوه در سال 1922 به‌طور رسمی از فرانسه آغاز شد و فراواقع گرایی نامیده شد. این مکتب بازتاب نابسامانی ها و آشفتگی های قرن بیستم است. سوررئالیسم در تعریفی که آندره برتون از آن می داد ، متعهد به تصحیح تعریف از واقعیت بود . وسایلی که به کار می بست: نگارش خود کار ، شرح خواب ، روایت در حالت خلسه ، شعر ها و نقاشی های مولود تاثیرات اتفاقی ، تصویرهای متناقض نما و رویایی، همه در خدمت یک مقصود واحد بودند : تغییر دادن درک ما از دنیا و به این وسیله تغییر دادن خود دنیا .سوررئالیسم را می توان یک جنبش هنری اجتماعیِ بنیاد ستیز به‌شمار آورد. میل به ایجاد دگرگونی در زندگی روزمره از طریق آشکارسازی امر شگفت انگیز و تصادفی عینی نهفته در نظم ظاهری واقعیت دانست.سالوادور دالی، رنه ماگریت و لویی آراگون از جمله سوررئالیست های مشهور هستند.
اصول فراواقع گرایی
سوررئالیسم با جایگزینی مفهوم واقعیت برتر به جای عصیان و نفی موجود در دادائیسم شکل گرفت.سوررئالیسم مشکل پر توقعی است که فقط عضویت دربست و پیروی کامل را می پذیرد.
این مسلک در حوزه های مختلف فلسفی رویکردهای زیر را اختیار کرده است:
. فلسفه علمی که همان رویکرد فروید به روانکاوی است.
. فلسفه اخلاقی که با هرگونه قرارداد مخالف است.
. فلسفه اجتماعی که می خواهد با ایجاد انقلاب سوررئالیستی بشریت را آزاد کند.
شعر در سوررئالیسم مرتبه ویژه ای دارد و پیروان این مکتب کوشیده اند که جهان بینی خود را از طریق شعر انتقال دهند. در واقع شعر را، رکن اساس زندگی می دانند زیرا عقیده دارند که شعر باید و می تواند مشکل زندگی را حل کند.
فلسفه اجتماعی سوررئالیسم، شعار سعادت بشری را دارد و می خواهد آدمی را از قید تمدن سودجوی کنونی نجات بخشد، در عین این که بازگشت به گذشته را هم نمی پذیرد.
در اصل از مواد مرام نامه این مکتب به خوبی می توان دریافت که بنیان گذاران این مکتب در اندیشه رهایی از هر نوع اسارتند و هدف آن ها در وهله اول پاشیدن آبی بر جنگ بوده‌است.
