لامبورگینی میورا اسطوره با اصالت
خودرو › کلاسیک
- 97/08/18
شاید مهم‌ترین عمل لامبورگینی در تاریخ حیاتش ارائه مدل میورا بود که با این کار توانست یک نیش واقعی به پیکره فراری وارد کند فروچیو لامبورگینی (FERRUCCIO LAMBORGHINI) یک سازنده تراکتور در ایتالیا بود که تحت تأثیر انزو فراری تصمیم گرفت که اتومبیل‌های سریع و اسپرتی بسازد در ابتدا، اتومبیل‌های ساخت او انواع فیات بودند که قدرت آن‌ها سه برابر شده بود و البته تکنولوژی پیشرفته‌ای نیز نداشتند در سال 1962 میلادی، فروچیو در پی آن بود که خودروهای بهتری بسازد لذا تصمیم گرفت که یک تیم مهندسی بسیار قوی تشکیل دهد تا به اتکای به آن، خودروهای شاخص‌تری را به بازار عرضه کندمیورا علیرغم ضعف‌هایی در رنگ بدنه و بعضی از جزییات، که ناشی از آماده ساختن سریع آن بود بسیار جلب توجه کرد و یک کار تحقیقاتی بود که به‌سادگی درست درآمد و تحت تولید محدود قرار گرفت
میورا در مدل‌های گوناگونی روانه بازار شد P400 ,P400s,P400 SV نمونه های اصلی بودند که نمونه های بعدی تکمیل شده این ها بودند که در این مطلب نمونه لامبورگینی میورا s را مورد بررسی قرار میدهیم«در سال 1970 میلادی، لامبورگینی میورا S با حداکثر سرعت 168 مایل بر ساعت (حدود 270 کیلومتر بر ساعت)، سریع‌ترین اتومبیل جاده پیما بود که تا آن زمان تست شده بود
میورا S حداکثر قدرت خود را در دنده 5 بین دورهای 7250 تا 7500 به دست می‌آورد، درحالی‌که مدل معمولی ساخت 1968 در دور 7050 همان دنده به حداکثر قدرت می‌رسید. همچنین میورای S مسافت یک‌چهارم مایل را 0.6 ثانیه زودتر طی می‌کرد و در پایان مسافت سرعت آن 6.5 مایل بیشتر بود. حاصل تست ما زمان 13/9 ثانیه برای مسافت یک‌چهارم مایل بود اما به‌احتمال زیاد با تعویض دنده مناسب می‌توان آن را به 11/5 ثانیه تقلیل داد. (زمان لازم جهت طی کردن مسافت یک‌چهارم مایل از حالت سکون و همچنین سرعت پایان در این مسیر، فاکتور مهم آمریکائی‌ها در سنجش توان یک خودرو است درحالی‌که اروپائی‌ها بیشتر به‌شتاب صفر تا صد کیلومتر بر ساعت اهمیت می‌دهند) مصرف سوخت این اتومبیل با سرعت متوسط در حدود 14 مایل به ازای یک گالن است و با سرعت 100 مایل بر ساعت، به ازای یک گالن سوخت،10 مایل مسافت را طی می‌کند که با توجه به کارایی آن بد نیست.
اگرچه میورا برای استفاده روزمره ساخته نشده است اما می‌توان آن را آهسته نیز راند. موتور در حال سکون به نرمی در دور 800 کار می‌کند و در هر دنده‌ای می‌تواند از دور 1500 شروع بکند ولی در دور 4000 از خود لرزش نشان می‌دهد و راندن خودرو در این دور به مدت طولانی صلاح نیست. برداشتن پا از روی پدال گاز، که در دور 8000 حتماً باید این کار را کرد، اتومبیل را ناگهان تکان می‌دهد. آنچه راندن میورا را در شهر را غیرعملی می‌سازد تلاش زیاد برای کنترل آن است. سیستم تعویض دنده آن، که مجبور است نسبت به یک موتور عرضی واکنش نشان دهد، به ترکیبی از نیروی قوی و ظرافت خاص جهت تعویض (دنده) نیاز دارد و این تردستی در اختیار هر کسی نیست. حتی در صورت چنین تسلطی توصیه می‌گردد تعویض دنده خیلی سریع صورت پذیرد.
صدا یکی از خصوصیات اصلی میورا است. موتور 12 سیلندر خورجینی لامبورگینی در اصل پر سروصدا نیست و می‌بینیم که در لامبورگینی‌های موتور جلو کاملاً رام شده به نظر می‌رسد اما در میورا موتور دقیقاً پشت سر شما واقع شده و فقط یک لایه شیشه بین راننده و موتور فاصله می‌اندازد. این ساختار به‌علاوه سیستم انتقال نیرو، که شامل کلاچ و گیربکس در طرف راننده و نیز زنجیرهای میل‌سوپاپ در سمت سرنشین می‌باشد، سروصدای زیادی را در هنگام حرکت ایجاد می‌کنند. البته برای یک راننده علاقه‌مند، این صداها عامل محرکی جهت بالابردن دور موتور هستند.
از نظر کیفیت، داخل اتاق میورا حتی نسبت به استانداردهای زمان خودش ضعیف و فاقد بعضی از تجهیزات مورد نیاز سفرهای طولانی بود. فرمان میورا با هم‌قطاران ایتالیایی‌اش خیلی اختلاف دارد، پدال‌ها نزدیک به هم و نیز بالا قرار گرفته‌اند، به‌ویژه پدال گاز که باعث می‌شود زانوی راست خیلی بالا قرار بگیرد و در سفرهای طولانی راننده را وادار می‌سازد پایش را به کنسول وسط تکیه دهد. در مدل S، یک سرعت‌سنج 190 مایلی نصب شده است درحالی‌که مدل اولیه آن دارای سرعت‌سنج 200 مایلی بود. طرح اصلی سرعت‌سنج و دورسنج مستقیماً جلوی دید راننده قرار دارد و 6 نشان‌دهنده کوچک‌تر در وسط داشبورد نیز تغییری نکرده و کیفیت کف‌پوش‌ها و تودوزی بهتر از مدل معمولی میورا بود. البته از چرم استفاده نشده و صندلی‌ها و رودری ها از جنس پلاستیک وینیل بودند. میورای مدل S فقط یک کمربند ایمنی جهت دور کمر داشت درحالی‌که چنین خودرویی باید دارای کمربند ایمنی با حداقل سه نقطه اتصال باشد.
فرمان میورا دقیق و قدرت پیچیدن آن بهتر از هر خودروی دیگری تا آن زمان بود، در دایره‌ای با قطر 200 فوت می‌توانست با سرعت 35/7 مایل حرکت کند و این یعنی شتاب جانبی 0.85 جی که حدود 0.07 بهتر از رکود قبلی بودلامبورگینی میورا به دلایلی چون گران بودن خدمات پس از فروش و عدم ثبات اقتصادی سازنده آن در ابتدای دهه 70 میلادی، در سال 1972 از خط تولید خارج شد
