تشی بزرگترین جونده ایران
گردشگری › حیات وحش
- 97/10/07
مشخصات تشی
تشی (Indian Crested Porcupine) پستانداری جزو خانواده جوندگان (Rodentia) است و می توان آن را بزرگترین جونده ایران دانست. تشی خارهای بلندی روی بدنش دارد و زمانی که آن ها را به اصطلاح سیخ می کند، از جثه معمولی اش بزرگتر به نظر می رسد.تشي بدنی پوشیده از خارهای راه‌راه قهوه‌ای یا سیاه و سفید، به‌طول 25 سانتي‌متر دارد و دو نوع خار بلند و باریک و خار کوتاه و تیز در قسمت انتهایی بدنش قرار گرفته‌است . پاها و دست هایش پهن است و ناخن‌های بلندی دارد.طول بدن این جانور 70 تا 90 سانتی‌متر ، طول دم 8 تا 10 سانتی‌متر، طول خارها 18 تا 35 سانتی‌متر و وزن آن 11 تا 25 کیلوگرم است .عمر تشی ها حدودا 15 سال است و تا دو ماهگی نزد مادر خود زندگی می کنند.همه‌ی قسمت‌های گیاهان (پیاز و ریشه و ... )، استخوان و شاخ حیوانات، غذای تشی را تشکیل می‌دهد
زیستگاه تشی
تشی ها معمولا به صورت انفرادی زندگی می کنند و بیشتر در جنگل ها، باغ ها و اطراف زمین های کشاورزی زندگی می کنند.در سراسر قاره‌ی آسیا و در ایران به جز آذربایجان غربی، در تمام استان‌ها پراکنده است.
سیستم دفاعی تشی
سیستم دفاعی تشی ها به گونه ای است که در زمان فرار از شکارچی امکان افتادن تیغ های او وجود دارد؛ اما چگونه؟ معمولا زمانی که شکارچی تشی ها، پلنگ آن ها را دنبال می کند به خاطر سرعت بیشتر آن نسبت به تشی، زودتر به او می رسد، در چنین مواقعی تشی چه می کند؟ او که زودتر از پلنگ خسته می شود، تیغ های خود را سیخ کرده و به یکباره می ایستد و به این صورت پلنگ با او و تیغ هایش برخورد می کند. در این شرایط تیغ هایی که سست تر هستند به زمین می افتد و یا به دست و پای پلنگ فرو می روند. تشی به هیچ عنوان قادر نیست که تیغ هایش را پرتاب کند، او تنها از آن به عنوان چیزی برای در امان ماندن از پلنگ استفاده می کند، همین و بس.
