گوزن زرد ایرانی
گردشگری › حیات وحش
- 97/09/29
گوزن زرد ایرانی با رنگ طلایی و خالهای سفید یکی از زیباترین گونه های گوزن در دنیا به شمار می رود. از آنجا که وجود این حیوان برای اولین بار در غرب ایران گزارش شد، نام آن را گوزن زرد ایرانی گذاشتند.گوزن زرد موجود در ایران با نام علمی Dama dama mesopotamica و با نام انگلیسی Persian Fallow Deer شناخته می شود.گوزن زرد ایرانی بر اساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست در زمره گونه‌های در معرض خطر انقراض قلمداد شده است. از نظر سازمان جهانی حفاظت (IUCN) این گونه در زمره گونه های در معرض خطر (EN) قرار گرفته و طبقه بندی CITES این گونه را در طبقه گونه های در معرض خطر (ضمیمه ІІ سایتیس) قرار داده است.
گوزن زرد ایرانی در گذشته پراکندگی وسیعی از لرستان، کرمانشاه، خوزستان، عراق تا مناطق جنوب شرق حوزه مدیترانه و شمال آفریقا داشته است.
مشخصات گوزن زرد ایرانی
گوزن زرد ایرانی بزرگتر از شوکا و کوچکتر از مرال (دو گوزن دیگر بومی ایران) است و خالهای سفید روی پشت و پهلوهایش آن را کاملاً از این دو نوع گوزن متمایز می‌کند.
گوزن های زرد عمدتا شبگرد هستند و با غروب خورشید فعالیت خود را آغاز می کنند. گیاهخوار و نشخوار کننده اند، حس بویایی و بینایی نسبتا قوی دارند، به صورت اجتماعی زندگی کرده، نرهای مسن تر گروه های جداگانه ای برای خود تشکیل می دهند و تنها در صل زاد آوری با ماده ها هستند. در برخی موارد مسن ترین فرد به صورت انفرادی زندگی می کند و شناگران خوبی نیز هستند.
طول عمر گوزن ها در شرایط طبیعی حدود 20 سال است. طعمه خواران طبیعی این گونه در ایران شامل گرگ، پلنگ و گربه جنگلی است.
تولید مثل گوزن زرد ایرانی
از علوفه ها و میوه ها و نیز سرشاخه گیاهان استفاده می کند. جفتگیری آنها در اوایل پاییز است. در این زمان گوزن نر با نعره هایی بلند محدوده قلمرو خود را مشخص کرده و تشکیل حرمسرا می دهد. در این زمان جدال هایی نیز بین نرهای جوان صورت می گیرد. ماده ها بیش از یک بار در سال قادر به جفت گیری هستند اما معمولا در همان دوره اول باردار می شوند. در طول مدت بارداری 8 ماه است. 1 تا 2 بچه به دنیا می آورند. بچه ها حدود 3 تا 4 کیلوگرم هستند و تا 9 ماهگی از شیر مادر تغذیه می کنند و بعد از حدود یک سال و نیم بالغ می شوند.
