معرفی چارخو
گردشگری › حیات وحش
- 97/11/05
مشخصات ظاهری چارخو
پرنده چنگر نوک سرخ (Moorhen)یا چارخو که نام علمی آن Gallinula Chloropus می باشد 33 سانتیمتر طول دارد. سیاه رنگ، با منقار و سپر قرمز، که انتهای نوک، زرد مایل به سبز است و خط سفیدی در پهلوها دیده می شود. دم این پرنده دائما درحال تکان خوردن است. در هنگام راه رفتن و شنا، سفیدی پشت دم آشکار شده و در پرواز خط سفید بالی دیده نمی شود. پاها سبز و در انتهای چسبیده به بدن قرمز است. پرنده ی نابالغ، کمرنگ تر، به رنگ خاکستری – قهوه ای و منقار تیره دیده می شود. در هنگام شنا، در حالی که سر و گردن را به جلو داده است با قدرت شنا می کند. دائما درون گیاهان در حال جستجوست. د رهنگام ترس بیشتر در سطح آب می دود.
صدای این پرنده در شب، به صورت «کرک- کرک- کرک» گاهی به صورت کوتاه«کک یا کر- ر-اک» شنیده می شود. صدای ویژه ی این پرنده، ناگهانی و شبیه«گررل» یا دو یا سه بار تکرار «که وت – که وت- وت» به گوش می رسد.
زیستگاه چنگر نوک سرخ
با وجود جثه ی کوچک موفق شده است در بیشتر برکه های جهان سکنی گزیند ، گاهی در دهکده ها و شهرهای کوچک که استخر و برکه داشته باشند بطور دائمی زندگی می کنند ، نسبتا مهاجر است و در گوشه هایی از امریکای شمالی و جنوبی،آفریقا،اروپا و آسیا تا مناطق جنوبی همچون مجمع الجزایر جاوه و غرب اقیانوس آرام یافت می شوند ، زمانی بومی تمام مناطق ایران بود و به فراوانی یافت می شد ، اما طی سال های اخیر به دنبال شکار بی رویه و خشکسالی از برخی نقاط ایران رخت بربسته است با این حال بصورت زمستان گذران در اطراف رود کال دونخ ، کال مقبره و کال شور در شمال گناباد وارد می شود ، روی هم رفته از نظر جمعیت در سطح ایران در وضعیت خوبی است.
