اکراس سیاه از پرندگان کمیاب
گردشگری › حیات وحش
- 97/10/13
مشخصات اکراس سیاه
اکراس سیاه که نام علمی آن Plegadis Falcinellus می باشد 56 سانتی متر طول دارد و آبزی است. سیاه رنگ بوده و از نزدیک جلای بنفش بلوطی دارد و با لهایش سبز تیره وشیشه ای است. منقارش بلند و خمیده و رو به پایین است. در فصل تولید مثل، د رقاعده ی منقار صورتی رنگش لکه ی سفیدی ظاهر می شود . زمستان ها؛ منقارش قهوه ای رنگ شده و رگه های کمرنکی در سر و گردنش دیده می شود. پرو بال جوان ها بسیار کمرنگتر است. هنگام پرواز، بدن باریک، بال ها بلند ، نوک بال ها به صورت بیضوی و گردن و پاها کشیده و بیرون زده ا زدم دیده می شود. سریع و کم دامنه بال زده و گاهی بالباز روی کرده و به راحتی روی در خت می نشیند.
صدای این پرنده شبیه کلاغ و به صورت«کرآ- آ- کرا-آ- کرا» است واغلب درهنگام تغذیه در گروه، صدای غرغر مانندی دارد.تغذیه اکراس سیاه از ماهي‌ها ، سخت‌پوستان ، خزندگان ، حشرات ، دانه بعضي غلات و مواد گياهي می باشد .
زیستگاه اکراس سیاه
اکراس سیاه (Glossy Ibis) در مناطق باتلاقی، لجنزارهای ساحل، تالاب ها و نواحی نیزاری با آب کم عمق به سر برده و در بوته زارها یا روی درختان آشیانه می سازد . در ایران، تابستان ها نسبتا فراوان و به تعداد اندک، به صورت مهاجر، در فارس و خوزستان دیده می شود. در بهار در شمال شرق دیده می شود.
