آشنایی با گیاه اریکا یا نخل پروانه ای
سبک زندگی › باغچه
- 97/08/14
معرفی گیاه آپارتمانی اریکا یا نخل پروانه ای
اریکا پالم یک گیاه آپارتمانی با نام فارسی نخل پروانه ای است. اریکا پالم بومی مناطق جنوب شرقی اسیا است. گیاه دارای برگهای کشیده (بطول ۳-۲ متر) و باریک با رنگ سبز تیره یا سبز و زرد است. از جمله ویژگی های نخل اریکا این است که گیاه چندین ساقه دارد که از ۱۰۰-۸۰ عدد پوسته تشکیل شده اند. اریکا از جمله گیاهانی است که برخی از آلودگی های هوا از جمله گزیلن و تولوئن را تصفیه می‌کند.
روش نگهداری گیاه تصفیه کننده هوا نخل پروانه ای یا اریکا
نور مناسب نخل پروانه ای یا اریکا
نور متوسط به بالا اما به دور از نور مستقیم آفتاب (پشت پرده پنجره یا با فاصله یکی دو متر از یک پنجره بدون پرده – یا پاسیویی بدون تابش مستقیم خورشید).
آبیاری گیاه نخل پروانه ای یا اریکا
نخل پروانه‌ای در فصل رشد به آب نسبتا زیاد و منظم (۲ تا ۳ نوبت در هفته) نیاز دارد ولی در زمستان کمتر. نخل پروانه به میزان فراوان نیاز به آب داشته ولی بایستی از غرقاب شدن جلوگیری شود .در دمای پایین تر 13 درجه مطمئن باشید که رطوبت خاک تخلیه نمی شود . خاک را به اندازهای آبیاری کنید تا هنگام لمس همواره مرطوب باشد. از آب هایی با املاح کم و ولرم استفاده کنید. برای افزایش رطوبت هم می‌توان از عمل غبارپاشی استفاده کرد. همچنین می‌توان در یک زیرگلدانی سنگریزه ریخت و سپس تا نیمه زیرگلدانی در داخل آن آب ریخت و گلدان حاوی نخل پروانه‌ای را بر روی آن قرار داد اما توجه داشته باشید که کف گلدان با آب داخل زیرگلدانی در تماس نباشد. در اثر گرمای محیط آب داخل زیرگلدانی تبخیر شده و رطوبت مورد نیاز محیط را فراهم می‌کند.
دمای مناسب گیاه نخل پروانه ای یا اریکا
اِریکا بسیار گرما دوست میباشد . اریکا تحمل سرمای زمستان را ندارد. این گیاه به طور منظم با رشد تدریجی 15 تا 20 سانتیمتر در طول سال در دمای 18 تا 22 درجه سانتیگراد می باشد .این گیاه در دمای پایین تر نیز دارای رشد بوده اما در دمای کمتر از 13 درجه سانتیگراد رشد گیاه متوقف می شود.
خاک مناسب گیاه نخل پروانه ای یا اریکا
خاک مناسب نخل پروانه‌ای خاک برگ و ماسه با زهکش خوب است. ترکیب یک قسمت شن +یک قسمت پیت موس+ یک قسمت خاک برگ + دو قسمت خاک خوب باغچه برای اریکا بستر کاشت مناسبی است.. خاک گلدان شامل خاک آلی ،پیت و ماسه به نسبت مساوی است و تعویض گلدان در هر زمانی از سال که محدودیت برای رشد گیاه ایجاد شود ،صورت می گیرد .
کوددهی مناسب گیاه نخل پروانه ای یا اریکا
می‌توان از بهار تا پاییز هر ماه یا هر دو هفته یک مرتبه از کودهای محلول مخصوص گیاهان زینتی استفاده کرد
تکثیر گیاه نخل نخل پروانه ای یا اریکا
۱- با جداسازی پاجوش ها ازگیاه مادری، به راحتی تکثیر می شود. اواخر فصل زمستان یا اوایل فصل بهار برای این کار مناسب تر است. بعد از بیرون آوردن گیاه مادری از گلدان می توان با یک چاقوی تیز اتصال ریشه های پاجوش را از گیاه مادری قطع کرد و سپس گیاه جوان را در گلدانی جداگانه کاشت کرد. از خاک برگ+شن می توان استفاده کرد. چند روز اول بعد از جداسازی گیاه جوان را در مکانی با دمای ۲۰-۱۸ درجه و در سایه به دور از نور مستقیم افتاب قرار دهید. غبارپاشی نیز به طراوت بیشتر گیاه جوان در روزهای اولیه کمک می کند.
۲- روش دوم تکثیر اریکا بذر است. به دلیل پوشش نسبتا ضخیمی بذرها قبل از کاشتن بذرها به وسیله یک چاقو می‌توان پوشش آنها را جدا کرد و سپس بذرها را کاشت. البته گفته می‌شود اگر بلافاصله بعد از رسیدن بذرها و جداسازی از گیاه مادری بذرها کاشته شوند دیگر نیاز به جدا کردن پوسته بذرها نیست. بذرها سطحی کاشته می‌شوند به صورتی که تنها لایه نازکی از بستر کاشت بر روی آنان قرار گیرد. دمای مناسب جوانه زنی بذر ها ۲۹-۲۶ درجه سانتیگراد است. دمای کمتر مدت زمان جوانه زنی را افزایش می‌دهد و بذرها دیرتر جوانه می‌زنند. در برخی از نهالستانها که بذر این گیاهان نگهداری می‌شود ابتدا پوسته بذرها برداشته می‌شود سپس در پاکتی کاغذی و در دمای ۲۲٫۵ درجه سانتیگراد می‌توان به مدت ۱۲ ماه بذرها را بدون کاهش در قدرت جوانه زنی نگهداری کرد.
ازدیاد به آسانی از طریق بذر در ماه فروردین یا اردیبهشت در دمای 18 تا 20 درجه سانتیگراد صورت گرفته اما در این شیوه گیاه دارای رشد کمتری می باشد .روش سریع تر جهت ازدیاد جداسازی پاجوش با بخشی از ریشه و انتقال به گلدان هایی که توسط مخلوطی از یک قسمت ماده آلی ،یک قسمت پیت و دو قسمت ماسه پر شده است ،می باشد .سطح رویی گلدان را پوشش های پلاستیکی پوشانده و در نور متوسط قرار می دهیم .
