برخورد درست با کودک وابسته به بازی کامپیوتری
سبک زندگی › فرزندان
- 97/10/17
از قرار دادن کامپیوتر در اتاق کودک و هرجائی که او بتواند دور از چشم شما به بازی مشغول شود، خودداری کنید. بطور کلی بهتر است که کامپیوتر در محلی که جنبه عمومی تر دارد مثل اتاق نشمین قرار داده شود و جلوی آن نیز امکان نشستن برای دو تا سه نفر فراهم آید تا هم کاربرد این وسیله زیر نظر باشد و هم بعنوان یک وسیله، به اجتماعی شدن کودک کمک کند.تقویت مهارت حرکتی ظریف کودکان و سرعت عمل آنها با این بازیها عملی است . اما چراغ خطر مهم این است که کامپیوتر جای روابط اجتماعی کودک را بگیرید و کودک به جای پیدا کردن دوست با این وسیله ارتباط برقرار کنند که این حالت حتی در کودکان فربیک هم به مراتب تقویت می شود و عملا کودک در یک حلقه معیوب قرار می گیرد.قبل از ارائه بازی کامپیوتری یک محدودیت زمانی مشخص را به کودک اطلاع دهید. برای کودکان در این محدوده سنی می توانید از ساعتهای زمان دار که معمولا در آشپزخانه ها بکار می رود، استفاده کنید.مثلا به او بگویید تا این ساعت زنگ بزند می توانی بازی کنی و عدد آن را برای مثال روی 30 دقیقه قرار دهید. وقت بازی که به سر آمد اگر کودک به قانون اهمیت داد او را تشویق کنید و برای تمام کردن بموقع بازی پاداش دهید.ولی اگر زمان را ندیده گرفت یا برای زمان بیشتری وارد چانه زنی شد ، به آرامی قوانین بازی را به او توضیح دهید. اگر مخالفت ادامه داشت می توانید بازی با کامپیوتر را به عنوام نتیجه قانون شکنی، برای مدت محددی متوقف کنید، مثلا زمان بازی فردای کودک را بگیرید.
چند سرگرمی دیگر برای وقتی که "زمان بازی تمام شده است " برای کودک در نظر بگیرید . مثل کمک در آشپزی به مامام یا کتاب خواندن با بابا یا مامان ، نقاشی کشیدن و ...این کار به انحراف توجه او از بازی کمک می کند و راحت تر دست از کامپیوتر می کشد.به او بگویید قبل از بازی کامپیوتری باید همه کارهایش مثل جمع کردن اتاق و اسباب بازیهایش را انجام داده باشد. یا مثلا قبل از برنامه تلویزیون مورد علاقه باید این کارها انجام شده باشد.
باید محدودیت تعیین کنید
آیا کودک زمان زیادی را صرف بازی های کامپیوتری می کند؟ آیا بدون ایکس باکس، آی پد یا تلفن همراه احساس گم گشتگی می کند؟ در این صورت با وضع قوانین به او کمک کنید تا تعادل لازم را به دست بیاورد. محدودیت های زمانی، مکانی و حتی محدودیت استفاده چند روز در هفته می تواند بسیار کارآمد باشد.
باید ابزار بازی را برای مدتی دور کنید
اگر وضع قوانین کارساز نبود، وسیله بازی را از کودک دور کنید و برایش توضیح بدهید از آنجا که این وسیله در زندگی او نقش پررنگی پیدا کرده، مجبور هستید آن را از او دور کنید. به او بگویید باید متوجه شود که اگر مجبور شود می تواند بدون این وسیله هم زندگی کند و بعد تصمیم بگیرید چه مدت می خواهید آن را از کودک دور نگه دارید.
باید وسیله بازی را از کودک بگیرید
شاید کمی بی رحمانه به نظر برسد اما این شیوه دو فایده دارد : اول اینکه وسیله بازی را از کودک دور کرده اید و دوم اینکه قدرت گذشت و تقسیم کردن را به او آموزش می دهید و در نهایت به کودک نشان می دهید که در وضع قوانین و رعایت آنها جدی هستید.
باید وسیله بازی را پنهان کنید
وقتی کودک نوپا بیش از حد به آی پد وابستگی نشان می دهد، بهتر است آن را پنهان کنید و بعد از کودک بخواهید تا کارها و وظایف روزانه ای را که برایش در نظر گرفته اید انجام دهد تا با این شیوه کمی میان او و وسیله بازی اش فاصله بیندازید. در نهایت اگر تشخیص دادید که به اندازه کافی و با وضعیت مناسب این جدایی را تحمل کرد می توانید دوباره آی پد را به او بدهید.
باید کودک را وادار کنید برای بدست آوردن وسیله بازی تلاش کند
بعضی از خانواده ها از شیوه مبادله 1 به 3 برای بازی های کامپیوتری استفاده می کنند که به این معناست که کودک در ازای هر سه ساعتی که به فعالیت مثبت مانند مطالعه یا تمرینات مفید برای پرورش توانایی های مغز اختصاص می دهد، اجازه دارد تا یک ساعت بازی کامپیوتری انجام دهد. این نسبت زمانی می تواند بر اساس تشخیص والدین می تواند متغیر باشد.
باید با کودک در مورد بازی های کامپیوتری حرف بزنید
اگر کودک آی پد را همه جا همراه خودش می برد، به او بگویید که آی پد به خودی خود وسیله بدی نیست و حتی استفاده از آن می تواند لذت بخش باشد اما در عین حال با او درباره فعالیت های دیگری که آنها هم می توانند بسیار جالب توجه باشند، حرف بزنید. از کودک بخواهید تا با کمک تخیلات و توانایی هایی که دارد کارها و بازی های دیگری را برای لذت بردن انتخاب کند. در آخر به کودک تاکید کنید که دوستش دارید و علاقه شما باعث می شود که بهترین چیزها را برای او بخواهید.
