روش های مناسب برای اجتماعی کردن کودکان
سبک زندگی › فرزندان
- 97/09/01
کودکان زمانی می‌توانند با اطرافیان خود رابطه خوب و موثری برقرار کنند که والدین آنها نیز در این زمینه موفق باشند. برقراری روابط خوب و موثر توسط کودک با دوستان و اطرافیان مستلزم آن است که او ذات در آمیختن با دیگری را یاد بگیرد و آن را درونی کند، یعنی اینکه او باید بداند چگونه با اطرافیان خود دوست شود و چطور می‌تواند چیزهایی را با دیگران و دوستان خود سهیم شود. کودک به هنگام برقراری ارتباط نیاز دارد که بداند چگونه باید از خود محافظت کند و اجازه ندهد که دیگران از روابط او سوء استفاده کنند. اگر این موارد را کودک از سنین پایین یاد گیرد، می‌توان گفت کودک توانسته از سنین کودکی رابطه خوب و موثری با دیگران برقرار کند.کودکان از سنین کودکی دوست شدن با یکدیگر را می‌آموزند و این چیزی است که پدر و مادر در محیط خانواده و مربیان در مهد کودک باید آن را آموزش دهند.
کودک از پدر و مادر خود الگو می‌گیرد، یعنی اگر پدر و مادر اجتماعی باشند، در اغلب موارد کودک نیز اجتماعی شدن را یاد می‌گیرد، بنابراین عمده ترین کاری که والدین می‌توانند انجام دهند، این است که اجتماعی شدن را اول از خود آغاز کنند. دو عامل ارث(طبع و مزاج) و نوع پیوند عاطفی کودک با والدین مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده اجتماعی شدن کودک هستند.
یکی از بهترین همراهی های والدین با کودک برای اجتماعی شدن ، کمک به وی در خواندن شعر های کودکانه و همراهی وی در یادگیری آن هاست این کار به کودک اعتماد به نفس می دهد. گوشه گیری اجتماعی ، انزوا و تنهایی را حالت نسبتاً پایداری دانست که در آن کودک با وجود قرار گرفتن در جمع هم‌بازی‌ها و همسالان خود بیشتر اوقات به تنهایی بازی می‌کند. عدم داشتن یک یا دو دوست صمیمی(دو طرفه)، عدم توانایی در ابراز همدلی با افراد آزار دیده یا طرد شده، عدم توانایی در شروع یا حفظ گفت‌گو و صحبت کردن با دیگران، نادیده گرفته شدن یا مورد سوءاستفاده و اذیت قرار گرفتن توسط سایر کودکان و اشکال در پیشرفت تحصیلی از عمده نشانه‌های یک کودک غیر اجتماعی است.
کودک میل و اشتیاقی برای بازی با دیگران و همسالان خود ندارد و زمانی که با دیگر کودکان است، ترجیح می‌دهد به تنهایی بازی کند و به اصطلاح کودک حالت شیء‌گرایی دارد تا اینکه مردم‌گرا و اجتماعی باشد.کودک تمایل به بودن و بازی کردن با دیگر همسالان خود را دارد ولی بدلیل اضطراب اجتماعی از درگیر شدن و شراکت خودداری کرده و از نظر رفتاری در گوشه‌ای فقط نظاره‌گر بازی دیگر کودکان می‌شود و به اصطلاح در اطراف آنها پرسه می‌زند. این حالت معمولاً در کودکان با والدین بسیار کنترل‌کننده، حمایتگر و مداخله‌گر بیشتر دیده می‌شود.
برای اجتماعی شدن کودک ،احساس امنیت و اطمینان در کودک ایجاد کنید
کودک امن و مطمئن در ضمیر و ذهن خود می‌داند که افراد عموماً قابل اعتماد هستند و می‌توان به حرف و قول آنها اعتماد کرد. او بطور درونی بر این باور است که اکثر افراد خوب و مهربان بوده و قصد اذیت و آزار او یا سوءاستفاده از او را ندارند و به همین دلیل در ابراز احساسات و عواطف خود راحت است و با دیگران راحت‌تر ارتباط برقرار می کند. برای این منظور باید در رفتار با کودک با ثبات و یکنواخت بود، صادق و باز بود، بر قول و قرارهای خود متعهد بود و به او اعتماد کرد.محلی دلنشین و راحت را برای داستان و قصه گفتن و صحبت‌های دو نفره مشخص کنید و با توجه به هر موقعیتی که کودک احساس راحتی و نزدیکی می کند، عمل کنید.
هر از گاهی با هم آواز بخوانید و حرکات موزون و شاد انجام دهید، در مواقع بیرون رفتن اگر او مایل است، دست در دست هم دهید و دایم به دنبال نکات و رفتار خوب و مثبت او باشید و آنها را بی‌درنگ مشخص و تحسین کنید . حداقل روزی نیم ساعت از وقت خود را تماماً به بودن با او اختصاص دهید، هرچیزی را که ممکن است موجب اختلال در این ارتباط شود، مرتفع کنید. این زمان جدا از مواقعی است که شما به طور معمول باهم هستید (نظیر مواقع شام یا آداب قبل ازخواب و… ).
برای اجتماعی شدن کودک باید به کودک عشق و علاقه و محبت نشان داد
زمانی‌که فرزند شما می‌خواهد با شما صحبت کند، با تمام وجود او را بشنوید. گفتارهای غیرکلامی کودک را به همان اندازه کلام او باید جدی گرفت و واکنش و پاسخی درست نشان داد.در آغوش گرفتن کودک، تقویت حرمت و اعتماد به نفس او، پرهیز از قهرمان پروری و منحصر بفرد کردن فرزند از جمله عواملی است که به اجتماعی شدن کودک کمک می کند.
