نا رضایتی از شغل و تأثیر آن بر رفتار در محل کار
سبک زندگی › کار و تجارت
- 97/08/17
نارضایتی در محل کار
بحث کار و رضایت درونی از کار و محیط آن ، مطلبی است که هرچقدر در باره آن صحبت کنیم باز هم کم است. یکی خود انتخاب شغل و یکی دیگر ارتباط فرد با مدیر و همکاران او. متاسفانه به خاطر شرایط بد اقتصادی، امروزه کمتر کسی را می بینیم کاری را که دوست دارد را انجام می دهد. اشتغال از موضوعات مهمی است که در سرنوشت انسان ها تاثیرات منفی و مثبت فراوانی می گذارد. عدم رضایت شغلی باعث می شود که فرد در زندگی خود دچارسرگشتگی، افسردگی و بیماری های روان تنی شود و سرانجام زندگی اش کاملا مختل شود.
بررسی و پژوهش های اخیر در زمینه رضایت شغلی در کشور نشان می دهد که عده بسیاری از افراد از شغل خود ناراضی هستند و علاقه و انگیزه ای برای فعالیت های خود ندارند. وجود تنش و عدم رضایت شغلی، تهدید کننده سلامت جسمی، روانی، کیفیت زندگی و مانع دستیابی به اهداف توسعه فردی و اجتماعی می شود. اما آنچه در این امر اهمیت دارد این است که رضایت شغلی ارتباط مستقیمی با رضایت کلی در زندگی دارد . اگر احساس می‌کنید که رشد کرده‌اید و موقعیت شغلی که دارید کمتر از توانایی‌های شما است، شاید بد نباشد توجه بیشتری به رفتارتان داشته باشید!
کسانی که فکر می‌کنند توانایی‌هایشان بیشتر از شغلشان است، معمولا از شغل و محل کارشان در سازمان ناراضی هستند. این نارضایتی به خستگی و ناامیدی ذهنی تبدیل می‌شود که اثر ناخوشایندی بر رفتار فردی دارد؛ رفتارهایی ناشایست و شاید احمقانه. «ما برای کارمان تلاش می‌کنیم و انتظار پاداش‌هایی نظیر موقعیت‌های شغلی و ارجمند شمرده شدن داریم. برای کارمندی که خود را بالاتر از موقعیت شغلی‌اش می‌داند، این انتظار برآورده نشده است. این یک تجربه‌ی استرس‌زا برای کارمندان است که سلامتی روانی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و باعث رفتارهایی نظیر بروز احساسات منفی یا دل‌مردگی می‌شود.»
اگر احساس استرس می‌کنید یا احساس می‌کنید که قدر شما دانسته نمی‌شود، این احتمال وجود دارد که رفتارهای شما با دیگران تحت تأثیر قرار بگیرد و نامطلوب و نامناسب شود. محققین دریافتند کارمندانی که توانایی‌هایشان را بیشتر از شغلشان می‌دانند، «درگیر رفتارهای ناسالم خواهند شد»؛ رفتارهایی نظیر زودتر از محل کار خارج شدن، دیر در محل کار حضور یافتن، قلدری کردن یا حتی دزدی! به‌طور ساده می‌توان گفت اگر اقدامی در دفتر کار باشد که باعث شود روند کاری خود فرد یا سایرین مختل شود، این فرد آن کارها را انجام خواهد داد! البته تمام افرادی که گمان می‌برند به ارتقاء شغلی نیاز دارند، چنین رفتارهایی از خود بروز نمی‌دهند. محققین گفته‌اند اغلب کسانی که چنین رفتارهایی از آنها سر می‌زند، کارمندانی هستند که در شرکت جوان‌ترین هستند یا تحصیلات بالا و خودشیفتگی زیادی دارند.
تعریف نارضایتی شغلی چیست؟
رضایت دو بعد متفاوت دارد: رضایت درونی ، رضایت بیرونی.
رضایت درونی: منظور از رضایت درونی، رضایتی است که از دو منبع به دست می آید. اول احساس لذتی که انسان صرفا از اشتغال به کار و فعالیت عایدش می شود.
رضایت بیرونی: دوم لذتی که بر اثر مشاهده پیشرفت یا انجام برخی مسوولیت های اجتماعی و به ظهور رساندن توانایی های فردی به انسان دست می دهد. اما مراد از رضایت بیرونی، رضایتی است که با شرایط اشتغال و محیط کار ارتباط دارد و هر لحظه در حال تغییر و تحول است. از عوامل رضایت بیرونی به عنوان مثال شرایط محیط کار، میزان دستمزد و پاداش نوع کار و روابط موجود بین کارگر و کارفرما را می توان نام برد.
صرفا وجود یک عامل، موجب رضایت شغلی فرد نخواهد شد بلکه وجود ترکیبی از عوامل مختلف موجب خواهد شد که فرد در لحظه معینی از شغل خود احساس رضایت کند. از جمله این عوامل می توان به احساس مفید و موثر بودن، ارتباط مناسب با همکاران، جایگاه شغلی مناسب در سازمان، رشد و پیشرفت شغلی و بسیاری موارد دیگر اشاره کرد. البته ناگفته نماند اهمیت هر یک از این موارد برای افراد متفاوت با توجه به خصوصیات شخصیتی و همچنین هدف آنها از اشتغال و میزان نیاز آنها به شغل متغیر است و نمی توان برای تمامی افراد یک شاخص معین برای رضایت شغلی ارایه داد.
خستگی، نا امیدی، بی حوصلگی، افسردگی خفیف، پرخاشگری درمحیط کاری و خانواده، در زوج ها اختلال در روابط زناشویی و… می تواند از اختلالات روحی شایع که در جامعه است باشد، چرا که بخش عمده ای از انرژی و زمان افراد درمحیط های کاری شان سپری می شود و یکی از حلقه های مهم و پررنگ در روان انسان و همچنین روابط بین فردی وی محسوب می شود.
