التهاب آپاندیس و علائم آن
پزشکی و سلامت › پزشکی
- 97/08/28
آپانديسيت يک التهاب بافتی است که از روده‌ی بزرگ گسترش مي‌يابد. این کیسه باریک و به شکل لوله‌ای است که از روده‌ی بزرگ خارج می‌شود. اگرچه آپاندیس بخشی از دستگاه گوارش است، اما یک عضو ارثی است. این بدان معنی است که هیچ عملکرد حیاتی را برای بدن فرآهم نمی‌کند و فرد بدون آن نیز می‌تواند یک زندگی عادی و سالم داشته باشد. دیواره‌ی آپاندیس حاوی بافت لنفاوی است که بخشی از سیستم ایمنی بدن است. همانند سایر قسمت‌های کولون، دیواره آپاندیس نیز حاوی یک لایه عضلانی است، اما لایه‌ی عضله آن به نسبت ضعیف‌تر است. هدف از وجود آپاندیس ناشناخته است. مطالعات نشان می‌دهد که آپاندیس در ایمنی روده نقش مهمی ایفا کند، اما هیچ نشانه قطعی برای اثبات آن وجود ندارد. نکته قابل توجه امکان زندگی بدون آپاندیس بدون عواقب ظاهری است. آپاندیسیت یک اورژانس پزشکی است که همیشه نیاز به جراحی سریع برای برداشتن آپاندیس دارد. آپاندیس ملتهب در نهایت سوراخ یا منفجر خواهد شد و مواد آن درون شکم پخش خواهد شد.آپاندیسیت می‌تواند در هر زمانی رخ دهد، اما اغلب بین 10 تا 30 سالگی رؤیت می‌شود.علایم شایع آن شامل درد در اطراف شکم، کاهش اشتها، حالت تهوع، تورم شکمی و تب درجه پایین است. آپاندیسیت باعث درد در پایین سمت راست شکم می‌شود. با پیشرفت التهاب، درد آپاندیسیت به طور معمول افزایش می‌یابد و در نهایت شدید می‌شود. یکی از علل احتمالی آپاندیسیت، انسداد آپاندیس است. آپاندیس اغلب توسط مدفوع، یک جسم خارجی و بافت سرطانی مسدود می‌شود. انسداد می تواند منجر به ایجاد ضایعات باکتری در داخل ارگان و تشکیل چرک و عفونت شود. آپاندیسیت ممکن است حاد یا مزمن باشد. در ایالات متحده، آپاندیسیت شایع‌ترین علت درد شکمی است که منجر به جراحی خواهد شد. حدود ۵ درصد از آمریکایی ها در معرض آپاندیسیت هستند. عدم درمان به موقع آپاندیسیت می‌تواند جدی، تهدید کننده حیات و گاه مرگ‌بار باشد.
آپاندیسیت معمولاً مبتنی بر سوابق پزشکی و معاینه‌ی فیزیکی بیمار است. با این حال، تعداد گلبول‌های سفید خون، ادرار، تصویربرداری اشعه ایکس شکم، سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری و لاپاروسکوپی نیز ممکن است در تشخیص مفید باشد. با توجه به اندازه و مکان آپاندیس و نزدیکی آن به ارگان‌های دیگر تشخیص افتراقی از سایر بیماری‌های شکمی و لگنی و یا حتی در هنگام شروع درد زایمان در دوران بارداری دشوار است. سایر بیماری‌هایی که می‌توانند علایم آپاندیسیت را تقلید کنند شامل دیورتیکولیت، بیماری التهابی لگنی (PID)، بیماری‌های التهابی راست شکم (بیماری زخم معده، بیماری کبد یا زخم دوازدهه)، حاملگی خارج رحمی و بیماری کلیوی است. درمان آپاندیسیت معمولاً آنتی‌بیوتیک و آپاندکتومی است. عوارض آپاندکتومی شامل عفونت زخم و آبسه است.
علایم آپاندیسیت در اغلب موارد شامل:
درد خشن در نزدیکی ناحیه فوقانی شکم که به سمت پایین سمت راست شکم حرکت می‌کند و تیز می‌شود که معمولاً اولین نشانه است؛
از دست دادن اشتها
تهوع و یا استفراغ بلافاصله پس از آغاز درد شکمی؛
تورم شکم
ناتوانی در دفع گاز ( نشانه‌ای از انسداد جزیی یا کلی روده است.)؛
درد مبهم و یا شدید در قسمت فوقانی یا پایین شکم، پشت و یا راست روده؛
آپاندیسیت عمدتاً با درد معده مرتبط است، اما این درد نیز می‌تواند در طرفین یا عقب احساس شود. اغلب درد آن با راه رفتن و یا حتی سرفه بدتر می‌شود. در صورت قطع ناگهانی درد شدید یا بروز هر یک از علایم ذکر شده باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود، زیرا تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم است. خوردن، نوشیدن و یا استفاده از داروهای ضد درد، آنتی اسیدها، ملین‌ها یا پدهای گرم کننده می‌تواند منجر به پارگی آپاندیس شود.
علل آپاندیسیت
در بسیاری از موارد، علل آپاندیسیت ناشناخته است. همچنین ممکن است برای یک مورد آپاندیسیت چندین علت وجود داشته باشد. پزشکان معتقدند که در اغلب موارد انسداد آپاندیس، باعث آپاندیسیت می‌شود و می‌تواند جزئی یا کامل باشد. انسداد کامل نیاز به جراحی فوری و اورژانسی دارد. انسداد اغلب به دلیل تجمع مدفوع سفت و خشک رخ می‌دهد. انسداد همچنین می‌تواند در نتیجه‌ی وجود تومور در ناحیه یا ضربه و تروما و پیچش یا تورم غدد لنفاوی ایجاد شود. پس از انسداد آپاندیس، باکتری‌ها درون آن تجمع می‌کنند. فشار ناشی از تورم آپاندیس ملتهب همچنین عروق خونی محلی را فشرده می‌سازد. عدم جریان خون به آپاندیس ممکن است باعث ایجاد گانگرن و از بین رفتن آن شود. در صورت پارگی آپاندیس ملتهب، ماده‌ی عفونی درون آن شکم را پر می‌کند و یک اورژانس پزشکی محسوب می‌شود و نیاز به اقدام درمانی فوری دارد.
پریتونیت یا التهاب صفاق یکی دیگر از پیامدهای احتمالی پارگی آپاندیس است. علاوه بر آن اندام‌های دیگر نیز می‌توانند بعد از پارگی آپاندیس ملتهب شوند. اگر آپاندیس آلوده به جای پارگی نشت نموده و سوراخ شود، می‌تواند منجر به آبسه در محل شود. این آبسه، عفونت را به ناحیه‌ی کوچکی از دیواره محدود می‌کند. با این حال، آبسه هم می‌تواند خطرناک باشد.
