پل سرخده ساوه در استان مرکزی از آثار سده های اولیه اسلام
گردشگری › آثار تاریخی
- 97/10/16
پل نه چشمه ساوه
پل سرخده در پانزده کیلومتری جنوب شهر ساوه و در ساحل جنوبی رودخانه قره چای در روستایی به همین نام ساخته شده است.این پل در نزد اهالی ترک زبان به “دفور گوز” (نه چشمه) معروف است. پل نه چشمه نیز در حال حاضر به دلیل دیوار چینی زیر اولین طاق جنوبی دارای هشت دهانه است. گفته می‌شود که قدمت این پل به دوره صفوی یا سده های اولیه اسلام می‌رسد. این پل در تاریخ 14 مهر 1354 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
معماری پل سرخده
مصالح به کار رفته در اين پل تماماً از آجر با ملات ساروج است. ساختمان پل از 8 چشمه با طاق رومى تشکيل شده و ارتفاع آن از کف تا سطح رودخانه قره چاى حدود 8 متر است. طول پل حدود 70 متر و عرض آن حدود 5 متر است. ساختمان و بناى پل جالب توجه و با ارزش‌هاى ديدارى است.
با مشاهده مصالح به کار رفته در ساخت این پل و گوناگونی شیوه های اجرا، سه دوره ساخت و مرمت و یک دوره تعمیرات متاثر از یک دیگر در این پل قابل تشخیص است.طراح پل با آگاهی از شیب طبیعی زمین در مسیر رودخانه قره چای به جهت اجتناب از احداث پلی با دهانه های فراوان و طول زیاد و با ایجاد دیواره های سنگی در ساحل شمالی، تنگه باریکی بین این دو دیوار و سطح مرتفع ساحل جنوبی به وجود آورده است.
بدین منظور برای احداث دیواره، مکانی در سیصد متری غرب محل احداث پل در نظر گرفته شده تا با ساخت دیوار سنگی عظیمی تا نزدیک های این پل، عرض گسترده و وسیع قره چای در محل پل به هشتاد متر تقلیل یابد تا نیازی به احداث پلی وسیع نباشد.قدمت پل هشت چشمه به دوره صفوی و پل یک چشمه به سده های اولیه اسلام باز می گردد.
