پروانه گل آفتابی
گردشگری › حیات وحش
- 97/10/04
خانواده آبي و مسي پروانگان بزرگترين خانواده پروانه هاي روز پرواز مي باشند كه شامل حدود 7000 گونه در سراسر جهان است. اكثر آنها در نواحي استوايي مخصوصا جنوب شرقي آسيا زندگي مي كنند . تعداد گونه ها در ایران به تنهايي با اروپا و آمريكا برابري مي كند به طوري كه در ايران حدود 100 گونه ، در قاره اروپا 100 گونه و در آمريكاي شمالي نيز 100 گونه از اين خانواده گزارش شده است.
اعضاء اين خانواده به طور كلي داراي اندازه اي كوچك تا متوسط مي باشند و عرض بالها بين 3 تا 4 سانتيمتر است . رنگ اين پروانه ها داراي منشاء فيزيكي است و بر اثر شكست نور در بالها ايجاد شده بنابراين داراي جلاي فلزي بوده و دائمي مي باشد . نوزادان (لاروها) خود را به خوبي استتار كرده ، از گلها تغذيه مي كنند و بسياري داراي زندگي همزيستي با مورچگان مي باشند.
نام اين خانواده لغت يوناني Lycaenidae كه لقب آافروديت است گرفته شده؛ آفروديت در يونان باستان نشانه عشق ، باروري و زيبايي است. و نام فارسی آنها پروانه گل آفتابی می باشد.پروانه هاي اين گروه را معمولا و بطور كلي به سه دسته تقسيم مي كنند: پروانه هاي آبي ، پروانه هاي مسي رنگ و پروانه هايي كه داراي نقوش رگه مانند تزييني در زير بالها و يك دم انتهايي كوچك بال عقب مي باشند. در ايران مانند ساير نقاط جهان اكثر پروانه هاي اين خانواده به گروه آبي تعلق دارند.
