پلنگ ایرانی
گردشگری › حیات وحش
- 97/08/06
ویژگی های ظاهری: طول بدن 110 تا 180 سانتیمتر، طول دم 60 تا 100 سانتیمتر، ارتفاع بدن 45 تا 70 سانتیمتر و وزن 35 تا 90 کیلوگرم است. دارای جثه‌ی بزرگ، بدنی عضلانی و قابل انعطاف، سری پهن، دست و پایی کوتاه با پنجه‌های قوی است. سطح بدن پوشیده از موهای نرم و کوتاهی به رنگ کرم نخودی است که در قسمت‌های زیرین بدن کم رنگ‌تر می‌شود، بدن پوشیده از خال‌های گرد و توخالی شبیه به گل است.ویژگی های زیستی: پلنگ عمدتا از غروب تا طلوع به فعالیت می پردازد. به صورت تکی در قلمرو خود زیست می کند، بطوریکه قلمرو هر نر معمولا قلمرو چند ماده را در بر می گیرد. آنها از قلمرو خود شدیدا دفاع می کنند و با علائمی مانند پشته کردن خاک، پنجه کشیدن بر روی درختان و سرگین و ادرار مرز قلمرو خود را مشخص می نمایند. مهمترین طعمه پلنگ کل و بز و قوچ و میش به شمار می می رود و در کنار آن از گراز، انواع گوزنها، آهو، پستانداران کوچک، پرندگان و حتی حشرات نیز تغذیه می کند. در مواقع کمبود طعمه طبیعی، ممکن است ناچار به حمله به دامهای اهلی و سگ گله نیز شود. معمولا در بهمن ماه جفتگیری کرده و پس از بطور متوسط 96 روز دوره بارداری، 1 تا 4 توله به دنیا می آورد، ولی به ندرت موفق به بزرگ کردن بیش از 2 توله می شود. توله ها در سن 12 تا 18 ماهگی از مادر مستقل شده و تا چند ماه پس از آن با هم می مانند. 10 تا 15 سال در طبیعت عمر می کنند.
زیستگاه و فراوانی: دارای گسترده ترین پراکنش در میان گربه سانان بزرگ دنیا است و به دلیل قابلیت سازگاری بالا، در انواع زیستگاه های کوهستانی، استپی، جنگلی و بیابانی تمام استانهای کشور با تراکم نه چندان بالا زیست می کند.
ارزش ها: دارای ارزش های زیستی، زیبایی شناختی، علمی و آموزشی است.
وضعیت حفاظت: پلنگ براساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست در زمره گونه های درخطر انقراض می باشد. شکار غیرمجاز پلنگ و طعمه هایی و همچنین قرار دادن لاشه های مسموم مهمترین عوامل ازبین رفتن این گربه سان در ایران به شمار می رود. پلنگ در طبقه (LC) IUCN و پیوست II کنوانسیون (CITES) قرار دارد. زیرگونه پلنگ ایرانی در طبقه EN قرار دارد. حفاظت از آن، بخصوص در خارج مناطق حفاظت شده که جمعیت طعمه های طبیعی آن به شدت کاهش یافته نیازمند برنامه ریزی جدی است.
