وزغ تالشی بزرگترین دوزیست ایران
گردشگری › حیات وحش
- 97/10/17
وزغ تالشی
وزغ تالشی با نام علمی Bufo eichwaldi به عنوان بزرگترین گونه دوزیست ایران شناخته شده اما تا کنون مطالعات بسیار کمی روی آن انجام شده و اطلاعات زیادی درمورد آن در دست نیست. وزغ تالشی وابسته ( Talysh Toad) به یکی از بزرگترین خانواده های وزغ با تعداد ۵۶۹ عضو است. این جانور با نام های «وزغ تالشی» و «وزغ ایچوالد» در کتاب های جانورشناسی نام برده شده است.
مشخصات وزغ تالشی
وزغ تالشی دارای بدنی پهن و مکعبی شکل به طول تقریبی 14 سانتی متر و پاهایی به طول 13 سانتی متر است، سری بزرگ دارد و چشمانی که در دو طرف سر متمایل به جلو و بالا قرار گرفته است. پوست بدن آن نیز به رنگ کرم قهوه ای با خال های سیاه رنگ است. سطح شکمی آن سفید یا شیری با خال ها یا لکه های بزرگ تیره رنگ و نامنظم به رنگ قهوه ای- مشکی است.
دوره تولید مثلی معمولا سالانه نبوده و بسته به شرایط آب و هوایی تغییر می یابد، گاهی پس از دو سال بالغین برای تخم ریزی به محل تخم ریزی می آیند و گاهی پس از سه سال و حتی بیشتر. مطالعات 20 ساله ای که روی گونه خویشاوند اروپایی یا همان وزغ معمولی انجام شده اثبات کرده دوره تولید مثلی با توجه به فصول بارش و تغییرات جوی متفاوت بوده و از نظم مشخصی پیروی نمی کند.
بطور کلی از حشرات مختلف، کرم ها و حلزون ها تغذیه می کند. این گونه اندام تولید صدا مانند دیگر وزغ ها (کیسه صدا) ندارد اما صدای یکنواخت و خشن می تواند تولید کند که تقریبا شبیه به عو عو سگ است.
زیستگاه وزغ تالشی
وزغ تالشی بیشتر در مرغزارها، باغها و جنگلها زیست می نماید اما معمولا می توان آنرا در مکان های تاریک مانند زیرزمین ها، غارها، طویله ها، زیر سنگهای بزرگ و کنده درختان یافت نمود البته در شب هنگام مخفیگاه های خود را ترک کرده و به جستجو غذا می پردازند و پیش از طلوع آفتاب معمولا به مکان های تاریک باز می گردند.
پیش از این تصور می شد که این گونه وزغ تنها در محدوده جنگل های «تالش» (ما بین دو استان گیلان و اردبیل) یافت می شود اما اخیرا جمعیت هایی از آن تا شرق استان مازندران نیز مشاهده شده است. پراکنش وزغ تالشی در تمامی دامنه شمالی رشته کوه البرز از شرق مازندران تا قسمت هایی از غرب استان اردبیل گسترده است. این گونه به جز ایران در قسمت های جنوبی کشور همسایه جمهوری آذربایجان نیز پراکنش دارد. به عبارت دیگر پراکنش جهانی آن محدود به ارتفاعات حوزه جنوبی دریای خزر است.
