خوش رویی از نگاه حضرت علی علیه السلام
خواندنی › احادیث و روایات
- 97/09/05
از صفت های بسيار زيبا كه غم و اندوه را از دل ديگران مى زدايد نشان دادن خوش رويى است، كارى كه براى انسان هيچ هزينه اى ندارد.چقدر شايسته است انسان هنگامى كه مى خواهد با زن و فرزند، پدر و مادر، اقوام و خويشان و همه ى مردم برخورد كند همه ى غم و اندوهش را کنار بگذارد و همه ى نشاط و سرسبزى و خرمى اش را در چهره ظاهر كند و با خوش رويى كامل با همگان ديدار كند.
اميرالمؤمنين عليه السلام وقتى خصلت هاى مؤمن را مى شمارد مى فرمايد:
المُؤمِنُ بِشرُهُ فِى وَجهِهِ وَحُزنُهُ فِى قَلْبِهِ
مؤمن شادى و خرمى اش در چهره اش نمايان و غم و اندوهش در دلش پنهان است.
البَشاشَةُ إحسان
خوشرويى احسان و نيكى نسبت به مردم است.
البَشاشةُ حِبالَةُ المَودّة
خوشرويى ريسمان محبت و عشق است.
البِشرُ يُطفِئُ نارَ المُعانَدة
خوشرويى آتش دشمنى و كينهورزى را خاموش مى كند.
البِشرُ شِيمَةُ الحُرّ
خوشرويى خصلت آزاده است.
بِشرُكَ يَدلُّ عَلى كَرَمِ نَفسِك وَتَواضُعِك يُنبِئُ عَن شريفِ خَلقِك
خوشروييت دليل بر بزرگوارى نفست و فروتنى ات خبردهنده ى از اخلاق بلند مرتبه ات مى باشد.
طلاقَةُ الوَجهِ بِالبِشرِ وَالعَطيّةُ وَفِعلُ البِرّ وَبذلُ التَحيّةِ داعٍ إلى محبّةَ البَريّة
گشاده روييت با خوشرويى و دست دهنده ات و كار نيكت و سلام كردنت كشاننده ى تو به سوى محبوبيت نزد همه ى مردم است.
