روایات و احادیثی از امامان در مورد قرض الحسنه
خواندنی › احادیث و روایات
- 98/04/01
- قالَ الصّادِقُ عليه السلام: عَلى بابِ الْجَنَّةِ مَكْتُوبٌ: اَلْقَرْضُ بِثَمانِيَةَ عَشْرٍ وَالصَّدَقَةُ بِعَشْرَةٍ
امام صادق عليه السلام فرمود:
بر درب بهشت نوشته شده است: قرض دادن هيجده برابر پاداش دارد و صدقه ده برابر.
- عَنْ رَسُولِ اللّهِ صلي الله عليه و آله:
... وَمَـنْ اَقْرَضَ اَخاهُ الْمُـؤْمِنَ بِـكُلِّ دِرْهَمٍ اَقْرَضَهُ وَزْنَ جَبَلِ اُحُدٍ وَجَـبَلَ رِضْـوانٍ وَطُورِ سَيْـناءَ حَسَنـاتٍ. فَاِنْ رَفَقَ بِهِ فِـى طَلَبِهِ يَعْبَـرُبِهِ عَلَى الصِّراطِ كَالْبَرْقِ الْخـاطِفِ الّـلامِعِ بِغِيْـرِ حِسابٍ وَلاعَذابٍ.
از پيامبر خدا صلي الله عليه و آله نقل شده كه فرمود:
كسى كه به برادر مسلمان خود قرض دهد، در برابر هر درهمى كه قرض داده هم وزن كوه احد و كوه رضوان و كوه سينا، حسنات خواهد داشت. و اگر براى وصول آن مدارا كند، از پل صراط همچون برق جهنده بدون حساب و عذاب خواهد گذشت.
- عَنْ اَبى عَبْدِاللّهِ عليه السلام قالَ:
اَلْقَرْضُ الْواحِدِ بِثَمانِيَةَ عَشْرٍ وَاِنْ ماتَ اُحْتُسِبَ بِها مِنَ الزَّكاةِ.
امام صادق عليه السلام فرمود:
ثواب قرض دادن هيجده برابر خواهد بود و چنانچه قرض دهنده بميرد، قرض او زكاتش محسوب مى شود.
- عَنْ رَسُولِ اللّهِ صلي الله عليه و آله:
رَاَيْتُ لَيْلَةً اُسْرِىَ بى عَلى بابِ الْجَنَّةِ مَكْتُوبا اَلصَّدَقَةُ بِعَشْرِ اَمْثالِها وَالْقَرْضُ بِثَمانِيَةَ عَشْرٍ، فَقُلْتُ: يا جَبْرَئِيلُ مابالُ الْقَرْضِ اَفْضَلُ مِنَ الصَّدَقَةِ؟ قالَ: لِأنَّ السّائِلَ يَسْأَلُ وَعِنْدَهُ، وَالْمُسْتَقْرِضُ لايَسْتَقْرِضُ اِلاّ مِنْ حاجَةٍ.
پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:
شبى كه به معراج برده شدم، ديدم كه روى درب بهشت اين چنين نوشته شده بود: صـدقه ده برابر پـاداش دارد و قرض الحسنه هيجده برابر. به جبرئيل گفتم: چرا قرض الحسنه برتر از صدقه است؟ گفت: چـون قـرض گيـرنده همـيشه بخـاطر نيـازش وام مى گـيرد، ولـى سـائل تقـاضاى كـمك مى كـند اگـرچه بـى نيـاز بـاشـد.
- فِى خَبَرٍ طَويِلٍ عَنِ الصّادِقِ عليه السلام قالَ:
اَمَّا الْوُجُوهُ الْأرْبَعَةُ (الَّتِى يَلْزِمُهُ فِيها النَّفَقَةُ مِنْ وُجُوهِ اصْطِناعِ الْمَعْرُوفِ) فَقَضاءُ الدَّيْنِ، وَالْعارِيَةُ، وَالْقَرْضُ وَاِقْراءُ الضَّيْفِ واجِباتٌ فِى السُّنَّةِ.
امام صادق عليه السلام در روايتى طولانى و مفصّل فرمود:
امّا انواع چهارگانه خير عبارتند از:
۱ ـ پرداخت بدهى
۲ ـ عاريه دادن
۳ ـ قرض دادن
۴ ـ مهمانى دادن، كه اينها در سنّت واجب است.
- قالَ النَّبِىُ صلي الله عليه و آله:
مَنِ احْتاجَ اِلَيْهِ اَخُوهُ الْمُسْلِمُ فِى قَرْضٍ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَفْعَلْ، حَرَّمَ اللّهُ عَلَيْهِ رِيْحَ الْجَنَّةِ.
پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله فرمود:
كسى كه برادر مسلمان و نيازمندش از او تقاضاى قرض الحسنه بكند و او با اينكه توانائى دارد، خواسته او را تأمين ننمايد خداوند او را از بوى بهشت محروم خواهد ساخت.
- عَنْ بُرَيْدَةَ رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ، قالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللّهِ صلي الله عليه و آله يَقُولُ:
مَنْ اَنْظَرَ مُعْسِرا فَلَهُ كَلَّ يَوْمٍ صَدَقَةٌ قَبْلَ اَنْ يَحِلَّ الدَّيْنُ فَاِذا حَلَّ الدَّيْنُ فَاَنْظَرَهُ بَعْدَ ذلِـكَ فَلَهُ كُلَّ يَوْمٍ مِثْلَيْهِ صَدَقَةٌ.
بريده مى گويد: از پيامبر خدا صلي الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود:
كسى كه به تنگدست مهلت دهد، قبل از رسيدن موعد پرداخت در مقابل هر روز، به اندازه آن مال براى او صدقه محسوب مى شود؛ و وقتى كه موعد پرداخت رسيد، در مقابل هر روز مهلت، دو برابر آن براى صدقه بحساب مى آيد.
- قالَ الصّادِقُ عليه السلام:
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ اِنْظارَ الْمُعْسِرِ، وَمَنْ كانَ غَريمُهُ مُعْسِرا فَعَلَيْهِ اَنْ يُنْظِرَهُ اِلى مَيْسَرَةٍ.
امام صادق عليه السلام فرمود:
خداوند متعال مهلت دادن به تنگدست را دوست دارد كسى كه بدهكارش تنگدست است،بايد به اومهلت دهد تا توانمندگردد.
- قالَ النَّبِىُّ صلي الله عليه و آله:
مَنْ سَرَّهُ اَنْ يُنَفِّسَ اللّهُ كُرْبَتَهُ فَلْيُيَسِّرْ عَلى مُؤْمِنٍ اَوْفَلْيَدَعْ لَهُ فَاِنَّ اللّهَ تَعالى يُحِبُّ اِعانَةَ الْمَلْهُوفِ.
پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:
كسى كه دوست دارد خدا غم و اندوهش را از او جدا نمايد، پس بايد بر مؤمن بدهكار آسان بگيرد (در گرفتن طلبى كه دارد) يا اينكه از آن مال صرف نظر كند، چون خداوند كمك كردن به انسانى كه در اثر نداشتن ثروت اندوهگين است را دوست دارد.
- عَنِ الرِّضا عليه السلام:
اِعْلَمْ اَنَّ مَنِ اسْتَدانَ دَيْنا وَنَوى قَضائَهُ، فَهُوَ فِى اَمانِ اللّهِ حَتّى يَقْضِيَهُ، فَاِنْ لَمْ يَنْوِقَضاءَهُ فَهُوَ سارِقٌ.
از امام رضا عليه السلام نقل شده است كه فرمود:
كسى كه قرض بگيرد در صورتى كه تصميم داشته باشد آنرا پس بدهد، در امان خداست تا آنرا اداء كند، ولى اگر تصميم نداشته باشد آنرا به صاحبش برگرداند، دزد محسوب مى شود.
