چگونه کودکان را در شبکه های مجازی کنترل کنیم
سبک زندگی › فرزندان
- 97/09/03
در یک تعریف ساده هر نوع محیطی که از طریق یک ارتباط اینترنتی یا مشابه آن ایجاد می شود و فرد می تواند عکس، فیلم و اطلاعات را به اشتراک بگذارد و یا ارتباط برقرار کند جزو فضای مجازی است. این ارتباط به دلیل سرگرم کننده و هیجان انگیز بودن، بسیار مورد درخواست کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان است و از طرفی به دلیل تاییدی که افراد در این فضا اغلب از طرف دیگران دریافت می کنند، می تواند وابستگی ایجاد کند.دنیای مجازی و استفاده از آن در این روزها مختص به سن خاصی نیست و تمامی کودکان علاقه مند به استفاده از این دنیای بی انتها و پر رمز و راز هستند. برای استفاده از کودک خود در دنیای مجازی یک الگوی مناسب برای کودک خود باشید. شما نمی توانید خود شما از گوشی استفاده کنید و اجازه ندهید کودک یک ساله شما به آن نزدیک شود. از یک سالگی به بعد کودکان برای به دست آوردن گوشی که شما با آن سرگرم هستید، پافشاری خواهند کرد تا عکس یا ویدئو ببینند یا بازی را که شما به آن مشغول هستید را امتحان کنند.
اقداماتی که والدین برای مدیریت فناوری باید انجام دهند
تقویت ارتباطات عاطفی و منطقی در خانواده و جایگزین کردن تفریح های سالم برای کودکان
در وضعیتی که اکثر پدران مشغول بازی ها رایانه ای و فعالیت های مجازی هستند و مادران نیز مشغول چک کردن کانال ها و شبکه های اجتماعی مختلف، طبیعتاً زمانی برای گذراندن با فرزندان باقی نمی ماند. در واقع می توان گفت، قربانی نظم نوین جهانی، کودکان هستند، که سرخورده و در بی توجهی اطرافیان رشد می کنند. در نتیجه مسئولیت خروج از این وضعیت در گام نخست متوجه والدین خواهد بود. توجه به اصل محبت و آموزش آن به فرزندان، تا فرزندان در مواجه با محبت های جعلی در فضای مجازی، گرفتار طعمه شیادان و سودجویان قرار نگیرند. همچنین گذراندن اوقات بیشتری با فرزندان در فضای بیرون از خانه به طوری که فرزندان از نظر عاطفی، احساس کمبود نکنند و جهت جبران این کمبود به فضای مجازی پناه نبرند، مثمر خواهد بود.
زمانی را به بازی با کودک در خارج از منزل اختصاص دهید
فعالیت هایی مثل: رفتن به پارک با کودکان، دوچرخه سواری، تماشای فوتبال در استادیوم، کوهپیمایی، پیاده روی، خرید، رفتن به سینما، تئاتر و... وابستگی به فضای مجازی را کاهش می دهد. کودکان رفتار والدین را الگو قرار می دهند و رفتار والدین بهترین پیش بینی کننده رفتار کودکان در آینده است.
در حضور کودک زیاد از گوشی برای انجام کارهای شخصی استفاده نکنید
مثلا کارهای شخصی را بیرون از خانه یا در اتاق جداگانه انجام دهید و هنگامی که کودکان حضور دارند ترجیحا به فعالیت های مشترک مثل تماشای تلویزیون، بازی، مشارکت در تمیز کردن خانه، پخت غذا یا درست کردن کاردستی بپردازید. اتفاقا این همان چیزی است که کودکان به آن نیاز دارند و اغلب از آن ها دریغ می شود. اختصاص یک زمان کیفی برای کودکان که احساس تنهایی نکنند و به نیازهای آنان توجه شود باعث بهبود ارتباط با آنان می شود. وقتی ارتباط پدر یا مادر با کودک خوب باشد، در اصطلاح «حرف شنوی» کودک زیاد می شود و نافرمانی اش کاهش پیدا می کند. برای تقویت رابطه با کودکان، اختصاص زمان کیفی در طول روز بسیار مفید است. لازم نیست ساعات زیادی با کودکتان باشید. زمان اندک اما سرشار از توجه، تاثیری جادویی در تقویت ارتباط با کودکان دارد.
هدفمندی و جهت دهی به استفاده کودکان از فضای مجازی
در دنیایی کنونی، نمی توان نوجوانان را به کوچه ها فرستاد و گفت تا آنها «هفت سنگ» بازی کنند، خروس بازی یا کفتر بازی کنند، باید با شرایط روز با آنها برخورد کنیم، نمی توانیم آنها را به خانه ها برگردانیم تا زیر کرسی بنشینند، خودرو سوار نشوند، مگر اینکه اتفاقی برای آنها رخ دهد، بلکه باید آنها را هدفمند با توجه به علایقشان به مباحث مختلف وارد فضای مجازی کرد. نهی فرزندان از استفاده از فناوری های روز و قطع و محدود کردن «وای فای»، فایده ای نخواهد داشت، باید والدین بدنبال علایق فرزندان خود بروند و در آن مسیر آنها را هدایت کنند، از این طریق از هرزه گردی فرزندان در فضای مجازی جلوگیری شده و ذهن آنها درگیر مباحث مورد علاقه شان در فضای مجازی می شود، اگر آنها به ورزش، موسیقی یا هر موضوع دیگری علاقه دارند، آنها را به این سمت سوق دهند.
آشنایی بیشتر والدین با فضای مجازی
برای جلوگیری از فروپاشی خانواده‌ها، والدین باید تا حدودی به فن‌آوری‌های روز دنیا مسلط باشند و بدانند که تغییر در رفتار فرزندان به معنای ایجاد تغییر در طرز فکر آنها است و هنگامی‌که بنیان فکری و شخصیت آن ها به‌صورت ناصحیح شکل گیرد، راه نفوذ شیادان نیز به حریم خصوصی افراد و محیط امن خانواده باز می‌شود. جهت افزایش آگاهی حضور در کلاس های آموزشی اثرگذار خواهد بود. البته برگزاری این کلاس های اینچنین بر عهده مسئولین ذیربط در شهرهای مختلف بوده که باید با جدیت بیشتری دنبال شود.
از قرار دادن گوشی خود در اختیار کودک خودداری کنید و در صورت لزوم برای کودک تبلت تهیه کنید
اگر واقعا احساس می کنید لازم است گوشی، تبلت یا رایانه داشته باشد برای او تهیه کرده و یا برنامه های لازم را روی کامپیوتر نصب کنید اما از همان ابتدا قانون گذاری کنید که چه زمانی و چه مقدار می تواند از آن استفاده کند. قطعا اگر این کار را همان ابتدا انجام دهید، کودک پذیرش بیشتری از خود نشان خواهد داد و خیال شما راحت تر خواهد بود. باز هم تاکید می کنم که در صورتی این قانون با موفقیت انجام خواهد شد که کودک فعالیت های دیگری در طول روز داشته باشد تا با آنها سرگرم شود به خصوص فعالیت های بدنی که به رشد کودک کمک و انرژی فراوان او را تخلیه می کند.
نظارت والدین بر کودکان
با توجه به سهم دنیای دیجیتال، زندگی اجتماعی کودکان ما می تواند خارج از دید و نظارت والدین شکل بگیرد. بر همین اساس، گفتگو با کودکان و نظارت دقیق بر فعالیت های آنها امری ضروری محسوب می شود. اما درباره اینکه نظارت چگونه باید صورت بگیرد تا احتمال تصویر همانند یک جاسوس از والدین نزد فرزندان تداعی نکند، تفاوت بین نظارت مسئولانه و جاسوسی به عامل «مچتو گرفتم» بستگی دارد. اگر فرزند شما از اینکه بر فعالیت های آنلاین وی نظارت دارید، آگاه نبوده و پس از مشاهده رفتاری مشکوک از وی بلافاصله با هشدار جدی شما مواجه می شود، نتیجه ای جز ایجاد شوک و رنجش برای کودک به همراه نخواهد داشت. از همین زمان ممکن است پنهان کردن موضوعات مختلف از والدین آغاز شود، از این رو، هر زمان که تصمیم به نظارت بر فعالیت های فرزند خود می گیرید، وی را نیز از این مساله آگاه کنید، صداقت شما در این زمینه می تواند کمک بیشتری به کودکان برای حضوری امن در فضای مجازی داشته باشد. لذا در امر نظارت بر حضور فرزندان در دنیای مجازی اصل صداقت در رفتار والدین از اهمیت بالایی برخوردار است.
ساعت مشخصی را برای حضور در فضای مجازی و انجام کارهای شخصی خود تعیین کنید
مثلا ساعت 8 تا 9 شب را برای کنترل پیام ها و پاسخ دادن به ایمیل اختصاص دهید و در ساعات دیگر ارتباط اینترنتی را قطع کنید تا حواستان پرت نشود؛ مثلا مودم را خاموش یا اینترنت را قطع کنید. مطمئن باشید اتفاقی هم نمی افتد و چیزی را از دست نمی دهید. نگران نباشید حتی اگر کسی با شما کار واجب داشته باشد سعی می کند تماس بگیرد. پیام هایتان هم محفوظ است و جای دوری نمی رود! این کار در واقع نوعی مدیریت زمان است که شما همانند دیگر فعالیت هایی که بیرون از خانه دارید زمانی را برای این کار یعنی بودن در فضای مجازی اختصاص می دهید.
ایجاد محدودیت هایی از جانب والدین برای کودکان در استفاده از اینترنت
گاهی والدین احساس می کنند زنگ های خطر ناشی از حضور فرزندان در دنیای مجازی به صدا درآمده است، لذا والدین باید محدودیت هایی را برای حضور فرزندان و مخصوصا دختران که آسیب پذیر تر هستند، در استفاده از اینترنت اعمال کنند. این محدودیت ها می تواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم هم صورت گیرد. شناسایی سایت های معتبر علمی و تفریحی و خبری و... و ذخیره آنها در سیستم و ارائه آن سایت ها به فرزندان جهت استفاده ایشان می تواند از جستجوی بدون هدف و اصطلاحا وبگردی های بی هدف در اینترنت مانع شود تا فرزندان از آسیب های فضای مجازی و اتلاف وقت و جوانی در امان بمانند.
