آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان
سبک زندگی › فرزندان
- 97/08/08
مهارتهاي اجتماعی رفتارهایی هستند که به افراد براي کنش متقابل با دیگران کمک میکنند. در مدرسه، کنش متقابـل ممکـن اسـت بـا هـم کلاسـی هـا، معلمان و سایر کارکنان مدرسه باشد. در مراحل بعدي زندگی، این کنش متقابل با همکاران، سرپرستان، دوستان و افراد دیگر برقرار میشود که شخص ملاقات میکند. در آموزش فراگیر که دانش آموزان با نیازهاي ویژه در کلاسهاي درس عادي در کنار سایر دانشآموزان با استفاده از خدمات معلم مرجـع (رابـط ) بـه عنوان تسهیلگر مشغول به تحصیل میشوند، از نظر پذیرش در گروه همسالان خود با مشکل رو به رو میشوند. یک برنامه عادي سـازي بایـد شـامل تمهیـداتی براي افزایش پذیرش اجتماعی نسبت به دانش آموزان داراي نیازهاي ویژه باشد تا بتواند مؤثر واقع شود. مهـارت هـایی کـه بـه طـور گسـترده ای بـه توانـایی هـای اجتماعی مربوط می شوند عبارت اند از:
مهارت های گفـتگـو
احوال پرسی، گفتن ‹ خواهش می کنم › یا ‹ متشکرم › ، یاد گرفتن و به کار بردن اسـم هـا، انتخـاب موضـوعات مناسـب براي گفت وگو و دنبال کردن آن ، برقراري وحفـظ تمـاس چشمی ( البته در اینجا باید بـه تفـاوت هـاي فرهنگـی توجـه داشت)، بهکارگیري حالت مناسب صورت، استفاده از طنین مناسـب صــدا، قــرار گــرفتن در جایگـاه مناســب نســبت بــه دیگران، جلوگیري از رفتار نسنجیده و گوش سپردن فعال.
کنار آمدن با مشاجره هـا
گفـتن ‹ نـه › ، کنـار آمـدن بـا افراد پرخاشگر، واکنش نشـان دادن بـه مسـخره کـردن هـا ، عذرخواهی کردن، به دست آوردن توجه، کمک خواسـتن، مهارت هاي مسأله گشایی، کنارآمـدن بـا انتقادهـا، مـذاکره کردن، متقاعـد کـردن، پاسـخ دادن بـه احتیاجـات دیگـران، احترام گذاشتن به تفاوت هاي فردي.
مهارت های دوستی
دوست شدن، تشکر کردن و مـورد امتنان قرار گرفتن، شوخی کردن و پاسخ دادن به شوخی ها، رعایت کردن نوبت، داشتن ظاهر تمیـز و آراسـته، هماهنـگ بودن با فرهنگ گـروه همسـالان ، اهمیـت دادن بـه عـرف و آداب اجتماعی در زندگی روزمره.
مهـارت هـای گروهـی
گـوش کـردن، برقـراري تمـاس چشـمی، بـه خـوبی ارتبـاط برقـرار کـردن ، پرسـیدن سـؤال، رهبــري و هــدایت، جلــب اعتمــا د، تصــمیمگــرفتن، مهــار مشاجرهها، تشویق کردن، قبول همکاري و تشریک مسـاعی، درك نظرات سایرین و از همه مهم تر احترام به تفاوت هاي فردي.
در آموزش مهارت های گروهی ممکن اسـت مشـکلاتی بروز کند که راه حل هاي احتمالی به شرح زیر هستند:
تسـلط یـک یـا چنـد نفـر از اعضـاي گـروه : نقـشهـاي ناسازگار ولی مرتبط را به فـرد محـول کنیـد (نظیـر مشـاهده کننده یا ثبت کننده )، مقررات را با کمک گروه تعیین کنید( براي نمونه، هر نفر در گروه چه مدتی را میتواند صحبت کند و افرادي که ریاست طلب نیستند را تحسین کنید).
مشارکت نداشتن : مقرراتی بـراي مشـارکت ایجـاد کنیـد (براي نمونه، هر شخص باید حداقل یک بار صـحبت کنـد وصحبتگوینده را نباید قطع کرد)، نقشهاي غیـر تهدیـدآمیز(نظیر مسؤول ثبت وقت) را بر عهـده ي افـراد دچـار مشـکل بگذارید و شیوههاي مشارکت را تعیین کنید.
مشـاجره : مهـارت هـاي حـل مشـاجره را آمـوزش دهیـد(نظیر سازش و راهبردهاي برد دو طرفـه ) و بـه گـروه اطـلاع دهید که به عنوان آخرین راه حل، شما براي واسطه شدن در دسترس هستید.
رفتار نامناسب مداوم : افراد را بدون تنبیه کردن، بـه طـور موقـت از گـروه اخـراج کنیـد و ارتباطـات رفتـاري سـاده را گسترش دهید.
هدف از آموزش مهارت های اجتماعی دانش آموزان
هـدف از آمـوزش مهـارت هـاي اجتمـاعی دانش آموزان با نیازهـاي ویژه به چهار هدف اولیه می باشد:
1. بهبود فراگیري مهارتهاي اجتماعی
2. بهبود عملکرد مهارتهاي اجتماعی
3. کاهش یا برطرف کردن مشکلات رفتاري
4. تسهیل تعمیم دهی و نگهداري مهارتهاي اجتماعی
