تنهایی می تواند برای نوجوانان مفید باشد
پزشکی و سلامت › روانشناسی
- 98/01/04
پژوهشگران دریافته‌اند نوجوانانی که دوست دارند زمان خود را به‌تنهایی بگذارند و در این مدت، حس انرژی و آرامش بیشتری دارند، منزوی یا افسرده نیستند.پژوهش جدیدی نشان می‌دهد نوجوانانی که ترجیح می‌دهند اوقات خود را به‌تنهایی بگذرانند، احتمالا می‌دانند چه چیزی به نفعشان است. طبق این پژوهش، تنهایی زنگِ‌خطر منزوی‌بودن یا افسردگی نیست. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا علت اصلی این موضوع را حق انتخاب می‌دانند و می‌گویند:
وقتی به‌‌دلیل تنبیه یا درنتیجه‌ی اضطراب اجتماعی، تنهایی بر نوجوانان و کودکان تحمیل می‌شود، می‌تواند مشکل‌ساز باشد؛ اما وقتی نوجوان خودش تنهایی را انتخاب می‌کند، این انتخاب به رشد شخصی و خودباوری او کمک می‌کند.
مارگارتا آزمیتیا، استاد روان‌پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید:
تنهایی فشاری بسیار منفی، به‌‌ویژه بر نوجوانانی وارد می‌کند که به‌عنوان ناهنجار اجتماعی یا منزوی شناخته می‌شوند؛ اما گاهی اوقات تنهایی خوب است. درواقع، یادگیری تنهاماندن نوعی مهارت است و می‌تواند باعث سرزندگی و تقویت روحیه شود.
اکثر پژوهش‌های قبلی تنهایی را با منزوی یا خجالتی‌بودن اشتباه گرفته‌اند. آزمیتیا می‌گوید:
کودکانی که اوقات خود را به‌تنهایی می‌گذرانند، با این مشکل مواجه هستند که به آن‌ها اَنگ منزوی‌بودن می‌زنند یا آن‌ها را افرادی می‌دانند که مهارت‌های اجتماعی کافی ندارند. بسیار مفید است بدانید کِی می‌خواهید تنها باشید و کِی دوست دارید اوقات خود را با دیگران سپری کنید. این پژوهش به مزایای تنهایی و تمایز آن با منزوی‌بودن می‌پردازد.
ویرجینیا توماس، استادیار روان شناسی کالج ویلمینگتون، مسئولیت این پژوهش جدید را در آزمایشگاه مارگارتا آزمیتیا برعهده داشته و درزمینه‌ی نقش تنهایی در ارتقای هویت و سلامتی عاطفی اطلاعات زیادی به‌دست آورده است. او می‌گوید:
وقتی نوجوانان ترجیح می‌دهند وقت خود را به‌تنهایی بگذرانند، تنهایی به آن‌ها امکان خوداندیشی یا تجلی خلاقیت یا احیای معنوی می‌دهد؛ اما وقتی این تنهایی به آن‌ها تحمیل می‌شود، به‌عنوان مثال، چون دوستی ندارند؛ پس در تعاملات اجتماعی شرکت نمی‌کنند، دچار ناراحتی و اضطراب اجتماعی می‌شوند یا به‌خاطر این رفتار تنبیه می‌شوند.
