خصوصیات انسان های بازنده
پزشکی و سلامت › روانشناسی
- 97/11/09
بازندگان در گذشته تمرکز می کنند.
افراد شاکی دوست دارند که در گذشته ساکن باشند. “کاش این اتفاق هرگز نمی افتاد!” و یا: “اگر شما فقط آنچه که من گفتم را انجام داده بودید، ما این مشکل را نداشتیم”، “من به شما گفتم که این اتفاق خواهد افتاد!” گذشته ها، گذشته و امکان تغییر وجود ندارد و این جملات همان چیزهایی هستند که یک “همیشه بازنده” همیشه تکرار می‌کند.
افراد موفق می‌دانند که ما در اینجا و در زمان حال زندگی می‌کنیم نه در گذشته، افراد موفق و برنده برای آینده تفکر و برنامه ریزی می‌کنند.
انسان های بازنده ثبات و استحکام ندارند.
ثبات یعنی اینکه ارزش ها، طرزفکرتان و آنچه که می گویید با هم در یک راستا باشند. شاید تصور کنید یک قاتل زنجیره ای ثبات دارد زیرا این شخص طبق پیمانی که با خود بسته، فکر می کند، حرف می زند و آدم می کُشد. اما همه می دانیم که هدف او، ارزش انسانی ندارد زیرا ارزش اساسی وجود انسان، دوست داشتن و مورد عشق واقع شدن است. مدار کوتاهی در مغز این فرد با ارزش ها و افکار انسانی، قطع ارتباط کرده است.
بازندگان دیگران را سرزنش می کنند.
زمانی که چیزی اشتباه میشود، بازندگان شروع به جستوجوی مقصر می‌کنند. این عملکرد انرژی آنها را برای رفع مشکل از آنها می‌گیرد! برندگان مسئولیت پذیر هستند.
بازندگان بدبینی مزمن دارند.
بحث ما در مورد کمی بدبینی که هراز گاهی سراغ همه ی ما می آید نیست. بدبینی مزمن خیلی فراتر از این هاست. بدبینی همیشگی و بیرحمانه ای که باعث می شود دیگران از شما فرار کنند و نتوانید زیبایی های زندگی را ببینید از شما یک بازنده می سازد. چنین بدبینی، سرکوب کننده و فلج کننده است.
بازنده وعده می دهد.
برنده متعهد میشود.
بازنده همیشه آنقدر گرفتار است که نمی تواند به کارهای ضروری بپردازد.
برنده بیش از بازنده کار انجام میدهد ، و در انتها باز هم وقت دارد.
بازنده از ترس مرتکب شدن اشتباه ، یادگرفته که اقدام به هیچ کاری نکند.
برنده از اشتباهات خود درس می گیرد.
