دوج دورانگو بهترین شاسی بلند متوسط در سال 2018
خودرو › لوکس
- 97/08/18
هرچند دوج در این قوچ وحشی پیشرانهٔ 707 اسب بخار هلکت را بکار نبرده است اما نشان SRT بر روی آن بدین معنا است که در این دورانگو از همان پیشرانهٔ 392 اینچ مکعبی (6.4 لیتری) V8 همی استفاده شده که در سایر محصولات SRT دوج یعنی چارجر و چلنجر بکار رفته است. این موتور 475 اسب بخار قدرت و 637 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند و آن‌را از طریق یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک به‌صورت استاندارد به هر چهارچرخ انتقال می‌دهد. 
عملکرد فوق‌الذکر برای یک خودروی SUV به وزن ۲.۷ تن فوق‌العاده است. شرکت دوج اعلام کرده است که شتاب‌گیری صفر تا صد این خودرو در ۴.۴ ثانیه طی می‌شود و مسیر یک‌چهارم مایلی را تنها در ۱۲.۹ ثانیه طی می‌کند. چنین توانی موجب می‌شود دورانگو توانایی کشش ۴.۳ تن بار داشته باشد؛ این عدد با استاندارد J2807 محاسبه شده است. این میزان کشندگی حتی از عدد ۴.۲ تن شورولت تاهو (Chevrolet Tahoe) بیشتر است. البته باید این نکته را نیز در نظر گرفت که شورولت تاهو یک خودروی اندازه بزرگ محسوب می‌شود، درحالی‌که دورانگو یک کراس اوور اندازه متوسط است.به مدد استفاده از شارژر ۳۹۲ با دو لوله فلزی ۳/۴ اینچی، صدا غرش این خودرو بسیار دلنشین و تحسین‌برانگیز است. سیستم خنک کاری موتور با وجود مجاری ورود هوا روی کاپوت و شکاف مرکزی بزرگ موجود در جلوی سپر ارتقاء یافته است. همچنین مجاری ورود هوای جدید در بالای چراغ‌های مه شکن تعبیه شده است. این دریچه ورودی هوا که در بالای چراغ‌های مه شکن قرار دارد، هوا را به جعبه هوا (airbox) هدایت می‌کند. این دریچه ورودی هوا به‌تنهایی ۱۸ درجه از دمای موتور احتراقی کاهش می‌دهد.
دوج برای این نسخهٔ دورانگو دو حالت رانندگی جدید به نام‌های اسپرت و پیست را ارائه کرده است که مجموع حالات رانندگی آن‌را به 7 حالت مختلف رسانده است. سیستم چهارچرخ محرک این خودرو بسته به انتخاب هریک از این هفت حالت رانندگی مختلف، توزیع گشتاور را تغییر می‌دهد. در حالت پیش‌فرض که خیابان نام دارد، گشتاور به‌صورت 40 درصد جلو و 60 درصد عقب تقسیم می‌شود؛ اما در حالت اسپرت این تقسیم به 35 درصد جلو و 65 درصد چرخ‌های عقب تغییر پیدا می‌کند. بعلاوه در این حالت دامپرها سفت‌تر شده و گیربکس زمان تعویض دنده را 50 درصد کاهش می‌دهد. در حالت پیست اما 70 درصد گشتاور به چرخ‌های عقب انتقال پیدا می‌کند و تعویض دنده‌ها در تنها 160 میلی‌ثانیه صورت می‌گیرد. حالات رانندگی دیگر دورانگو SRT نیز عبارت‌اند از برف، یدک‌کش و اقتصادی.
دورانگو یکی از کراس اوورهایی است که ظاهری خشن دارد. طراح دوج کمی فراتر رفته استِ به‌طوری‌که طراحی جلوپنجره به‌روزرسانی و رینگ‌های ۲۰ اینچی جدید استفاده شده است. همچنین دوج از یک دریچه ورودی هوای اضافه بین قسمت فوقانی و تحتانی جلوپنجره استفاده کرده است. در مورد سیستم روشنایی دورانگو باید اظهار کرد که چراغ‌های مه شکن دورانگو از نوع ال ای دی هستند.
سیستم تعلیق این خودرو نسبت به نسل قدیم دورانگو ۱۶ درصد سفت‌تر شده است و همچنین ارتفاع جلوی خودرو ۳ درصد و عقب ۱۶ درصد افزایش یافته است. سفتی کمک‌فنرها به‌طور الکترونیکی قابل تنظیم است. استفاده از پیشرانه احتراقی بزرگ‌تر به توزیع وزن مناسبتر کمک شایانی کرده و نسبت توزیع وزن را به ۵۰/۵۰ نزدیک کرده است؛ درحالی‌که این میزان در نسل قدیم ۴۸/۵۲ درصد بود.
خودرویی به سنگینی دوج دورانگو SRT و عملکرد فوق‌العاده آن، نیاز به سیستم ترمز قوی دارد و دوج این مهم را فراهم کرده است. از ترمزهای برمو (Bremo) با روتور سوراخدار ۱۵ اینچی به همراه ۶ پیستون روی محور جلو و روتور ۱۳.۸ اینچی به همراه ۴ پیستون روی محور عقب استفاده شده است. با استفاده از چنین سیستم ترمز قدرتمندی با مشخصات فوق، دورانگو میتواند در مسافت ۳۵ متر از سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت به صفر برسد.
داشبورد دوج SRT با روکش دست‌ساز به همراه جای دوخت برجسته تزیین شده است. قسمت تحتانی فرمان دوج دورانگو مسطح طراحی شده است و پدال‌های تعویض دنده روی آن قرار دارند. صفحه کیلومتر آن تا سرعت ۲۹۰ کیلومتر در ساعت را نشان می‌دهد. طراحی دسته‌دنده به شکل T است که جایگزین دسته‌دنده‌های مرسوم (مورد استفاده در نسل قدیم) منحنی شکل شده است. انتخاب میان جنس تریم داخلی از چرم لاگونا (Laguna) یا فیبر کربن واقعی، کاملا اختیاری و قابل سفارش توسط مشتری استتعداد صندلیهای موجود در کابین هفت عدد است و صندلیهای ردیف دوم قابلیت خم شدن کامل دارند تا دسترسی به ردیف سوم با سهولت بیشتری صورت گیرد.
علاوه بر عملکرد مناسب و تحسین‌برانگیز این خودرو، ایمنی این خودروی کشنده خانوادگی در سطح بالایی قرار دارد. دوج از سیستم کنترل پایداری لغزش محور عقب، سیستم هشدار تصادف از جلو، کروز کنترل تطبیقی، پایش نقاط کور و تعداد زیادی کیسه هوا بهره گرفته است.
