فورد تاندربرد پرنده افسانه ای
خودرو › کلاسیک
- 97/08/20
تاندربرد یا پرنده افسانه‌ای نماد صاعقه و طوفان، نامی بزرگ در صنعت خودروسازی به حساب می‌آید. نامی که یاد آور سلسله‌ای از جذاب ترین خودروهای تاریخ آمریکاست که موجب افزایش اعتبار و فروش برند فورد در سرتاسر جهان شدند.
در سال 2005، آخرین دستگاه از مدل افسانه‌ای و محبوب فورد یعنی تاندربرد در کارخانه این شرکت در میشیگان تولید شد. فورد مراحل توسعه Thunderbird را از جنگ جهانی دوم شروع کرده بود. جنرال‌موتورز در سال 1953، اولین خودروی اسپرت آمریاگرچه کوروت قدرت و عملکرد چندانی نداشت اما به خاطر ظاهر جذاب و طراحی خاصی که داشت، تمام توجه‌ها را به خود جلب کرده بود. فورد باید رقیب این مدل را وارد بازار می‌کرد و در سال 1955، به شکل شتاب‌زده‌ای تاندربرد را عرضه کرد. این مدل سریعا به یک موفقیت کامل تبدیل شد و در آن سال، بیش از 14 هزار دستگاه از آن فروش رفت. این در حالی است که در همان بازه زمانی، فروش کوروت فقط 700 دستگاه بود! موفقیت تاندربرد باعث شد که شورولت تولید و بهینه‌سازی کوروت را با قوت بیشتری ادامه دهد و آن را به یک رقیب مهم در بازار خودروهای اسپرت تبدیل کند.کایی یعنی شورولت کوروت را عرضه کرد و فورد باید سریعا دست به کار می‌شد.
تاندربرد علاوه بر پیشرانه قدرتمند V8 فورد، تجهیزات دیگری مثل سقف سخت حذف‌شدنی داشت که باعث به وجد آمدن مشتریان این مدل شده بود. فورد در سال 1958 و برای پاسخ به آن عده از منتقدان که می‌گفتند تاندربرد بسیار کوچک است، نسخه 4 سرنشین آن را با صندوق عقب وسیع‌تر و صندلی‌های بزرگ‌تر عرضه کرد.تاندربرد در طول دهه 60، به دلیل استفاده زیاد از آن در فیلم‌ها و حتی اشاره به آن در آهنگ‌های معروف آمریکایی، به موفقیتی مثال‌زدنی در فرهنگ عامه دست پیدا کرد. در مراسم سوگند رییس‌جمهور آمریکا در آن زمان یعنی جان اف. کندی، بیش از 50 دستگاه تاندربرد حضور داشت.
تاندربردهای اولیه را باید معجونی از هنر و خلاقیت دانست، آنچنان که نسل نخست با آن خطوط منحنی شکل و چراغ‌های گرد، به واقع معصوم و دوست‌داشتنی ظاهر میشود و نسل دوم تا پنجم نیز نمایشی خیره کننده از قدرت و صلابت به سبک آمریکای دهه ۶۰ را به نمایش می‌گذارند، اما نسل ششم، تا حدی از طراحی رادیکال و خاص مدل‌های اولیه فاصله گرفته و تلفیقی است از مدرنینه و سنت به سبک فیلم‌های عملی و تخیلی آن دوره، از یک سو چهارچوب کلی خودرو به شکل عجیبی حجیم و بزرگ به چشم می‌آید و از برخی زوایا به ایمپالا‌های کوپه نزدیک میشود و از سوی دیگر چراغ‌های چهار گانه، نسل دوم تاندربرد را یادآور میشود. ریشه مشکل به تغییر رویه مدیران ارشد فورد در نگاه به تاندربرد برمی گردد. چرا که نمونه‌های اولیه در واقع خودرویی کاملا مستقل و از مهمترین محصولات گروه فورد بودند اما مدیران با هدف صرفه جویی اقتصادی و افزایش سود تصمیم گرفتند تا تاندر برد را به صورت مشترک با لینکلن کنتیننتال نسل چهارم و مرکوری کوگار تولید کنند.
فروش تاندربرد در دهه 90 افت پیدا کرد و فورد تولید آن را در سال 1997 متوقف کرد اما در سال 2002 و با هدف متمرکز شدن روی خاطرات مردم و رجوع آن‌ها به حس نوستالژیا، فورد نسخه رترویی از تاندربرد را عرضه کرد که یک کانورتیبل دو نفره با ظاهر شبیه به مدل کلاسیک بود. با وجود فروش اولیه خوب و نقدهای مثبتی که این خودرو دریافت کرد، فورد از تولید این مدل منصرف شد و ادامه آن را غیرمنطقی خواند و در اواسط 2005، برای دومین و البته آخرین بار، تولید تاندربرد را برای همیشه متوقف کرد.
