گورکن عسل خوار نترس ترین موجود در دنیا
گردشگری › حیات وحش
- 97/10/12
گورکن عسلی
گورکن های بی نظیر و نسبتا کوچک به عنوان نترس ترین موجود در دنیا محسوب می شوند و به خاطر قدرت، درنده خویی و سختی خود مشهور هستند. گورکن عسل خوار به حمله و دفاع عالی در مقابل برخی از حیوانات ترسناک آفریقایی، از جمله شیر، کفتار و مارهای بسیار سمی شهرت دارد. آن ها می توانند در مقابله با حیوانات بزرگتری جنگیده و عملا در مبارزه خستگی ناپذیرند. پوست شل و ضخیم آن ها باعث می شود که به سرعت بچرخند و از شکارچیان فرار کنند.
از جمله سازگاری های فیزیکی که این حیوان در طول سال ها تکامل به دست آورده، سر تخت کوچک، چشم‌های ریز و گوش هایش هستند که گورگن عسل خوار باید از آن ها در طول مبارزه محافظت کند. این حیوان بسیار باهوش است و به راحتی می تواند جانوران دیگر را گول بزند. آن ها هرگز از یک چالش فرار نمی کنند حتی اگر قرار باشد که در مقابل یک مار بسیار سمی قرار بگیرند که همین موضوع هم باعث شده در میان فهرست ما قرار بگیرند.
دلیل نامگذاری
گورکن عسلی یک عضو از خانواده راسوها است که از دیگر اعضای این خانواده می‌توان به سمور، موش خرما، راسو، ولورین و دیگر گونه‌های گورکن اشاره کرد. نام اصلی این جانور "Honey Badger" است که در فارسی آن را با نام «گورکن عسلی» یا «گورکن عسلخوار» می‌شناسیم. دلیل قرار دادن این نام بر این جانور هم بسیار ساده و مشخص است: گورکن‌های عسلی عاشق عسل هستند و عسل غذای مورد علاقه این جانوران است! هر چند که دلیل اصلی گشتن گورکن‌های عسلی به دنبال کندوی عسل، یافتن لارو این حشرات است
مشخصات گورکن عسل خوار
گورکن عسلی جانوری است که جثه نسبتا کوچکی دارد؛ بدنش کشیده است و پاهای کوتاهی دارد که در عین کوچکی بسیار قدرتمند هستند! پنجه‌های این جانور بسیار قوی است که از آن‌ها جهت دفاع از خود یا کندن زمین استفاده می‌کند. گورکن‌های عسلی خز متراکم و کوتاهی دارند؛ رنگ بدنشان غالبا مشکی است و یک بخش از بدنشان خاکستری رنگ است که این بخش از بالای سر جانور شروع شده و تا دم آن ادامه می‌یابد. گورکن‌های عسلی ظاهری بسیار شبیه به راسوهای بدبو (Skunk) دارند و خویشاوندان نزدیکی هم به شمار می‌آیند. جالب است بدانید که گورکن‌های عسلی هم همانند راسوهای بدبو توانایی تولید یک بوی بسیار بد را دارند اما آن‌ها از این بو تنها برای مشخص کردن قلمرو خود استفاده می‌کنند و بسیار کم پیش می‌آید که گورکن‌های عسلی همانند راسوهای بدبو از این بوی بد به منظور دفاع از خود استفاده کنند اما اگر این اتفاق هم بیفتد تاثیر بوی گورکن عسلی بسیار کمتر از راسو خواهد بود.
زیستگاه گورکن عسل خوار
به طور کلی گورکن های عسلی جانوران بومی آفریقا و آسیا محسوب می‌شوند. این جانوران اغلب در جنوب آفریقا یافت می‌شوند و در آسیا هم بیشتر باید در بخش‌های غربی این قاره به دنبال این جانور گشت. گورکن عسلی در قاره آسیا اغلب در کشورهای ترکمنستان، افغانستان، نپال، غرب هند و ایران یافت می‌شود. این جانوران معمولا تمایل دارند تا در مناطق خشک زندگی کنند و حفره‌های خود را در این مناطق حفر کنند اما از سویی دیگر این جانوران را می‌توان در جنگل‌ها و علفزارها هم مشاهده کرد. گورکن‌های عسلی شناگران بسیار ماهری هستند و قابلیت از درخت بالا رفتن را هم دارند.
