شعر زیبای کمال همنشین از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

خواندنی › شعر و ادبیات

- 97/10/16
شعر زیبای کمال همنشین از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

شعر کمال همنشین از ملک الشعرای بهار



شبی درمحفلی با آه وسوزی

شنیدستم که مرد پاره‌دوزی

چنین می گفت با پیر عجوزی

گلی خوش بوی در حمام روزی

رسید از دست محبوبی به‌دستم

گرفتم آن گل و کردم خمیری

خمیری نرم و نیکو چون حریری

معطر بود و خوب و دل‌پذیری

بدو گفتم که مشکی یا عبیری

که از بوی دلاویز تو مستم

همه گل‌های عالم آزمودم

ندیدم چون تو و عبرت نمودم

چو گل بشنید این گفت‌ و شنودم

بگفتا من گلی ناچیز بودم

ولیکن مدتی با گل نشستم

گل اندر زیر پا گسترده پر کرد

مرا با همنشینی مفتخر کرد

چو عمرم مدتی با گل گذر کرد

کمال همنشین در من اثر کرد

وگرنه من همان خاکم که هستم
بازگشت به دسته شعر و ادبیات›‹بازگشت به صفحه خواندنی
advertising
غزل عاشقانه ماه قدح پوش از رهی معیری شاعر معاصر

غزل عاشقانه ماه قدح پوش از رهی معیری شاعر معاصر

شعر از ماست که بر ماست از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

شعر از ماست که بر ماست از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

شعر زیبای دماوند از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

شعر زیبای دماوند از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

شعر زیبای عشق نیکوان از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

شعر زیبای عشق نیکوان از ملک الشعرای بهار شاعر معاصر

احادیثی چند درباره همنشینی

احادیثی چند درباره همنشینی

شعر و تصنیف زیبای مرغ سحر از شاعر معاصر ملک الشعرای بهار

شعر و تصنیف زیبای مرغ سحر از شاعر معاصر ملک الشعرای بهار

شعر زیبای ثبات عهد از شاعر معاصر مهرداد اوستا

شعر زیبای ثبات عهد از شاعر معاصر مهرداد اوستا

شعر زیبای صبح دلاویز از شاعر معاصر فریدون مشیری

شعر زیبای صبح دلاویز از شاعر معاصر فریدون مشیری