پیوستن ایران به جنبش غیر متعهدها
خواندنی › تاریخ
- 98/03/17
جنبش غیرمتعهدها یا عدم تعهد یک سازمان بین‌المللی است که در سال ۱۹۶۱ میلادی در اوج جنگ سرد در بلگراد، پایتخت یوگسلاوی، تأسیس شد و شامل کشورهایی می‌شد که به هیچ‌یک از بلوک‌های قدرت نظام جهانی وابستگی و تعهدی نداشتند یعنی نه در اردوگاه کمونیسم قرار داشته و نه به اردوگاه سرمایه داری تعلق داشتند. این سازمان با پایان جنگ سرد نیز به فعالیت خود ادامه داده و در سال ۲۰۱۲ در مجموع ۱۲۰ دولت عضو و ۱۷ عضو ناظر داشته‌است.
ایده تشکیل جنبش غیر متعهدها
تشکیل چنین گروهی تا حد زیادی به ابتکار یوسیپ بروز تیتو رئیس‌جمهور یوگسلاوی، قوام نکرومه نخستین رئیس‌جمهور غنا، جمال عبدالناصر دومین رئیس‌جمهور مصر، جواهر لعل نهرواولین نخست‌وزیر هند و احمد سوکارنو نخستین رئیس‌جمهور اندونزی شکل گرفته بود. کریشنا منون دیپلمات هندی نیز نخستین شخصی بود که در سال ۱۹۵۴ در یکی از نشست‌های ملل متحد این اصطلاح را در اشاره به این نظریه به کار برد.
زمان پیوستن ایران به جنبش غیر متعهدها
هشتم ژوئن 1979 نشست وزیران کشورهای غیر متعهد (بی طرف) در نخستین جلسه خود عضویت ایران در این جنبش را تصویب کرد. این نشست در کلمبو پایتخت سریلانکا تشکیل شده بود. ایران از زمان اشغال نظامی توسط متفقین در 1941 (شهریور 1320)، از متحدان غرب به شمار می رفت و به همین سبب دائما با شوروی و کشورهای سوسیالیستی دیگر درگیری داشت و کمونیستها و سوسیالیستهای داخلی را سرکوب می کرد.
دو سه سال پس از پیوستن ایران به جنبش عدم تعهد، قلع و قمع کمونیستها که در انقلاب سال 1979 هم نقشی موثر داشتند از سر گرفته شد و حتی دریابان افضلی فرمانده نیروی دریایی ارتش که گفته شده است یک کمونیست بود و اسرار نظامی را به مسکو می داد درجریان جنگ با عراق به جوخه اعدام سپرده شد.
