زندگی نامه ناصر عبداللهی خواننده موسیقی پاپ دهم
خواندنی › زندگی نامه
- 98/02/25
ازدواج ناصر عبداللهی
ناصر در هیجده سالگی با فهیمه غفوری اهل بندرعباس که سه سال از خودش بزرگتر است ازدواج کرد و حاصل آن سه فرزند (دو پسر و یک دختر) به نامهای نوید، نازنین و نامی است. نینا فرزند چهارم ناصر حاصل ازدواج او با فاطمه فهیمی است.
شروع کار حرفه ای ناصر عبداللهی
عبداللهی کار حرفهای را به طور جدی از سال 1374 خورشیدی آغاز کرد. در سال 1375 همراه با همسرش به تهران آمد.
محمدعلی بهمنی شاعر هرمزگانی و دوست نزدیکش، وی را به انتشارات دارینوش معرفی کرد. پس از آن آلبومهای عشق است و دوستت دارم ناصر را این انتشارات ضبط و منتشر کرد. ناصر با انتشارات فوق دچار اختلافاتی شدند. پس از آن آلبوم های بوی شرجی، هوای حوا و ماندگار توسط انتشارات آوای نکیسا منتشر شد. آلبوم رخصت که گفته میشود صدای آزمایشی و غیر نهایی مرحوم عبداللهی است، در سال 1391 و 6 سال بعد از درگذشت عبداللهی توسط انتشارات آوای مهر میهن به بازار روانه شد.

موسیقی و ناصر عبداللهی
صدای عبداللهی ویژگیهای خاص خودش را داشت و به نوعی میتوان گفت صدایش هویت مستقلی داشت.بیشتر اشعار ترانههای او از سرودههای محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفته خود وی تحت تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود. به طوری که در سالهای آغازین کار هنری ترانههای منصفی را بازخوانی میکرد.پس از ارائه ترانه ناصریا منتقدان عبداللهی گفتند که این کاری اسپانیولی است و از ملودیهای جیپسی کینگ برگرفته شدهاست، اما وی معتقد بود که چنین نیست و این کار ریتم عربی دارد، ریتمی که بارها با سازهای دیگری نظیر عود، دهل، و دف نواخته شدهبود. اما تاکنون هرگز با گیتار نواخته نشدهبود، اما عبداللهی این کار را انجام داد.ملودی ترانهٔ ناصریا سال 1376 ساخته شد. شعر این آهنگ به گویش بندری است و به گفته عبداللهی هدف از ساخت آن اعتراض ضد ظلم در جهان و نیز همدردی با ستمدیدگان بودهاست. بر اساس متن شعر ناصریا اگر کسی قصد یاری مظلومی را داشتهباشد پس از تحمل سختی بسیار و دشواریهای این راه در پایان پیروز خواهد شد.

درگذشت ناصر عبداللهی
ناصرعبداللهی در سوم آذرماه 1385در بندرعباس به دلایل نامشخصی به کما رفت. او پس از گذراندن 27 روز در کما سرانجام در بیمارستان هاشمی نژاد تهران در روز 29آذر 1385 و در سن 36سالگی درگذشت.