آفرینش در موسیقی ایرانی فراتر از سلیقه ی مطلق آفریننده ی اثر
مجله › موزیک
- 98/02/06
مجموعه قطعات محلیها، طی دو دهه پیشین توسط شریف لطفی تصنیف شده و در آلبوم پیشِ رو برای کوارتت سازهای ایرانی تنظیم شده است؛ همچنین اجرای این آثار برعهدهٔ «کوارتت فیلارمونیک تهران (سازهای ایرانی)» به نوازندگی علی ابراهیمی (سنتور)، فؤاد قهرمانی (سهتار)، امیرحسین نجفی (تار) و محمّدرضا پوستی (عود) بودهاست.
ناشر دربارهٔ شیوهٔ آفرینشی شریف لطفی مینویسد: «تنظیم قطعات محلی یک تا هفت، راهکار نوینی از شریف لطفی در آفرینش موسیقی ایرانی است. این روش به لحاظ پایبندی به اصول آکادمیک، دارای ویژگیهای منحصربهخود است که در شیوههای معمول و شفاهی پیشین دیده نمیشود. شیوهٔ مذکور به چگونگی پیدایش و بهکارگیری چندصدایی در موسیقی ایرانی معطوف است و سعی دارد بدون تکیه بر یافتههای اصول آهنگسازی غرب، با ارائهٔ یک روشمندی مدون سطح مقولهٔ آفرینش در موسیقی ایرانی را فراتر از سلیقهٔ مطلق آفرینندهٔ اثر ببرد. از این رو با مبنا قرار دادن سه موضوع: ۱. دستگاههای موسیقی ایران ۲. علم آکوستیک ۳. طبیعت انسان؛ به خلق لایههای متفاوت و مرتبط و سپس تحصیل هارمونی از آنها پرداخته است.»