آموزش پرورش گل داوودی
سبک زندگی › باغچه
- 97/12/02
گل داودی نام یک سرده از تیره کاسنیان است. گیاهان آن چندساله و بومی آسیا و شمال‌شرقی اروپا اهستند. منشأ بیشتر گونه‌ها شرق آسیا است و مرکز تنوع آن کشور چین است. انواع و ارقام بی‌شماری دارد که حدود 42 گونهٔ آن تأیید شده‌اند. گل داودی یکی از گیاهان تزیینی بسیار محبوبی است که تقریباً در سراسر دنیا و در رنگ‌های مختلف یافت می‌شود. این گیاه که دارای 100 تا 200 گونهٔ مختلف است و باغبان‌های مجرب از گل آن برای فراری دادن خرگوش‌ها استفاده می‌کنند، برای انسان نیز خطراتی دارد. لمس کردن قسمت‌های بالایی این گیاه سمی باعث خارش و التهاب موضعی می‌شود که خوشبختانه با داروهای ضدالتهاب و ضد حساسیت به‌راحتی قابل‌درمان است.گل داوودی های امروزی هیبرید پیچیده ای هستند که اگر از بذر آنها به منظور تکثیر استفاده شود گلهایی با اشکال مختلف خواهیم داشت. تولید هیبرید تجاری جهت اصلاح داوودی، هنوز هم در آمریکا،آسیا و اروپا ادامه دارد. انتخاب آنها نه فقط بر مبنای شکل و رنگ گلها بلکه از لحاظ قدرت گلدهی در تمام فصول سال و کیفیت گلها پس از چیدن انجام می گیرد. گل داوودی به دو طریق در هوای آزاد و در گلخانه کشت می شود که هرکدام از آنها را به صورت گلدانی و با هوای آزاد می توان پرورش داد.
اگر بخواهیم از گل داوودی در پائیز استفاده کنیم، احتیاج به گلخانه ندارد و کاشت و برداشت آن در زمین و هوای آزاد امکان پذیر بوده و عملیات ازدیاد هم در هوای آزاد صورت می گیرد و اگر بخواهیم در زمستان استفاده کنیم، کاشت و داشت آن احتیاج به گلخانه دارد. بعضی از تهیه کنندگان گلهای داودی در سه ماهه اواخر پاییز و زمستان از پوشش نایلونی استفاده می کنند که البته این موضوع به عوامل طبیعی و شرایط اقلیمی مکان بستگی دارد.
گل داوودی را می توان اواخر تابستان تا پاییز، اواخر زمستان تا بهار کاشت. برای کاشت بذر ابتدا سینی نشا و یا بستر کشت را مخلوطی از خاک برگ + شن یا خاکبرگ + کوکوپیت + پرلیت و یا هر گونه خاک سبک دیگری که بتوان تهیه کرد فراهم کنید. بذر ها را با فاصله مناسب از یکدیگر کاشته و روی آن را لایه ای با ضخامت 5 میلیمتر می پوشانیم و بوسیله اسپری آب بستر کشت را مرطوب می کنیم دمای محیط را در حدود 18 تا 20 درجه تنظیم می کنیم. برای حفظ رطوبت خاک می توان از پوشش نایلونی رنگ روشن کمک گرفت. تا زمان جوانه زنی که در حدود 10 تا 14 روز طول می کشد رطوبت خاک را حفظ می کنیم. پس از جوانه زنی بذر ها پوشش پلاستیکی را حذف و سینی نشا را به مکانی با نور کافی و زیاد و ترجیحا تابش مستقیم نور خورشید قرار می دهیم. پس از رفع خطر سرما زدگی می توان گل ها را به محیط بیرون منتقل کرد.
اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل اقدام به کاشت بذر کنید بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتما پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آنها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر ( به بیرون انتقال ندهید ساقه ها دراز شده و کم کم از بین می روند )
در صورتی که قصد دارید گل داوودی را در فضای باز پرورش دهید مکانی آفتابی را برای کاشت انتخاب کرده، خاک مکان کاشت را بوسیله شخم زدن نرم کرده و سپس با کود پوسیده دامی و یا کمپوست تقویت کرده و در صورتیکه خاک از زهکش مناسب برخوردار نباشد (اصطلاحا خاک رسی باشد) با اضافه کردن مقداری شن به خاک به زهکش بهتر خاک کمک می کنیم. سپس گیاهان جوان را در فصله 20 تا 30 سانتیمتری از یکدیگر می کاریم و به مدت دو هفته نسبت به آبیاری روزانه اقدام می کنیم.
هرگاه گل داودی در حال رشد و نمو به حالت طبیعی رها شود، سر شاخه هایی زیادی از ساقه اصلی منشعب شده و در نتیجه تعداد گلها فراوان و اندازه هر گل کوچک خواهد شد بطوریکه از یک ساقه اصلی که از ریشه خارج شده در حدود ده تا پانزده شاخه جدید به وجود آمده و حالت یک دسته گل را نمایان میی سازد. برای داشتن یک گل بزرگ توپی کافی است ساقه گل را مرتبا هرس نمایید. (در هر مرتبه از هرس حدود یک سوم از طول ساقه کوتاه شود)
