اولین تمدن های جهان
گردشگری › فرهنگ و تمدن
- 97/08/08چین
چین یکی از بزرگ ترین گهواره های تمدن، همواره کشور یکپارچه ای بوده است. وجود نخستین سلسله در این کشور که زمانی افسانه ای بیشتر به نظر نمی رسید، در آخرین کشفیات باستان شناسی که بقایای سکونت گاه های عصر برنزی را یافته اند، بیش از پیش به اثبات رسیده است. آنچه از این حفاری ها بیرون آمده نشان می دهد که نخستین سلسله چین که سیستم نوشتاری را نیز ابداع کرد، سلسله ای به نام شانگ بوده است. این سلسله که از قرن هفدهم تا یازدهم پس از میلاد بر این کشور حکمرانی می کرد مبدع نظام نوشتاری بود که امروزه نظام نوشتاری مدرن چین از آن ریشه گرفته است. اما سلسله هان که از 206 قبل از میلاد تا 220 میلادی بر این کشور فرمان راند، چین متحد را تقویت کرده و بنیان های فرهنگی چین مانند کنفوسیوس گرایی را ایجاد کرد. آن چیزی که هنوز هم در چین از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
پرتغال
شاید با دیدن نام پرتغال در میان تمدن های قدیمی تعجب کنید. تاریخ تأسیس این کشور به سال 1139 برمی گردد. تاریخی که نام کشور پرتغال را در میان تمدن های قدیمی قرار نمی دهد. اما دلیل آوردن نام پرتغال در این لیست چیز دیگری است: ثبات مرزها. در حالی که اروپا همیشه به واسطه مرزهای همواره در حال تغییر با امپراتوری ها، جمهوری ها، سلطنت ها و دموکراسی های مردمی اش، متلاطم و آشفته بوده، پرتغال هرگز این شرایط را تجربه نکرده است. پرتغال همچنین در خط مقدم جبهه عصر کشفیات قرار داشته است. اگرچه آن سال ها به تعبیر بسیاری به رشد امپریالیسم و آسیب رساندن به جوامع بومی منجر شده، به ایجاد دنیایی که ما امروز می شناسیم، کمک شایانی کرده است.
فرانسه
تاریخ شکل گیری فرانسه را خواه به تقسیم امپراتوری شارلمان مقدس به سه قسمت در سال 843 میلادی مرتبط بدانیم، خواه به بر تخت نشستن شاه کلوویس در سال 481 میلادی، شکی نیست که این کشور قدمت طولانی دارد. اگرچه برای قرن ها سیستم فئودالی به صاحبان زمین در مقایسه با شاهان واقعی قدرت بیشتری می داد (دوک نرماندی، فاتح انگلستان در سال 1066 نمونه بسیار خوبی است)، اشراف زادگان همچنان سوژه های اصلی برای سلطنت در فرانسه بودند. نظامی که در حقیقت پایه های حکومتی را بنا نهاد که تا امروز پابرجا مانده است.
ارمنستان
ملت ارمنستان نیز به مانند یهودیان به واسطه پراکندگی جمعیت خود شناخته شده هستند. با این تفاوت که ارمنی ها موفق شدند برای بیش از 2600 سال گذشته صاحب یک کشور شوند. ایروان که پایتخت امروز ارمنستان است در سال 782 پیش از میلاد بنا نهاده شده است. به علاوه ارمنی ها نخستین حکومتی در دنیا بودند که به طور رسمی مسیحیت را در سال 301 میلادی به عنوان دین حکومتی برگزیدند. ارمنستان هنوز نیز به شدت به کلیسای آپوستولیک پایبند است. ارمنی ها مورد نسل کشی قرار گرفته اند که به دست امپراتوری عثمانی و بین سال های 1915 تا 1917 میلادی اتفاق افتاد.
ژاپن
بر اساس افسانه های ژاپنی این کشور در سال 660 پیش از میلاد توسط امپراتور جیمو بنیان نهاده شده است. یکی از تاریخ نگاری های چینی به وجود ژاپن در قرن سوم میلادی شهادت داده که هنوز نیز به این کشور قدرت ماندگاری بالایی را بخشیده است. مدت کوتاهی پس از آن بودیسم در سراسر کشور گسترش پیدا کرد و این مفهوم به توسعه سنت ادبی در قرن هشتم میلادی کمک کرد که با نگارش کتاب "داستان گِنجی" در اوایل قرن یازدهم میلادی به اوج خود رسید. عصر هیان (Heian) عصری که شاهد این پیشرفت ها و تغییرات بود، حرکت های فرهنگی بیشمار دیگری را هم به خود دید که ژاپن امروز نیز با آنها شناخته می شود.
ایران
دیدن نام ایران در لیست قدیمی ترین تمدن های جهان دور از ذهن نیست. اگر چه ایران در یک شکل قابل تشخیص تنها از اوایل قرن شانزدهم میلادی وجود داشته، این کشور بیش از هر جای دیگری در جهان تمدن غنی و طولانی دارد. به نظر می رسد که تمدن عصر ایلامی یکی از نخستین تمدن هایی بود که سیستم نوشتاری به خط میخی را در هزاره سوم قبل از میلاد توسعه داد. همچنین گروه های پروتو-ایرانی پیش از این تاریخ و در هزاره دوم قبل از میلاد به این سرزمین ها رسیده بودند. طبق شواهد تاریخی امپراتوری هخامنشی که از سال 550 تا 330 پیش از میلاد بر این سرزمین حکمرانی می کرد، بزرگ ترین امپراتوری در تاریخ باستان بوده است.
سن مارینو
سن مارینو نام چندان شناخته شده ای در میان کشورهای جهان نیست. این کشور که سومین کشور کوچک اروپاست، بدون شک به دلایل چندی در این لیست قرار گرفته است. نمی توان انکار کرد که سن مارینو یکی از قدیمی ترین کشورهای جهان است که در سال 301 میلادی بنیان نهاده شده است. گفته می شود که سنگ تراشی به نام مارینوس که سرانجام نیز تبدیل به یک قدیس شد، از سرزمین خود کرواسی کنونی فراری شد. مارینوس که به خاطر عقاید مسیحی خود تحت تعقیب بود در سن مارینو کنونی یک جمهوری را تأسیس کرد. اساسنامه او در سال 1600 که در واقع به عنوان نخستین قانون اساسی در کشوری که رسما قانون اساسی ندارد، عمل می کند، نخستین سند جهان به شمار می رود. اگر چه سن مارینو اکنون به عنوان یک خرده دولت، منحصر به فرد است، تاریخی طولانی از دولت شهرهای کوچک را در اروپا به ما نشان می دهد.
اتیوپی
اگر از تاریخ نخستین کشورها و ملت ها نیز عقب تر برویم، به تاریخ بشر می رسیم. به نظر می رسد اتیوپی کشوری باشد که نخستین فسیل های انسانی کشف شده از دل زمین های آن بیرون آمده باشد. این کشور از هزاره دوم پیش از میلاد سلطنت های زیادی را به خود دیده است. به ویژه اینکه اتیوپی تنها کشور آفریقایی بود که هرگز مستعمره هیچ کشور اروپایی نبوده است چرا که مردم اتیوپی قادر به شکست تمام نیروهای متجاوز بودند. زمانی که اتحادیه ملل، شکل اولیه سازمان ملل متحد، پس از جنگ جهانی اول شکل گرفت، اتیوپی تنها عضو آفریقایی مستقل به حساب می آمد. ضمن اینکه این کشور همواره حکومتی با تنوع نژادی زیاد بوده است و این موضوع در مورد مذهب نیز صادق بوده است. گفته می شود که پادشاهی آکسوم (Aksum) یکی از نخستین حکومت های جهان پس از ارمنستان بود که مسیحیت را پذیرفت اما اسلام و یهودیت نیز برای قرن ها در این سرزمین در کنار یکدیگر زیسته اند.
مصر
اگرچه مصر باستان به عنوان یک فرهنگ با مصر امروز شباهت های اندکی دارد، نخستین فرهنگ هایی که با سلسله های مصری اولیه شبیه بودند، در هزاره ششم پیش از میلاد شروع به شکل گرفتن کردند. خط هیروگلیف مصری که دومین نظام نوشتاری جهان بعد از خط میخی به شمار می آید در سال 3200 پیش از میلاد ظاهر شد. علاوه بر این یکی از فراعنه مصر به نام مِنِس در سال 3150 پیش از میلاد نخستین پادشاهی متحد و یکپارچه جهان را پایه ریزی کرد. مصر پس از سر آمدن عمر سی سلسله پی در پی سرانجام تحت فرمانروایی یونانی ها و ایرانی ها درآمد. مدت اندکی پس از آن مصری ها تحت خلافت اسلامی قرار گرفتند و از آن به بعد بود که مصر به کشوری با اکثریت مسلمان بدل شد. حکومت مدرن مصر نیز تا قرن بیستم میلادی شکل نگرفت؛ تا زمانی که مصری ها در سال 1952 به حکمرانی انگلیسی ها پایان دادند.
هند
نخستین نشا نه های سکونت در شبه قاره هند به 3300 پیش از میلاد و تمدن هندو بر می گردد. اگرچه این مردمان نخستین یکی از اولین تمدن های شهرنشین را بنیان نهادند، آغاز شکل گیری هند به عنوان یک کشور به دوره ودایی برمی گردد که از 1500 تا 600 قبل از میلاد تدوام داشت. دلیل نامگذاری این دوره از تاریخ نیز به متون ودایی برمی گردد که به لحاظ شفاهی ریشه در سانسکریت داشته و جزئیات فرهنگ ودایی را شکل داد. این را هم باید بدانید که تمدن ودایی پایه های هندوئیسم و برخی دیگر از جنبه های فرهنگی شبه قاره هند را شکل داد که امروز نیز دیده می شود.