فرهنگ و آداب و رسوم روستای سر آقا سید چهارمحال و بختیاری
گردشگری › فرهنگ و تمدن
- 97/11/26
روستای سر آقا سید چهارمحال و بختیاری
روستای زیبای سرآقاسید در استان چهارمحال و بختیاری یکی از زیباترین و بکرترین روستاهای ایران است که امروزه توانسته است علاوه بر علاقه‌مندان به ایرانگردی، مشتاقان جهانگردی را هم به سمت خود جذب کند.روستای سر آقا سید از توابع بخش مرکزی کوهرنگ و از روستاهای زیبای استان چهارمحال و بختیاری است که گردشگران بسیاری در این استان از این روستای زیبا دیدن می‌کنند، اما این روستا در سطح ایران شناخته شده نیست و شاید یکی از دلایل ناشناخته ماندن روستا، کوهستانی بودن آن است. ارتباط این روستا در حدود نیمی از سال، به دلیل بارش برف در فصول پایانی پاییز و زمستان با سایر جاها قطع می‌شود و تنها نیمی از سال راه‌های آن باز است. معماری و طبیعت بکر روستا، خیره‌کننده و بسیار آرامش‌بخش است. این روستا از نظر معماری بسیار به ماسوله در استان گیلان شبیه است.
جمعیت روستا متغیر است و اکثریت آن را سادات تشکیل می دهند. جمعیت در تابستان به بیش از دو هزار نفر می رسد در حالی که در زمستان کمتر از هزار نفر در آن سکونت دارند. مردمانی از تبار چهار لنگ و هفت لنگ بختیاری با گویش لری در آن زندگی می کنند و فرهنگ سنتی و بومی خود را تا به امروز حفظ کرده اند. همه چیز آن قدر ناب و بکر و دست نخورده است که گویی زمان، خیالِ گذر در این روستا را نداشته و ندارد.
پوشش مردم روستای سر آقا سید
پوشاک اصیل و دست نخورده ی مردمان روستا نشان از دور بودن از دغدغه های زندگی شهری دارد، پوشاکی که حتی در میان زنان و دختران روستا هم هنوز اصالت خویش را حفظ کرده است. زنان و دختران روستا با همان پوشش زیبا و محلی به سوی کوه و صحرا می روند تا برای گرمایش و پخت و پز در خانه هایشان هیزم جمع کنند. اینجا خبری از کپسول های گاز و چراغ های نفتی نیست و هنوز شعله ی چاله های آتش، گرمابخش خانه و تامین کننده ی اسباب پخت و پز است.
پوشش مردان در این روستا شامل زیر شلوار، شلوار دبیت، پیراهن، چوقا، شال کمر و گیوه، و پوشش زنان روستا نیز شامل پیراهن، شلوار، می‌نا، لچک، جلیقه، کلنجه و انواع کت با پارچه های گرانقیمت و خوش رنگ می باشد.
اقتصاد در روستای سر آقا سید
مردان این روستا به کشاورزی و دامداری مشغولند. کسب وکار دیگرشان مزه ی شوری دارد، زندگی خیلی از اهالی روستا به استخراج نمک از حوضچه های نمک نزدیک روستا وابسته است. آنها نمک را برای دام هایشان مصرف می کنند و بخشی از آن را نیز به فروش می رسانند. گندم، سیب زمینی، گوشت، فرآورده های لبنی و نمک از مهم ترین محصولات این روستا هستند.
زنان روستا هم پا به پای مردان در حوضچه های نمک کار می کنند و به تولید صنایع دستی چون قالی، جاجیم، سیاه چادر و گلیم نیز مشغول هستند. زنان با نخ های پشمی رنگارنگ بر قالی ها نقش لچک و ترنج می اندازند. زنان با استفاده از موی بز به بافت سیاه چادر که بیشتر جنبه ی خود مصرفی دارد می پردازند. پیچ و تاب گیس بافته ی زنان که از گوشه ی چارقدشان بیرون زده حکایت از پیچ در پیچ زندگی در میان کوهستان را دارد.
موسیقی در روستای سر آقا سید
مردم روستا علاقه ی خاصی به موسیقی و هنر دارند. توشمال‌ها (نوازندگان ایل بختیاری)، مقام‌های موسیقی گله‌داری، برزگری، ابوالقاسم خان و مقام شیر علی مردون را به اجرا درمی آورند. توشمال‌ها در مراسم نیز مشارکت می‌کنند. آلات موسیقی بختیاری مثل سرنا زینت بخش عروسی، جشن‌ها و مراسم عزاداری است. آوازهای محلی روستا با لهجه لری به خصوص در هنگام کار، در مراسم عروسی طنین انداز می شود. رقص‌های محلی مانند رقص عروسی، رقص دستمال، رقص آرام، رقص تند و رقص مجسمه که خاص عشایر بختیاری است در میان مردم روستا رواج دارد.
