مشخصات و زیستگاه جغد کوچک
گردشگری › حیات وحش
- 98/04/18
مشخصات جغد کوچک
جغد کوچک (Little Owl ) که نام علمی آن Athene Noctua می باشد 22 سانتیمتر طول دارد و جغدی کوچک است. سرگرد، تارک صاف و پاهایش بلند است. در طول روز غالبا روی ساختمان ها و پایه ها ی برق و تلگراف، در فضای باز، می نشیند، تارک و پس سر، به صورت مشخصی، با خال های سفید و روتنه و بال ها با خال های سفید چرکی دیده می شود. همچنین، زیر تنه به شکل آشکاری با لکه های بزرگ تیره، به صورت راه راه طولی، مشاهده می شود. چشم ها زرد و حاشیه ی آن سفید است.
برخلاف مرغ حق، که مستقیم پرواز می کند. به شکل شکاری، به صورت موجی ، بالا و پایین می رود( به تناوب با بال زدن سریع و بسته نگه داشتن آن). هنگام ترس، جمع شده و بدن را راست نگه می دارد. نوع کمرنگ آن با خال های سفید در سر و روتنه، اما زیر تنه ی کمتر خط دار دیده می شود. وجه تشخیص آن از جغد خالدار کوچک، خال های سینه و شکم عرضی است.صدای این پرنده در هنگام قلمرو خواهی، شبیه «کوووا- » که در انتها «کیو» شنیده می شود و در هنگام احساس خطر، یک سری نت، شبیه «کیپ- کیپ- کیپ» را تکرار می کند.
زیستگاه جغد کوچک
زیستگاه این پرنده متغیر است و در خرابه ها، کشتزارهای وسیع، زمین های بایر و سنگلاخی وشکاف درختان به سر برده و در سوراخ های ایجاد شده در زمین، دیوارها با سوراخ درختان آشیانه می سازد. در ایران، بومی و فراوان است.
