جغد طلایی
گردشگری › حیات وحش
- 98/03/11
مشخصات جغد طلایی
جغد طلایی (Humme's Tawny Owl) که نام علمی آن Strix Butleri می باشد هماننند جغد جنگلی، کمرنگ، کوچک با چشمان زرد نارنجی دیده می شود که در مناطق بیابانی به سر می برد. سر نسبتا گرد و در پرواز شبیه جغد جنگلی است. صفحه ی صورت سفید چرکی با نوار تیره ای در وسط پیشانی، زیر تنه سفید نخودر با رنگ نامشخص گل اخرایی است (کهدر جغد جنگلی؛ به صورت فشرده،رگه های تیره ای دیده می شود). روتنه و بال ها شبیه جغد جنگلی است و روی دم و بالای ا« رگه ها یکمرنگ طلایی دیده می شود. این پرنده شب زی است. صدای این پرنده د رهنگام تعیین قلمرو شبیه«وهووو-وهو- وهو-هو-هو» است.
زیستگاه جغد طلایی
این پرنده در نواحی بیابانی صخره ای با شکاف ها و صخره های با فرسایش بادی، کناره ی خکی بیابان، چشمه ها و نواحی مسکونی به سر برده و در سوراخ ها یا شکاف صخره ها آشیانه می سازد. وضیعت آن در ایران ناشمخص بوده و احتمال می رود که به تعداد کم، در سواحل خلیج فارس و جنوب بلوچستان وجود داشته باشد.
