جغد تالابی
گردشگری › حیات وحش
- 98/02/15
مشخصات ظاهری جغد تالابی
جغد تالابی ( Short eared Owl ) که نام علمی آن Asio Flammeus می باشد 38 سانتیمتر طول دارد و شبیه جغد شاخدار است. و در مناطق باز دیده می شود. پروازش موج دا رو بال زدن هایش آرام و باشکوه است. اغلب، در حالی که بال ها را اندکی بالا گرفته است. به شکل« 7» بالباز روی می کند. تفاوتش با جغد شاخدار، رنگ خاکستری کمرنگ صفحه ی صورت (نه سفید نخودی) با رگه های سیاه در اطراف چشم ها که به زردی (به نارنجی) می زند و گوشپرهای کوتاه است. قاعده ی شاهپرهای پرواز خاکستری مایل به قهوه ای نخودی است. که رگه های مشخصی روی پرهای پرواز و دمش دیده می شود. درزیر خم بال هایش لکه ی سیاهی به چشم میخورد. روتنه رگه رگه ی طولی سیاه با زمینه ی نخودی، زیر تنه با لکه های سیاه باریکتر از آن، و گوشپرها کوتاه است که به دشواری می توان آن را دید و پاها از پرهای سفید پوشیده شده است. این پرنده اغلب درروز شکار می کند.صدای پرنده ی نر د رهنگام قلمرو سازی شبیه «یوو-یوو- یوو- یوو-یوو» شنیده می شود که پرنده ی ماده با صدای جیغ مانندی شبیه «گه اک» یا «گه ووی ک» پاسخ می دهد.
زیستگاه جغد تالابی
این پرنده در مناطق باز و وسیع حاشیه ی تالاب ها،تپه های شنی و علفزار به سر برده و روی زمین در لابلای پوشش گیاهی کنار باتلاق ها آشیانه می سازد. در ایران بومی و نسبتا فراوان است.
