حفار مدیترانه ای
گردشگری › حیات وحش
- 98/02/03
مشخصات حفار مدیترانه ای
حفار مدیترانه ای یا موش کور ( Levantine mole ) که نام علمی آن Talpa levantis می باشد بدنی کلفت و استوانه‌ای شکل دارد، گردنش به قدری کوتاه است که به نظر می‌رسد سرش به شانه‌ها چسبیده است. چشم‌ها ریز و زیر پوست مخفی‌اند (احتمالاً فقط می‌تواند تاریکی را از روشنایی تشخیص دهد). لاله گوش ندارد. پوزه، دراز و صورتی رنگ است، دم کوتاه است، دست‌ها بسیار پهن، پارومانند و به طرف بیرون چرخیده‌اند. موهای بدن مخملی و کوتاه به رنگ خاکستری تیره یا سیا‌اند، دست‌ها و پاها از مچ به بعد برهنه و صورتی رنگند. طول سر و تنه 95 تا 140 میلی‌متر، دم 21
تا 30 میلی‌متر، وزن حدود 100 گرم می باشد. هم در روز و هم در شب فعال است. به حالت انفرادی و در زیر زمین زندگی می‌کنند. لانه‌اش معمولاً در عمق 90 سانتی‌متری از سطح زمین قرار دارد و پوشیده از مواد گیاهی خشک است. به این لانه تونل‌هایی که عموماً برای شکار کرم و لارو حشرات حفر شده‌اند مربوط‌اند. در مناطقی که آب زیرزمینی بالا است لانه را در داخل کپه‌ای از خاک که حدود یک متر بالاتر از سطح زمین است ایجاد می‌کند.
از کرم خاکی، حشرات و لارو آنها و گاهی جانوران بزرگ‌تر نظیر مار، مارمولک، موش و پرندگان کوچک تغذیه می‌کند. حفار هم سه تا چهار ساعت یک بار تونل‌ها را جهت یافتن طعمه برسی می‌کند. حفارهای جوان گاهی اوقات در سطح زمین در بین علف‌ها اقدام به شکار می‌کنند.
در سال یک بار و در اوایل بهار جفت‌گیری می‌کند و پس از 28 تا 33 روز، یک تا دو بچه می‌زاید. بچه‌ها کور و بی‌مو و سفید رنگ‌اند. پس از سه هفته چشم باز می‌کنند و در یک سالگی بالغ می‌شوند. طول عمر حفار سه تا چهار سال است.
زیستگاه حفار مدیترانه ای
زمین‌های باز و خاک‌های مرطوب و حاصلخیز جنگل و بوته‌زارها را ترجیح می‌دهد و از خاک‌های خشک و شنی و مناطق باتلاقی دوری می‌کند. در ایران تاکنون در مناطق چالوس، ارتفاعات جنوب کردکوی و بندر گز مشاهده شده است. در اروپا، غرب آسیا وجود دارد.
