معرفی پایکا
گردشگری › حیات وحش
- 97/11/03
مشخصات خرگوش کوش
پایکا (Afghan Pika) یا خرگوش کوش یا موش كُله که نام علمی آن Ochotona rufescens می باشد از نظر ظاهری شباهت زیادی به موش‌های بزرگ دارد، با این تفاوت كه در این حیوان دم تقریباً از بین رفته است. گوش‌ها بسیار كوچك و گرد است به طوری كه به پهنای گوش مساوی طول آن است. برخلاف خرگوش‌ها پاها زیاد بلند نیستند و تقریباً با دست‌ها مساویند. موها بلند، انبوه و نرم است. رنگ موهای این حیوان متفاوت وغالباً رنگ پشت، شبیه رنگ محیط است و از خاكستری مخلوط با سیاه تا قرمز روشن تغییر می‌كند. نر و ماده هم شكل و تقریباً به یك اندازه هستند.
روزها فعال است. اغلب به صورت دسته جمعی، ولی با فاصله نسبتاً زیاد از یكدیگر زندگی می‌كنند. در زیر سنگ‌ها و صخره‌ها لانه می‌سازد، معمولاً در اطراف لانه علوفه زیادی جمع‌آوری می‌كند. ارتفاع و قطر علوفه جمع‌آوری شده، گاهی به نیم‌متر می‌رسد. در برخی از اوقات در حالی كه یك شاخه گیاه را به دهان گرفته و به سمت لانه‌اش می‌دود مشاهده می‌گردد. خواب زمستانی ندارد. اغلب در نزدیك لانه در حال آفتاب گرفتن مشاهده می‌شود. صدای خاصی شبیه سوت و یا عوعوی سگ دارد، در موقع صدا دادن خود را به جلو و عقب می‌كشد. زیاد ترسو و فراری نیست، نمی‌تواند سریع بدود و معمولاً با پرش‌های كوتاهی حركت می‌كند.
گیاه‌خوار است و معمولاً از برگ و شاخة بوته‌ها تغذیه می‌نماید. در سال چندین بار تولیدمثل می‌كند. مدت آبستنی حدود 40 روز است و چهار تا 10 بچه كور و بی‌مو می‌زاید. بچه‌ها در سه ماهگی قادر به جفت‌گیری و تولیدمثل هستند.
زیستگاه پایکا
مناطق كوهستانی تا ارتفاعات بالاتر از 3000 متر می باشد در ایران از خراسان تا كرمان، اصفهان، كردستان، تهران و سمنان می باشد.
