آزمایش لباس فضانوردان به چه شکلی می باشد
علمی و تکنولوژی › جهان هستی
- 97/08/05
بدون شک راهپیمایی فضایی از پیچیده ترین و خطرناک ترین فعالیت های فضانوردان در مدت اقامت در ایستگاه های مداری به شمار می رود. در زمان انجام این عملیات ، مهمترین و شاید تنها چیزی که از زندگی فضانورد محافظت می کند لباس مخصوصی است که می پوشند.طراحی ، ساخت و آزمایش این لباس های چندین لایه که نیم تنه بالایی آن حتما دارای لایه فلزی از آلیاژ بسیار سختی است مراحل مختلفی دارد که یک به یک در کارخانه سازنده و محل آموزش فضانوردان بررسی می‌شود. جدا از همه این آزمایش ها ، هر فضانورد خود نیز باید لباس را به ساعت های متمادی بپوشد و به شکل های مختلف از جمله ایجاد شرایط بی وزنی به مدت چند ثانیه که در شرایط پروازی مشکل خاصی به وجود می آید ، داخل استخر های مخصوص در مراکز آموزش فضانوردان و اتاقک خلاء آن را بیازماید و با آن تمرین کند تا در زمان استفاده در فضا با مشکل مواجه نشود.
اتاقک خلاء در کارخانه سازنده چیزی شبیه به یک تانکر بزرگ است که لباس در آن قرار دارد. فضانورد بعد از ورود به اتاقک این لباس را می پوشد. بعد از آزمایش اولیه لباس و اطمینان از کارآیی درست آن ، در اتاقک بسته شده و هوا تخلیه می شود. در این زمان فضانورد باید از زاویه های مختلف از جمله میزان چالاکی در فضا بسیار مهم است و کارکرد لباس را امتحان کند و از طریق رادیویی همچنین دوربین موجود در اتاقک به کارشناسان اطلاع دهد.
دلیل این حساسیت‌ها ، تجربه است که الکسی لئونف نخستین کسی که در فضا راهپیمایی کرد به دست آورد. لباس راهپیمایی فضایی لئونف قبلا در زمین و شرایط خلاء آزمایش شده بود اما بعد از آن که او به راهپیمایی فضایی خود پایان داد و می‌خواست به سفینه برگردد ، متوجه شد درجه خلاء بوجود آورده شده در زمین کمتر از شرایط واقعی در فضا است و لباسش " باد " کرده و نمی تواند از دریچه سفینه عبور کند و به داخل ناو برگردد. لئونف دست به عمل خطرناکی زد و فشار داخل لباس را پایین آورد تا بتواند از دریچه عبور کند. این تجربه تلخ و خطرناک باعث شد تا کارشناسان در طراحی و ساخت لباس و بعد از آن در زمان آموزش و تمرین فضانوردان دقت بیشتری به خرج دهند.
