کاربرد و ریشه ضرب المثل به سیم آخر زدن
خواندنی › داستان و حکایات
- 97/11/08
کاربرد ضرب المثل به سیم آخر زدن
این اصطلاح معمولا در مواقعی به کار می رود که یک نفر فارغ از خطرات یک کار دست به آن کار بزند و به عواقب آن دیگر فکر نکند.
ریشه های ضرب المثل به سیم آخر زدن
- وجه تسمیه اول: گفته میشود که این اصطلاح مربوط به عالم ساز و موسیقی است و به عنوان مثال اوج کار یک ویولنیست زمانی ست که به سیم آخر می زند.
- وجه تسمیه دوم: منظور از سیم سکه نقره ای ست. و سیم آخر یعنی آخرین سکه ای که ته جیب مانده است. گویا قمار بازان کهنه کار وقتی که مرتبا می باخته اند دست آخر به امید یافتن راه نجاتی در نومیدی آخرین سکه سیمین خود را هم خرج می کرده اند و اصطلاحا می گفته اند : این هم از سیم آخر ، هر چه بادا باد!
- وجه تسمیه سوم: مرحوم جعفر شهری در کتاب قند و نمک در این باره می نویسد: خود را از هر قید و تکلیف و حرمت و آبرو رها ساختن
جریان برق های اولین؛ با سه سیم به اطراف می رسید که یکی از آن سیم اتصال چراغ های کوچه خیابان ها بود و دومیِ آن برای دکاکین و خانه ها و آخرین آنها سیم فاز (شاه سیم) که دست زدن و خوردن به آن باعث پرت شدن و هلاک و رهایی از قید زندگی می گردید. آن زمان به کسی که با برخورد به جریان سیم سوم کشته می‌شد، می گفتند: «فلانی به سیم آخر زده!»
