پژواک صدای دلفین ها و چگونگی کارکرد مغزی دلفین ها
خواندنی › حیوانات خانگی
- 97/10/25
دلفین‌ها همانند دیگر اعضای راسته آب بازان، توانایی ایجاد پژواک دارند. این توانایی در این جانوران بسیار مهم است. تولید پژواک سبب ایجاد یک نقشه ذهنی از محیط اطراف آب‌بازان می‌شود و به آنها کمک می‌کند که شکار‌های خود را در اعماق بدون نور آب به راحتی شناسایی کنند.ناگفته نماند که بخش زیادی از مغز این جانوران به ایجاد و تحلیل این اصوات اختصاص پیدا کرده است. برخی از دانشمندان معتقدند که این صداها می‌توانند به عنوان نوعی “فرهنگ” قلمداد شوند و نکته جالب این است که نوع صدای ایجاد شده در هر گروه از این جانوران، مختص آن گروه است که آن را نوعی “لهجه” در نظر می‌گیرند. به طور کلی ذکر این نکته بسیار مهم است که این جانوران به حس شنوایی خود نسبت به حس بینایی بسیار وابسته‌تر هستند.
ویژگی های آناتومیک دلفین
همانند دیگر پستانداران، جمجه دلفین‌ها رشد بسیاری پیدا کرده است تا بتواند به خوبی از مغز بزرگ این جانداران محافظت کند. همچنین فضاهای هوایی بزرگی در جمجمه این حیوانات وجود دارد که علاوه بر ذخیره کردن هوا برای شیرجه‌های طولانی مدت، آن را گرم و مرطوب هم می‌کند. در ضمن، در مقایسه با یک پستاندار خشکی‌زی همانند گورخر، جمجمه دلفین‌ها بلندتر و کشیده‌تر می‌باشد.
همچنین ساختاری به نام گردن (Neck) در این جانوران مشاهده نمی‌شود. ستون مهره‌ها در حیوانات خشکی‌زی، بیشتر به عنوان نگهداره وزن بدن عمل می‌کند. حال آنکه نگهداری وزن بدن حیوانات آبزی، بر عهده آب می‌باشد. در عوض، ستون مهره‌ها در این حیوانات به عنوان یک ساختار بسیار مهم جهت اتصال ماهیچه‌ها می‌باشد. جالب است بدانید که ستون مهره دلفین‌ها در حدود ۷۵ مهره دارد که از اکثر پستانداران بیشتر است. یکی از ویژگی‌های جالب توجه این جانداران این است که روی مقطع عرضی دندان‌های آنها، به ازای هر سال زندگی، یک خط سیاه رنگ اضافه می‌شود.
پیچیدگی مغز دلفین
دلفین‌ها دارای مغزی بزرگ هستند که پس از انسان، بزرگ‌ترین مغز نسبت به اندازه جثه است. مغز آنها بسیار پیچیده است و تحقیقات نشان داده که با دیگر پستانداران متفاوت است. این جانوران در هنگام خواب دارای یک نیمکره مغزی با فعالیت کم و آرام هستند که به آنها هوشیاری کافی برای تنفس و مراقبت در برابر مهاجمان و دیگر خطرهای احتمالی را می‌دهد.
در این هنگام نیمی از مغز استراحت می‌کند و نیمه دیگر بیدار باقی می‌ماند. نشانه‌های مراحل آغازین خواب می‌توانند به طور همزمان در هر دو نیمکره مغزی پدیدار شوند. از آنجا که دلفینی که به صورت کامل به خواب برود، غرق می‌شود، این جانوران بر خلاف انسان‌ها به تک تک نفس‌هایشان کنترل کامل دارند.
