صلیب سرخ، عنوان سازمانی بینالمللی است كه برای تسكین آلام بشری و حفظ و پیشرفت بهداشت عمومی، بر طبق موافقتنامه ژنو در سال 1864م و خاصه در نتیجه مساعی شخصی به نام ژان هانری دونان سوئیسی، تشكیل یافت. او در سال 1862م پیشنهاد كرد كه خدمت به رنجوران و زخمیهای نظامی، فعالیتی بیطرف محسوب شود. این پیشنهاد با استقبال انجمنهای امور خیریه مواجه شد و موافقتنامه كنفرانس بین المللی ژنو در سال 1864م برای بهبود وضع مجروحان نظامی تدوین گردید. از آن پس جمعیتهای ملی صلیب سرخ به وجود آمده و گسترش پیدا كرد. همچنین به پاس تلاش هانری دونان، روز هشتم مه، سالروز تولد وی به عنوان روز جهانی صلیب سرخ تعیین شد. در سال 1963م، در 88 كشور جهان، جمعیتهای ملی صلیب سرخ به وجود آمد كه در مقاطع گوناگون با هدف كمك متقابل و همكاری و توسعه فعالیتهای مربوطه، به ویژه در زمان صلح فعالیت میكرد. فعالیت صلیب سرخ بینالمللی جهانی پس از پایان جنگ جهانی دوم توسعه فراوانی یافت. همچنین در كشورهای اسلامی به جای صلیب سرخ، هلال احمر به عنوان نماد این سازمان به كار گرفته شد. در ایران، جمعیت شیر و خورشید سرخ فعالیت داشت كه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران نیز علامت هلال احمر را برای این فعالیت پذیرفت. مطابق آخرین آمار، 126 جمعیت صلیب سرخ و هلال احمر با بیش از 250 میلیون نفر عضو در سطح جهان فعالیت دارند.