از جمله نقاط عطف تاریخ مشروطه، تحصن علمای مبارز در حرم حضرت معصومه (س) و حرم حضرت عبدالعظیم (ع) بود، اما در این میان، روشنفکران غربزده با انتخاب سفارت انگلیس برای تحصن، نخستین خسارت را به نهضت مشروطه وارد کردند.هنگامی که علما جهت تحصن، رهسپار قم بودند در شب ۲۴ جمادیالثانی گروهی به رهبری حاج محمدتقی بنکدار به سفارت انگلیس پناهنده شدند. فردای آن روز، دو نفر از کارکنان ایرانی سفارت به نام حسینقلی خان نواب و میرزا یحییخان به آنان گفتند: «چند نفری از سادات و اهل علم را نیز با خود همراه کنید، هر چه عده زیادتر و هر قدر از سادات و طلاب با شما باشند، بهتر است. این شد که تجار در این دو سه روز جمعی از طلاب مدرسه صدر و دارالشفا را با خود همراه نموده، بعضی را پول داده، بعضی را بدون پول بردند سفارتخانه.» به سرعت بر تعداد متحصنین افزوده شد. بهطوری که هر صنفی برای خود در داخل سفارت چادری بر پا و با آویختن شعری عوامانه روی تابلو اعلام حضور کرد
مأمورین سفارت به گرمی از متحصنین استقبال کردند و به قول دولتآبادی که خود در خفا با سفارت در تماس بوده: «اجزای سفارت هر چه بتوانند از واردین دلربایی کرده، نوع خواهی و رأفت خود را نسبت به مردم حالی مینمایند. گراندوف، شارژ دافر انگلیسکه در این وقت به جای وزیر مختار است، روز اول آمده خلق را مخاطب کرده میگوید: تشکر میکنم از دولت متبوع خودم که در فاصله سه ماه راه، خبر ورود شما را به سفارتخانه، با تلگراف به لندن دادم. به فاصله شش ساعت جواب گرفتم که کمال پذیرایی را از شما بنمایم.» بستنشینی در سفارت انگلیس خود سرآغاز انحرافهای بعدی در مشروطه شد. به طوری که در همین زمان تغییر در اهداف اولیه نهضت مشاهده میشود.