نقد و بررسی انیمیشن کوتاه Feast
مجله › سینما و تلویزیون
- 98/12/13
انیمیشن کوتاه Feast (ضیافت) داستانی عاشقانه و کلیشه‌ای را از زاویه تازه و بدیعی روایت می‌کند. با معرفی این انیمیشن همراه باشید.نگهداری از یک یا چند حیوان خانگی در هر خانه‌ای فارغ از نوع و شکل آن، تقریبا به امری مرسوم تبدیل شده است. گربه، سگ، پرنده و ماهی متداول‌ترین حیوانات خانگی هستند که تحقیقات متعدد و مختلفی برای بررسی مزایا و معایب همراه داشتن آن‌ها در مراحل مختلف زندگی انجام شده است. مزیت‌هایی که از بین آن‌ها می‌توان به تمرین مسئولیت‌پذیری، از بین بردن استرس، تجربه حس وابستگی، ترغیب به خروج از منطقه امن و گشت و گذار، بالا بردن سطح تعاملات اجتماعی، تقویت سیستم ایمنی و جلوگیری از ایجاد آلرژی، بهبود سلامت روان و تغییر سبک زندگی اشاره کرد. در کنار تمامی این نقاط قوت تجربه زندگی به همراه یک حیوان خانگی، موانع مختلفی بر سر راه این امر وجود دارد. موانعی از جمله: مسئولیت سنگین نگهداری از یک حیوان خانگی، زمان زیادی که باید به آن اختصاص داد، محدودیت‌های حمل و نقل، پروسه دشوار تربیت، هزینه‌ها و تفاوت‌های فرهنگی در کشور‌های مختلف. انیمیشن کوتاه Feast داستان یکی از همین افراد است که مسئولیت نگهداری از یک سگ را بر‌عهده دارد. اما ویژگی که باعث شده است انیمیشن کوتاه ضیافت به اثری متفاوت تبدیل شود، روایت از زاویه‌ای بی‌مانند است که تا پیش از آن مورد بهره‌برداری قرار نگرفته است. در این انیمیشن به جای آنکه شخصیت‌های اصلی را انسان‌ها تشکیل دهند و داستان را از زاویه دید آن‌ها مشاهده کنیم، این حیوان خانگی است که توجه دوربین را در اختیار دارد و عنصر اصلی داستان محسوب می‌شود.
انیمیشن کوتاه Feast از جایی آغاز می‌شود که یک سگ در خیابان‌ها به دنبال غذا است. جیمز که این صحنه را دیده است، مقداری از غذایش را به او می‌دهد و او را با خود به خانه می‌برد. از این لحظه است که زندگی شاد و سر‌شار از غذای وینستون در کنار جیمز آغاز می‌شود. چه در زمان کار باشد یا در جمع دوستان، چه در هنگام تماشای فیلم و چه در مهمانی‌ها، وینستون همواره در کنار جیمز حضور دارد. اما این روند زمانی به هم می‌خورد که فردی جدیدی وارد زندگی جیمز می‌شود. شکل‌گیری رابطه جیمز و کربی باعث می‌شود که وینستون به مانند گذشته تمام توجه صاحبش را در اختیار نداشته باشد. مسلما وینستون در قبال این بی‌توجهی بی‌تفاوت نخواهد ماند. اما روند داستان تنها به آغاز رابطه جیمز و کربی و خرابکاری‌های وینستون ختم نخواهد شد.
پاتریک اوزبورن که کارگردانی انیمیشن کوتاه Pearl را در کارنامه داشته و در تیم تولید سریال Imaginary Mary به عنوان کارگردان انیمیشن حضور داشته، سمت کارگردانی انیمیشن کوتاه Feast را بر‌عهده داشته است. از پروژه‌های آتی این هنر‌مند که انیماتور انیمیشن‌های Wreck-It Ralph و Bolt بوده، می‌توان به Ralph Breaks the Internet: Wreck-It Ralph 2 (کارگردان انیمیشن) و Nimona (کارگردان) اشاره کرد. نیکل میچل (نویسنده Winnie the Pooh) و ریموند اس.پرسی (نویسنده انیمیشن‌های The Grinch و Get a Horse) فیلم‌نامه انیمیشن مذکور را نوشته‌اند. جرقه ایده ساخت انیمیشن کوتاه ضیافت به‌واسطه یک اپ موبایل که با استفاده از آن می‌توانستید روزانه ویدیو‌های یک ثانیه‌ای تهیه کنید، زده شد. پاتریک اوزبورن با استفاده از این اپ از شام هر روزش ویدیو ضبط می‌کرد و پس از مدتی به این نتیجه رسید که می‌تواند از این ویژگی برای ساخت یک انیمیشن کوتاه بهره ببرد. بر‌خلاف استودیو پیکسار که در کنار بسیاری از انیمیشن‌های بلند خود، انیمیشن کوتاه اکران می‌کرد، کمپانی دیزنی آثار کوتاهش را در حالت حداقل نگه می‌داشت. نهایتا این کمپانی تمصمیم گرفت روند مشابه را آغاز کند و برای آن از تمام کار‌کنان خواست که ایده خود را مطرح کنند. در پایان ایده انیمیشن کوتاه ضیافت، چراغ سبز را از کمپانی دریافت کرد.
کلیت داستانی انیمیشن کوتاه Feast را بار‌ها و بار‌ها چه به صورت لایو اکشن و چه به صورت انیمیشن بلند و کوتاه مشاهده کرده‌ایم. خط داستانی علاقه‌ای که به صورت اتفاقی و بدون مقدمه شکل می‌گیرد و رابطه‌ای که پس آن شکل می‌گیرد، در کلیشه‌ای‌ترین حالت ممکن قرار دارد. یکی از بر‌ترین نمونه‌های این شکل از داستان، انیمیشن کوتاه Paperman، دیگر محصول کمپانی دیزنی است. اما وجه تمایز انیمیشن کوتاه ضیافت این است که تاثیر فعل و انفعالات حیات بشری و تغییراتی را که در مقاطع مختلف در آن رخ می دهد، روی زندگی حیوان خانگی بررسی کرده است. این امر موجب شده است که داستان تکراری اثر در سایه روایت متفاوت آن قرار بگیرد و چندان به چشم نیاید. تکراری بودن داستان به معنای ضعیف بودن آن نیست، بلکه سازندگان توانسته‌اند به خوبی مراحل مختلف زندگی انسانی را که فراز و فرود‌های خاص خود را دارد، به نمایش بگذارند. تیم سازنده به خوبی از پس شبیه‌سازی رفتار‌های یک حیوان خانگی بر‌آمده‌اند. تغییر رژیم غذایی وینستون، ممانعت از خوردن غذا و خرابکاری‌ها نمونه‌های کوچکی از عادات رفتاری حیوانات خانگی هستند. انیمیشن کوتاه Feast با استفاده از سبک طراحی سل شید ساخته شده است. علی‌رغم استفاده محدود از این سبک در انیمیشن‌های مدرن، کمپانی دیزنی چندان با آن غریبه نیست. در ساخت انیمیشن کوتاه ضیافت از ابزار Meander که برای ساخت انیمیشن کوتاه Paperman توسعه پیدا کرده، بهره گرفته شده است. همچنین رندر این اثر به‌واسطه Hyperion که در واقع سیستم رندر ساخته شده برای انیمیشن Big Hero 6 بوده، انجام شده است.
با این وجود که در اکثر دقایق انیمیشن کوتاه Feast دوربین از نمایش شخصیت‌های انسانی ممانعت می‌کند و تنها در سکانس‌های محدودی می‌توانیم آن‌ها را کامل مشاهده کنیم، اما طراحی آن‌ها به خوبی انجام شده است. در چنین اثری که فاقد دیالوگ بوده، شخصیت اصلی‌اش یک حیوان است و انسان‌ها کمترین توجه دوربین را در اختیار دارند، استفاده از زبان بدن برای بروز احساسات و درونیات اهمیت بسیار دارد. هم در انسان‌ها و هم در وینستون زبان بدن به خوبی شبیه‌سازی شده و به‌واسطه عملکرد درست سازندگان در گزینش گونه مورد استفاده، وینستون می‌تواند با استفاده از خصوصیات منحصر‌به‌فردش حس خود را نمایش دهد. حالت‌های چهره همچون عصبانیت و شادی و رفتار‌هایی همچون کشیدن دست و پا به میز و خرابکاری‌های متعدد، همگی نمونه‌هایی از این ویژگی هستند. الکس ابرت، آهنگساز انیمیشن کوتاه ضیافت است که در کارنامه کاری‌اش ساخت موسیقی برای آثاری همچون All Is Lost (برنده گلدن گلوب بهترین موسیقی اورجینال) و A Most Violent Year مشاهده می‌شود. این آهنگساز که آهنگ‌هایش در سریال‌های Breaking Bad و The Deadliest Catch شنیده شده است، موسیقی انیمیشن مذکور را به صورت ارکسترال ساخته است. موسیقی در دقایق پایانی اثر و دقیقا در بخشی از داستان که به وجود آن نیاز است، ظهور کرده و بار احساسی اتفاقات در حال نمایش را دو چندان می‌کند. جبران نبود موسیقی بر‌عهده جلوه‌های صوتی است که این بخش دقیق و بدون کم و کاست انجام شده است.
انیمیشن کوتاه Feast برای اولین بار در جشنواره بین‌المللی انیمیشن انسی به نمایش در آمد. نهایتا با فاصله‌ای پنج ماهه این انیمیشن کوتاه به همراه انیمیشن Big Hero 6 در سینما‌های سراسر جهان اکران شد. انیمیشن کوتاه ضیافت در فستیوال‌های متعددی حضور داشته و توانسته جوایز مختلفی از جمله بهترین انیمیشن کوتاه از جوایز آنی و جایزه مخاطبین در بخش بهترین اثر کوتاه از فستیوال بین‌المللی فیلم هامپتونز را دریافت کند. اما مهم‌ترین دستاورد انیمیشن کوتاه مذکور، دریافت اسکار بهترین انیمیشن کوتاه از هشتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار در رقابت با آثاری همچون The Bigger Picture و The Dam Keeper است.
