چگونه به فرزند خود که مورد تمسخر قرار گرفته است کمک کنیم
سبک زندگی › فرزندان
- 97/09/23
اگر فرزند ما مورد تمسخر قرار گرفت چه کنیم
وقتی کودکی بیش از اندازه مردد شود، ممکن است چرخه ای ویرانگر آغاز گردد و دیگران بیشتر سر به سر او بگذارند و او را آماج شوخی و خنده قرار دهند. احاطه شدن در چنین حالتی بسیار دردناک است و قرار گرفتن کودک را در گروه همسالان با مشکل بسیار روبه رو می سازد. با این حال، گاهی اوقات به نظر می رسد تنها راه باقیمانده تنهایی و گوشه گیری است. هدایت‌اش کنید. به کودک خود بگویید گرچه نمی‌تواند آنچه را که دیگران می‌گویند کنترل کند، می‌تواند در مورد نحوه‌ی واکنش خود تصمیم بگیرد. از وی بپرسید که آیا ایده‌ای درباره‌ی کنار آمدن با آن دارد، و توضیح دهید که گزینه‌های متعددی برایش وجود دارد.
در درد او شریک شوید. تصدیق کنید که مسخره شدن دردآور است. بگذارید کودک شما بداند که شما درکش می‌کنید و پیشنهاد کنید که به مسخره کننده بگوید که چقدر باعث جریحه دار شدن احساسات وی شده است. او را تشویق کنید با کودکانی بازی کند که با وی رفتار خوبی دارند و احساس خوبی در او به وجود می‌آورند. فرزندان ما ممکن است همیشه نتوانند اینگونه تجربیات خود را برای ما بازگو کنند. آنان احتمالاً از پذیرفتن این امر که مورد تمسخر قرار گرفته اند، احساس شرمندگی و حقارت می کنند، یا شاید دچار این تصور شوند که کمکی از ما ساخته نیست. ما نمی توانیم کودکانمان را در برابر تمسخر دیگران حمایت کنیم؛ زیرا گاهی دخالت پدر و مادر می تواند اوضاع را خراب تر کند. ولی ما می توانیم با تشویق آنان به پیدا کردن توانایی مقابله و یافتن دوستان مناسب حمایتشان کنیم.
به فرزند خود یاد بدهید که کمک بخواهد. از سر گذراندن تمسخر بلوغ زیادی می‌طلبد، پس از کودک خود انتظار نداشته باشید که بتواند با خونسردی با قضیه کنار بیاید. اگر وی از مسخره شدن در مدرسه به شدت ناراحت است به خصوص اگر این وضعیت ادامه دار باشد لازم است که (در کنار شما) با معلم خود دراین باره حرف بزند. معلم می تواند با تشویق مهارت های مثبت اجتماعی در کودک شما و کمک به ایجاد طیف گسترده ای از روابط دوستانه، از کودک تان حمایت نماید.
می‌توانید یک نمایش راه بیاندازید که در آن شما نقش فرزند خود و کودک نقش آزاردهنده‌اش را بازی می‌کند. برای مثال اگر او بگوید «تو نمی‌تونی اینجا با من غذا بخوری، چون خیلی احمقی!»، می‌توانید پاسخ دهید که «من احمق نیستم، تازه کلی دوست دیگه دارم که امروز غذا رو با اونا می‌خورم» یا می‌توانید به او بیاموزید که در پاسخ دادن گردن‌کلفتی نکند. اگر تمسخر موجب تحریک و عصبانیت کودک شما نشود، فرد مسخره کننده احساس قدرت یا لذت از اذیت کودک شما را نخواهد داشت. وقتی کودکتان را مسخره می‌کنند، او می‌تواند به کار خودش ادامه دهد و یا به سادگی راه خود را کشیده و برود.
برخلاف پند و توصیه ی خود عمل نکنید. چه بسا تمسخری که موجب ناراحتی کودتان شده است نه از جانب هم کلاسی هایش، بلکه از سوی شما باشد و ممکن است شما اصلا متوجه آن نباشید. دست‌انداختن دلسوزانه روشی شگفت‌انگیز برای پرورش حس شوخ‌طبعی‌ست، ولی اجازه دهید کودکتان در این کار راهنما باشد. اگر به خوبی واکنش نشان نمی‌دهد، شاید موضوع مورد بحث از لحاظی تحریکش کرده است. پس در موضوعی که با آن درگیر است ، موضوعاتی چون ترس از تاریکی یا غلبه بر لکنت عصبی که تنها موجب شرمندگی وی خواهد شد شوخی نکنید.
هیچ وقت لحن زننده به خود نگیرید: اسم گذاشتن و پوزخند مجاز نیستند. البته مهم‌ترین قاعده این است که در ملاعام کودک خود را دست نیاندازید. خواندن وی با الفاظی چون «عروسک کوچولوی من» یا «تپل» در برابر هم کلاسی یا دوستانش مطمئناً موجب شرمندگی وی خواهد شد. با رعایت حدود شوخی، به کودک خود نشان خواهید داد که چطور بدون ناراحت کردن دیگران به شوخی و خنده بپردازد. لازم است ما محبت و صمیمیت را به فرزندانمان آموزش دهیم. بهترین شیوه برای چنین کاری این است که در کنارشان باشیم تا محبت و صمیمیت را احساس کنند. در آن صورت بسیار ساده تر خواهند توانست خود را با نیازهای دیگران و ملایم رفتار کردن با آنان هماهنگ سازند.
